PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Het verjaardagsfeest ★★★★

zaterdag 7 april 2018De Theatergarage Borgerhout

Het

Compagnie Schmaltz, een Antwerps amateurgezelschap, is op zijn best wanneer de drank rijkelijk vloeit in een stuk. Dat zagen we 3 jaar geleden al in Club O (naar Shakespeares Othello, hier gebracht in de setting van aan club) en wordt opnieuw bevestigd in Harold Pinters ‘Het verjaardagsfeest’ in een tekstbewerking en regie van Barbara Steyaert. Pinters tekst is tragikomisch en gaat over de leegte van een aantal vrouwen die volgens hun moeder oma Bolnes onvoldoende in staat zijn om zelfstandig te zijn. ‘Het verjaardagsfeest’ toont disfunctionele relaties, mensen die maar wat doen en quasi tot volledig ontwricht zijn ten opzichte van elkaar en/of hun omgeving. In een pension waar zelden of nooit wat gasten over de vloer komen, wordt de dagelijkse sleur doorbroken wanneer Magie (Femke De Cnodder) twee mannen op het strand heeft aangesproken en zij een nacht willen doorbrengen in het pension. Meneer Klein (Justin Mol) en meneer Meyer (Nico van Menxel) arriveren en zetten de boel danig op stelten. Vooral gaste Anna Goldberg (waanzinnig sterk neergezet door Marleen Pesic) die lusteloos voor zich uitstaart en als pianiste ‘ooit een concert speelde’ is een makkelijk slachtoffer. Magie vertelt dat het Anna’s verjaardag is – wat niet het geval is – om toch maar de sleur te kunnen doorbreken. De mannen vinden het dan ook niet meer dan normaal dat er die avond een feestje gehouden wordt, dik tegen de zin van Anna.

In die overgang naar het feest maken heel wat personages ook een boog. Oma (Mieke Martens is hier gewoon perfect voor gecast met haar natuurlijke vibrato in haar stem) zien we al snel uitgeteld in de schommelstoel terwijl ze later stelt dat haar kleindochter Clara (fris neergezet door Annelies Vertongen met hipsterdot) kennelijk nog te jong was voor een feestje en daar nog niet tegen opgewassen was. Lees: Clara zal compleet van de wereld zijn door de veelvuldige drank en even wordt er met haar ‘gedanst’. Het is te zeggen, ze laat zich als een blok, zeer geloofwaardig en passief hangen en verplaatsen. Een van de sterkste scènes uit het stuk is dit met stip. Clara’s oma stelt bij de start van de voorstelling nog dat de vrouwen zonder mannen maar half zijn maar achteraf verwijt ze haar dochters dat ze mee gingen in de verleidingen van de mannen wat doet vermoeden dat die oma toch wel een tikkeltje hypocriet is...

Lulu (een sexy rol voor Sofia Talal die in aerobics outfit kuist en haar lichamelijke troeven, borsten, billen en lieftallig gezichtje vakkundig uitspeelt) verschijnt dan weer als een katje op het feest, laat zich door meneer Klein betasten en zal met ‘m seks hebben op de keukentafel. De ochtend nadien probeert ze misbruik in te roepen terwijl de anders onderdanige Meyer haar meteen een toontje lager doet zingen en ‘haar gehoereer’ openlijk veroordeelt.

Vooral die boog die Nico van Menxel mag maken als onderdanige vriend/partner in crime van de erg dominante meneer Klein valt op. In die mate dat in de twee nachtmerrie/psychotische sequensen die Anna meemaakt de twee als psychopatisch overkomen. Ze halen een duister spel/mindfuck met Anna uit. Als politie inspecteurs gaan ze bijna te werk om te graven in het verleden van Anna, om er zaken in op te dissen, om haar al troebele en verwarde geest nog meer uit de haak te halen. Zij ondergaat, krijgt een rode kroon opgezet, zwarte schmink op haar oogleden wat haar meteen nog wat zwaarmoediger maakt en rode lippenstift die breed over lippen uitgesmeerd wordt waardoor ze er helemaal geradbraakt uitziet. ‘Wij zullen weer een vrouw van u maken.’ klinkt het uit de mond van de sinistere mannen. Vraag is of Anna daarvoor wel in goede handen is bij Meyer en Klein. En wat met Magie die claimt dat zij het prinsesje van het feestje was (terwijl dat helemaal niet zo was)? Dan wordt (eigen) perceptie/fictie ingebeelde werkelijkheid...

Kortom: Het verjaardagsfeest verontrust, toont hoe leeg menselijke relaties zijn en hoe fout het wel in hun bovenkamer eraan kan toegaan. Een feest om dat op het toneel te zien? Wees maar zeker! Of om het met de woorden te zeggen van het dertig jaar oude satirische ‘Shir Habatlanim’ (The Bums‘ Song) van Lazy Bums dat in Brussel aantrad op het Eurovisiesongfestival: ‘Hupa, Hole Hupa, Hupa Hole’!

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter