PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Raymond van het Groenewoud solo

donderdag 19 januari 2017De Roma Borgerhout

Raymond

Men zegt wel eens dat wie met pensioen is een goede hobby moet zoeken om zich jong te houden. Voor Raymond leek het wel alsof zijn oude job die hobby was. We hadden tijdens “Raymond van het Groenewoud solo” continu het gevoel dat hij zich gewoon wat stond te amuseren voor een hele hoop vrienden. Die totaal ontspannen stemming straalde af op zijn muziek, op zijn praatjes en in zijn contact met het publiek. Er was tijd en ruimte om wat te “spelen”, hier en daar lekker scherpe commentaar te geven op zijn teksten en de maatschappij, wat te dollen met muziek en dit alles zonder in te boeten aan kwaliteit. Want laat een ding duidelijk zijn: je moet een oude aap geen smoelen leren trekken. Raymond kent zijn stiel en leverde ondanks de vlotte sfeer een erg uitgebalanceerd en verzorgd concert af waarin hij oude klassiekers als “Je veux de l’amour” en meezingers als “Liefde voor muziek” keurig afwisselde met rustige en ingetogen liedjes als “Goeiemorgen ouwe rotkop” en “Winterochtend“. Het publiek in De Roma was zó mee in de sfeer van het concert dat de toeschouwers het ene moment spontaan uit volle borst  “Maria, Maria, ik hou van jou. Voor jou sta ik uren in de kou.” stonden mee te zingen terwijl je enkele minuten later een speld kon horen vallen omdat ze vol aandacht naar het knappe gitaarspel van Raymond aan het luisteren waren. Raymond kreeg het beleefde publiek van Borgerhout en omstreken zelfs zo ver dat ze op het einde schaamteloos mee een ode aan de opblaaspop zaten te brengen. Als dat maar goed komt.

Raymond van het Groenewoud opende heel ingetogen en stil met een gedicht over een oude man die in een bui van nostalgie terugdenkt aan zijn gemiste kansen, de dingen die hij links liet liggen, de vergankelijkheid van de tijd, … Het had iets somber, bijna sacraal en Raymonds looks en mimiek maakten het alleen maar innemender. Het werd doodstil en de ernst en de zwaarte waren bijna fysiek voelbaar … tot hij afsloot met een grijnzend: “Zo, de sfeer zit er in.” En zo kon hij dus met één enkele opmerking van bittere ernst naar een luchtige sfeer overgaan. Want met een vrolijk “Bostella”, kwam de sfeer er inderdaad vlot in. “Maria, Maria, ik hou van jou” deed er nog een schepje bovenop en het publiek brak hier spontaan in zang uit terwijl Raymond met lekker vette aanslagen de noten uit de vleugel deed komen. Hij had er duidelijk zin en plezier in en dat kon ook gezegd worden van het publiek. Het klikte vanaf het begin tussen de zaal en de artiest en dat zou heel het concert zo blijven.

“Raymond van het Groenewoud solo” wist ernstig en klein perfect af te wisselen met vrolijk en speels. Zo ging “Jarig” over de hongersnood in Afrika en hoe de politici zich tussen twee uitgebreide recepties over deze problematiek buigen. Op zich een haarscherpe aanklacht tegen onze manier van werken en denken over de Noord-Zuid-problematiek, maar dan gebracht met een heel fijn melodietje en als klein liedje. Het leverde een erg gevoelig moment in de voorstelling op dat eigenlijk alleen maar overtroffen werd door een ijzersterke uitvoering van “Aan de meet” .  Raymond zat met zijn gitaar in de hand tegen een volledig verduisterd podium in slechts een klein vlekje licht. De sfeer was erg intiem en zacht en je kon dan ook een speld horen vallen in de zaal. Het publiek hing aan zijn lippen terwijl hij ze meenam op die grote fietstocht die symbool stond voor het leven. De reactie van het publiek was nog net geen staande ovatie, maar wel een minutenlang, groots applaus. Wat een intens moment.

Raymond genoot er duidelijk van dat het in goede aarde was gevallen en bedankte zijn toehoorders met de woorden: “Hartelijk dank, ook namens de begrafenisondernemers.” En zo werd opnieuw een sfeer van ingetogenheid met een gepaste knipoog en een groot relativeringsvermogen ontzenuwd zodat iedereen klaar was voor het uitbundige onzinlied “Foei, foei, foei”. Deze klassieker bracht uiteraard weinig inhoud, maar wel heel veel sfeer.

Raymond liet ons niet alleen genieten van zijn zang, pianospel en gitaarvirtuositeit, maar zette ook zijn beste beentje voor om ons te imponeren met zijn danstalenten. Een uitnodiging voor “Sterren op de dansvloer” zit er waarschijnlijk niet direct in, maar entertainend en bevrijdend was het wel. De boodschap van zijn “Bonestaak dans” was dan ook dat niet talent, maar goesting en liefde voor de muziek je tot dans moeten kunnen verleiden. “Zang en dans zijn twee grote genezers die in onze maatschappij een te gering draagvlak hebben”,  voegde hij er nog aan toe. Zo kan zingen over de liefde een erg helende uitwerking hebben. En daarom bracht hij de klassieker “Je veux de l’amour”.

“Het is nu al 35 jaar dat ik zing dat ik tien jaar in het vak zit …”, klonk het terwijl de tragedie voelbaar was in het pianospel. We maken ons sterk dat er niemand in de zaal zat die dit niet kon meezingen. En daarom was het ook zo leuk dat Raymond het verwachtingspatroon lekker doorbrak door plots achter zijn piano weg te schieten om spontaan het publiek toe te spreken en commentaar te leveren op de tekst, de maatschappij en de politiek. Hij was scherp, gevat en kon het niet laten om toch even een klein sneer te geven naar de NVA. Mocht het zingen hem op een bepaald moment niet meer afgaan, kan hij misschien nog een carrièreswitch maken naar cabaretier.

Al had hij misschien zelf al andere plannen. Tijdens “Zjoske, schone meid” zei hij plots: “En nu voor mijn carrière in China, waar alles veel betaald wordt naar het schijnt.” En prompt hoorden we Chinese akkoorden gespeeld op een akoestische gitaar. Het was weer eens iets anders, al ging onze voorkeur toch naar de klanken van de flamenco die we eerder die avond al hoorden. We zijn in ieder geval benieuwd of deze transfer echt wel door zal gaan. Voorlopig konden wij in ieder geval nog genieten van Raymond op zijn best.

< Sascha Siereveld >

De setlist:
Deel 1:

  1. Een oude man (voordracht)
  2. Bostella
  3. Maria, Maria, ik hou van jou
  4. Eerlijkheid
  5. Jarig
  6. Ik geloof u niet
  7. Vrouwen
  8. Het verschil met mijn  vriend Jan
  9. Winterochtend
  10. Bonestaak dans
  11. Je veux de l’amour
  12. Genieten (Hier in de hitte) 

Deel 2:

  1. Hallelujah, ze is van mij
  2. Moedertaal
  3. Schandalig content
  4. Het kind (voordracht)
  5. Kind van het weekend
  6. Vallen en opstaan
  7. Zjoske, schone meid
  8. Goeiemorgen ouwe rotkop
  9. Aan de meet
  10. Foei, foei, foei
  11. Liefde voor muziek 

Bis:

  1. Jouw liefde
  2. Opblaaspop


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter