Recensie Cats

We moesten deze keer niet naar Londen of New York afreizen om een kwalitatief erg hoogstaande musicalproductie te zien. We konden gewoon met het openbaar vervoer naar de Koningin Elisabethzaal in het hartje van Antwerpen waar de internationale productie van “Cats” te gast was. Volgens ons is deze voorstelling die componist Andrew Lloyd Webber baseerde op het boek “Old Possum‘s Book of Practical Cats” van T.S. Eliot zeker niet het beste wat de man ooit schreef, maar de uitvoering was ronduit geweldig. Alleen al het meerstemmige koorwerk, de dansende katten en de magistrale uitvoering van het overbekende “Memory” door Joanna Ampil maakten een bezoek aan deze voorstelling meer dan de moeite waard.

In 1981 maakte het publiek voor het eerst kennis met het vuilnisbelt waar de Jellicle katten zich voorbereidden op de magische avond waarop de wijze kater Old Deuteronomy  aankondigde welke kat mocht herboren worden in één van haar negen levens. Het publiek mocht zich verplaatsen in de leefwereld van de kat en leerde er verschillende personages uit die wereld kennen, waaronder: de luie Jennyanydots, de sexy kater Rum Tum Tugger, het dynamische duo Mungojerrie en Rumpleteazer en de magische Mr. Mistoffelees. Tussen al deze kleine verhaaltjes door, leerde het ook de aan lager wal geraakte Grizabella kennen die in haar “Memory” terugdacht aan betere tijden.

In tegenstelling tot andere musicals had Cats niet echt een sterke verhaallijn. Het was een flinterdunne rode draad die verfraaid werd door verhalen over losse personages. En daarin schuilde dan ook het zwakke punt van Lloyd Webbers werk. Cats was eerder een aaneenschakeling van onafhankelijke liedjes die als gemeenschappelijk thema “katten” hadden dan een klassieke musical met de opbouw als een verhaal, met een begin, midden en slot. En toch wist deze productie die zwakte gedeeltelijk uit te bouwen tot sterkte. Doordat de verhaallijn vrij onbestaand was, kon men hem ook in Vlaanderen gewoon in het Engels spelen. Voor de mensen die daar behoefte aan hadden, liep er aan de zijkanten op grote schermen zowel een Nederlandse als een Franse vertaling mee. Dit maakte dat het overbekende “Memory” niet moest gemassacreerd worden tot “Maanlicht”, maar volledig tot zijn recht mocht komen.

Ere wie ere toekomt: Joanna Ampil deed dit lied alle eer aan. Het was zonder enige twijfel de beste live-versie die we ooit van dit nummer hoorden. Joanna leefde zich volledig in in de rol van Grizabella, straalde emotie uit in haar bewegingen en haar zang, klonk bij momenten uiterst breekbaar en haalde wanneer de emoties aan kracht wonnen uit met een stem als een klok. Het was de kers op de taart voor iedereen die mee in de wereld van de katten was gekropen.

Wie “Cats” nog nooit gezien heeft, zal zich misschien afvragen hoe je je als publiek zo snel in de wereld van de katachtigen kan wanen. Het antwoord zat hem in de geweldig mooie make-up, de pruiken, maar vooral de kleine bewegingen die alle castleden ook op onbewaakte momenten bleven uitvoeren. De spelers kropen werkelijk in de huid van een kat. Wie zelf ook al katten geobserveerd had, zag al die kleine dingen die een kat doet netjes terugkomen op de scene en in de zaal. Want net zoals een huiskat zich niet laat binden aan één ruimte, lieten ook deze katjes zich niet vastpinnen aan een podium. Heel de zaal was speelruimte. Zo kon men tijdens het toespreken van het publiek ook werkelijk tussen het volk gaan staan om het persoonlijk toe te spreken over hoe je een kat nu juist moet benaderen. Men bracht hier de leefwereld van de poes letterlijk naar de toeschouwers.

Het dansen gebeurde wel op het podium. Wat daarbij opviel, was dat “Cats” eigenlijk best wel een dansmusical mocht genoemd worden. Er werd meer gedanst dan gezongen. We waren onder de indruk van de mooie choreografieën van Gillian Lynne en de strakke uitvoering door het ensemble. Gillian wist elementen uit klassiek ballet te combineren met lijnen uit de moderne dans. En zelfs tijdens al deze mooie, gracieuze bewegingen en danspasjes, bleven de acteurs in de eerste plaats nog altijd kat. Het absolute hoogtepunt op niveau van dans was het stuk klassiek ballet dat Axel Alvarez mocht dansen in zijn rol als Mr. Mistoffelees. Net als de zang bij “Memory” was ook dit een moment van puur genieten.

We zouden tot slot nog even de loftrompet kunnen steken over John Ellis als Old Deuteronomy en hoe zijn stem ons wist te ontroeren, maar goede wijn behoeft geen krans.

Proud to Present en Arrano hebben er naar onze mening goed aan gedaan om deze productie naar de Koningin Elisabethzaal te halen. Voor het eerst sinds lange tijd konden we in Antwerpen weer eens genieten van een grote musical die qua uitvoering kon concurreren met de wereldtop.

< Sascha Siereveld >

Cats speelt nog t.e.m. 17 april 2017 in de Kon. Elisabethzaal te Antwerpen.
‘Eindelijk heeft Antwerpen een zaal waar een internationale musical volledig tot zijn recht kan komen qua akoestiek en publiekscomfort.‘ - Bert Hertogs, hoofdredacteur Concertnews.be 

De setlist:
Deel 1:

1. Overture  (orkest)
2. Prologue: Jellicle Songs for Jellicle Cats“  (ensemble)
3. The Naming of Cats (ensemble)
4. The Invitation to the Jellicle Ball“ (Victoria, Quaxo, en Munkustrap)
5. The Old Gumbie Cat (Jennyanydots, Bombalurina, Jellylorum, en Demeter)
6. The Rum Tum Tugger (Rum Tum Tugger en ensemble)
7. Grizabella: The Glamour Cat (Grizabella, Demeter en Bombalurina)
8. Bustopher Jones (Bustopher, Jennyanydots, Jellylorum en Bombalurina)
9. Mungojerrie and Rumpleteazer  (Mungojerrie en Rumpleteazer)
10. Old Deuteronomy  (Munkustrap, Rum Tum Tugger en Old Deuteronomy)
11. The Song of the Jellicles  (ensemble)
12. The Jellicle Ball  (orkest)
13. Memory (Prelude)  (Grizabella) 

Deel 2:

1. The Moments Of Happiness  (Old Deuteronomy en Jemima)
2. Gus: The Theatre Cat  (Asparagus en Jellylorum)
3. The Awefull Battle of The Pekes and the Pollicles  (Asparagus , Munkustrap en ensemble)
4. Skimbleshanks: The Railway Cat (Skimbleshanks en ensemble)
5. Macavity: The Mystery Cat (Demeter en Bombalurina)
6. Macavity Fight  (Macavity, Munkustrap en Alonzo)
7. Mr. Mistoffelees (Quaxo als Mr. Mistoffelees, Rum Tum Tugger en ensemble)
8. Jellicle Choice/Daylight (Munkustrap en Jemima)
9. Memory (Grizabella en Jemima)
10. The Journey to the Heaviside Layer (ensemble)
11. The Ad-Dressing of Cats (Old Deuteronomy en ensemble)