PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie The Beguiled

vrijdag 22 september 2017Kinepolis Antwerpen

The

Een verstikkende omgeving met enkel meisjes. Het is een van de favoriete contexten waarin de Amerikaanse regisseur Sofia Coppola haar films laat afspelen. Ook zo in The Beguiled, gebaseerd op het boek van Thomas P. Cullinan, dat zich in het derde jaar van de Amerikaanse burgeroorlog in Virginia in 1864 afspeelt. Amy (Oona Laurence), een meisje dat op een Katholieke meisjesschool zit die gerund wordt door Martha (Nicole Kidman) en die gesteund wordt door Edwina (Kirsten Dunst) die ook enkele lessen geeft, plukt op een dag paddenstoelen in het bos en komt daar de gewonde korporaal John McBurney (Colin Farrell) tegen die deel uitmaakt van het vijandige leger. Wanneer ze hem naar de school brengt, staan de vrouwen voor de keuze: hem laten sterven of hem oplappen en vervolgens overdragen als gevangene. Maar wanneer zowel de tienermeisjes als Edwina en Martha na verloop van tijd iets beginnen te voelen voor John, steekt jaloezie onder de vrouwen de kop op. Allemaal lijken ze op den duur wel naar een compliment te willen vissen van de man wanneer die terug herstelt. Het levert een geweldig grappige scène op wanneer ze hem appeltaart serveren. De ene wil scoren bij John wanneer ze meegeeft dat zij de taart gebakken heeft, Edwina geeft mee dat het recept van haar is, terwijl een ander meisje dan weer laat weten dat zij de appels heeft geplukt. Hilarisch.

In The Beguiled wordt het geloof van de vrome meisjes en vrouwen niet alleen op de proef gesteld maar ook stelt zich de vraag of en in welke mate ze een gewonde vijand moeten helpen, verzorgen en Zuiders gastvrij moeten zijn. Wanneer de hormonen hun ding beginnen doen bij de vrouwen – John speelt het ook erg slim door elk afzonderlijk een complimentje te geven – stelt zich de vraag in welke mate ze zich willen overleveren aan de begeerte. Ze tutten zich namelijk behoorlijk op om in zijn bekoring te vallen. Hij van zijn kant vindt Edwina de mooiste, terwijl hij Amy dan weer persoonlijk toevertrouwt zijn beste vriendin te zijn ook al omdat ze hem uit het bos gered heeft. En Martha? Die charmeert ie door begripvol te zijn en te stellen dat het niet makkelijk moet zijn om altijd streng te zijn. Als er dus een ding aanvankelijk duidelijk is, dan is het wel dat alle vrouwen aangenaam verrast zijn dat de vijand uiteindelijk wel meevalt. Maar de (hiërarchische) orde geraakt ook verstoord in de school zeker wanneer ook Martha voor zijn charmes lijkt te vallen en haar harde strenge zin bij de eerste ontmoeting: “You‘re our most unwelcome visitor, and we do not propose to entertain you.” plots wel erg ver af lijkt.

Halfweg The Beguiled verandert de toon dan ook van gevlei, van een man die zich wel een rol ziet toeëigenen tussen die vrouwen als tuinman, alsook de kleur van de prent. Het donkere kantje van de mens toont Coppola wanneer John afgesproken heeft om naar de kamer van Edwina te gaan, zij op hem wacht, maar vaststelt dat ie gewoon de lakens deelt met het oudste tienermeisje Alicia (Elle Fanning). Ze gooit hem van de trap waardoor zijn gehecht been fel bloedt en gebroken blijkt. Martha ziet niet anders dan zijn been af te zetten met een zaag, maar heeft daar een anatomieboek voor nodig. John verandert volledig, gaat door het lint en wordt een gevaar voor de zeven – niet toevallig een heilig getal – vrouwen wanneer ie Edwina en Martha verwijt gekozen te hebben voor een te radicale ingreep als straf die volgens hem ingegeven is uit jaloezie. Hij tiranniseert de vrouwen en gebruikt zijn brute kracht, ook wanneer ie in het bezit geraakt van de revolver met zes kogels. De vrouwen moeten van hem af zien te geraken, smeden een moordplan zonder medeweten van Edwina en komen ook dan geen klein beetje in conflict te liggen met zichzelf en hun waarden.

Coppola toont in deze prent hoe een bepaalde orde verstoord kan worden door een man te plaatsen in een vrouwelijke omgeving. Ze toont de kleine kantjes van vrouwen, hun geroddel, afgunst, jaloezie, het bijna zielig dingen naar een compliment bij een man terwijl ze zich daar ook voor optutten en weet daar subtiel op de lachspieren te werken. Maar ook toont ze hoe verstikkend een omgeving wel kan zijn en welke offers sommige mensen wel maken. Wanneer John vraagt wat de wens is van Edwina krijgt ie te horen dat ze ver mogelijk weg wil geraken, weg van de school. Eigenlijk vluchten dus. Martha is dan ook erg streng, tot in het absurde toe: ‘Zet je steken op een rechte lijn’ klinkt het streng uit de mond van Kidman wanneer de meisjes de lijkzak van de korporaal naaien. Of hoe perfectionisme ook gewoon erg hilarisch kan zijn ... De acteerprestaties, onder andere van een uitmuntende Nicole Kidman, Oona Laurence, Kirsten Dunst en Colin Farrell zijn zeer sterk. De song Lorena van J.P. Webster die dateert uit de periode van de Amerikaanse burgeroorlog en gezongen werd door soldaten van beide kampen wanneer ze aan hun geliefden dachten, wordt hier door de 5 meisjes gebracht. Het lied gaat over een liefdesrelatie die verbroken is. Die song en het vele bidden in de film is deels ook een aanklacht van Coppola. Ze toont immers een hypocriet kantje van het geloof.

Zeggen dat The Beguiled haar beste film is, is naar ons gevoel overdreven. We schatten haar allereerste langspeelfilm The Virgin Suicides op dat vlak hoger in. Maar dat The Beguiled op cinematografisch vlak knappe beelden oplevert en garant staat voor degelijke acteerprestaties staat buiten kijf.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter