PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie The Killers

dinsdag 6 maart 2018Sportpaleis Merksem

The

Met zo’n 16.000 waren ze, de fans van The Killers die naar het Sportpaleis trokken om daar de generale repetitie van de band mee te maken voor die deze zomer aantreedt als headliner op Rock Werchter op 6 juli. 9 jaar geleden is het ondertussen dat de band nog op de wei van Werchter speelde op die warme derde juli. De groep liet toen als enige geen fotografen toe lezen we in ons verslag. En in de conclusie van de ****1/2-review van toen luidt het: ‘Sterk concert dat weliswaar twee dipjes kende maar dat letterlijk en figuurlijk eindigde met vuurwerk.’ Dat vuurwerk had de groep ook in het Sportpaleis bij (tijdens ‘When you were young’ zagen we watervalvuurwerk) naast CO2-jets, lasers, confetti (onder andere tijdens ‘The man’), twee lichtgevende grote pijlen én een oude watertank die zo uit Nevada (de staat waaruit de band komt) leek te komen waarop deze keer ‘Antwerp’ in rode letters stond. Die werd in de spotlights gezet tijdens ‘All These Things That I‘ve Done’ waarbij de band plagend na een lange aanhoudende toon het nummer pas inzette. Vorig jaar stond The Killers met onder andere Elbow en Tears for Fears nog op een uitverkocht British Summer Time in het Londense Hyde Park. Zover kwam het dus niet in het Antwerps Sportpaleis tijdens hun laatste indoor optreden van deze tour op Europees vasteland. Integendeel, het podium moest ietsjes naar voren geschoven worden zodat de grootste concertzaal van het land toch vol genoeg zou aanvoelen. De band rond frontman Brandon Flowers die ondertussen zestien jaar bestaat, bracht in 2017 hun vijfde studioalbum ‘Wonderful Wonderful’ uit. De titel uit die plaat, vat meteen het optreden samen dat hits zoals ‘Mr. Brightside‘, ‘When You Were Young’ (beide opgespaard voor de toegiften), ‘Somebody Told Me‘ en ‘Human‘ liet horen naast recenter materiaal.

Een laatste concert op Europees vasteland staat ofwel garant voor een topconcert waarbij een band nog eens alles uit de kast haalt voor het een welverdiende break van een aantal dagen heeft. Ofwel zit de groep al een tijdje erdoor en valt de vermoeidheid van het touren niet meer weg te camoufleren. Een ticketje voor zo’n optreden kopen, houdt dus altijd een zeker risico in. In Antwerpen bleek The Killers nog goed in vorm, maar kwam de show wel érg geolied en o zo Amerikaans over. Flowers bleek goed bij stem, vooral die kopstem weet ie moeiteloos aan te spreken, al viel het op dat ie zo nu en dan in de lagere regionen wel eens onder de toon zong.

Kennelijk was het Sportpaleis aanvankelijk niet helemaal overtuigd van dit strakke optreden dat van begin tot einde de vaart erin hield. Hadden die kritische fans door dat Flowers en co zowat alle trucs uit het grote showbizzboek boven haalden? Flowers stond achter een synthesizer met een groot sekseymbool van Mars in neon terwijl zijn drie backings Erica Canales, Danielle Withers en Amanda Brown achter eentje van Venus stonden. Tijdens ‘Somebody told me’ veerden de fans al meteen recht op de tribunes. En bij ‘Spaceman’ keelden ze massaal de ‘oho’s’ uit en klapten het nummer mee terwijl de lasers voor het eerst die avond contact zochten met de frontale tribunes en het dak van het Sportpaleis. Nog zo’n puik moment was ‘The way it was’ waarbij Flowers het publiek ‘If I go on’, ‘With you by my side’, ‘Can it be’, ‘The way it was’, ‘Baby’ liet nazingen.

Maar die sfeer wist de band op de een of andere manier niet helemaal te behouden. Zeker bij rustigere nummers ging het publiek gewoon terugzitten en eerlijk? Soms klonk the Killers wel érg 80’s en wat gedateerd met hun synthsaanpak. ‘Human’ stond er opnieuw als een huis zeker toen ook in de visuals de vraag naar onze menselijke factor gesteld werd. De toeschouwers joelden het uit met een ‘yeah!’.

Wat onder andere opviel tijdens ‘Rut’ is dat Flowers eigenlijk een erg zachte stem heeft en soms maar nipt of bijna niet over zijn band geraakt. Misschien is dat een van de verklaringen waarom pas vanaf de tweede helft van de show het publiek zich volledig gewonnen gaf. Maar het blijft wel een vraagteken dat we plaatsen bij hun headlinerslot op Rock Werchter: ‘draagt Flowers’ stem wel voldoende ver?’ staat dan ook in onze notities. Ook bij een song als ‘Tyson vs. Douglas’ waarbij de bas van Jake Blanton lekker mocht doorklinken, een song die voorzien werd van visuals met de boksers op, vroegen we ons dat af. Daartegenover staan enkele topmomenten. ‘For reasons unknown’ is er zo eentje waarbij 'een fan' die op de eerste rij van het middenplein stond uit de zaal werd geplukt en aan de drums mocht plaatsnemen. Volgens Sophie die ons op Twitter volgt, ging het echter om Darren Beckett die Flowers live begeleidde op zijn solotour en was dit dus een grap. Ook ‘Runaways’ dat Flowers alleen zingt enkel begeleid door de elektrische gitaar van Ted Sablay terwijl ie ‘We can‘t wait ‘til tomorrow’ uit die song zingt en vervolgens het nummer vakkundig opnieuw laat opentrekken via de basdrum van Ronnie Vannucci behoort tot een van de hoogtepunten van de show.

Vier toegiften bracht The Killers in het Sportpaleis met ‘The Calling’, ‘Midnight Show’ en vooral ‘When You Were Young’ en ‘Mr. Brightside’ die de kers op de taart vormden van een puik optreden waarbij Flowers (gehesen in een goudkleurig glitterpak tijdens de toegiften - vergeet uw zonnebril niet indien u naar Rock Werchter gaat!) en co aantoonden dat ze alle kneepjes van het vak onder de knie hebben. Maar eens je dat doorhebt als toeschouwer, stel je ook meteen vast dat de band je verder nauwelijks weet te verrassen.

Het publiek verliet dus tevreden het Sportpaleis terwijl 14 trucks, 6 bussen en 6 cross-load containers zich opmaakten om crew en materiaal in te laden met als bestemming Costa Rica waar The Killers hun tour verder zetten en meteen aan het festivalseizoen beginnen met Lollapalooza Argentina en Chile als eersten op hun tourlijst.

< Bert Hertogs >


De setlist:

Wonderful, Wonderful (Johnny Mathis)

  1. Run for Cover
  2. Somebody Told Me
  3. Spaceman
  4. The Way It Was
  5. Shot at the Night
  6. Jenny Was a Friend of Mine
  7. Miss Atomic Bomb
  8. Human
  9. Romeo and Juliet (cover Dire Straits)
  10. Rut
  11. Smile Like You Mean It
  12. For Reasons Unknown
  13. The Man
  14. Tyson vs. Douglas
  15. A Dustland Fairytale
  16. Runaways
  17. Read My Mind
  18. All These Things That I‘ve Done
Bis:

  1. The Calling
  2. Midnight Show
  3. When You Were Young
  4. Mr. Brightside


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter