PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Taxi 5 ★★★

dinsdag 10 april 2018Kinepolis Antwerpen

Taxi
Foto: EuropaCorp

Subliem in zijn ridicule humor. Dat is Taxi 5 van regisseur Franck Gastambide die ook de hoofdrol speelt in deze van de pot gerukte actiekomedie. De man kruipt in de huid van Sylvain Marot die een crimineel tot bekentenissen doet overgaan tijdens een wilde rit in de Parijse straten. Deze ondervraagmethode kan zijn overste maar matig smaken, ook al omdat de factuur van de autobanden op den duur de pan uitswingt. Wanneer Marot met de vrouw van de prefect lichaamsvocht heeft uitgewisseld, wordt ie overgeplaatst naar Marseille om daar jacht te maken op Italiaanse criminelen die het op juwelen gemunt hebben. Zij plannen met hun Ferrari’s dé roof van de eeuw op de grootste diamant ter wereld.

Aangekomen in Marseille blijkt dat het team van de gemeentepolitie niet alleen over wel erg knullige wagens beschikt die een vogel voor de kat zijn tijdens achtervolgingen. De lokale politie heeft gewoon ook meer weg van een sociale werkplaats vol dommeriken die om maar iets te zeggen bijvoorbeeld tegelijkertijd uitrijden en zo frontaal op elkaar botsen met hun dienstwagens. Ambitie, daar ontbreekt het ‘m dus aan in dit korps en Marot beseft al snel dat ie beroep zal moeten doen op de speciale witte gepimpte taxi om achtervolgingen tot een goed einde te brengen. Een wagen die sneller dan een TGV kan en dus topsnelheden van meer dan 300 km per uur moeiteloos kan halen. Via Eddy Maklouf, de neef van Daniel Moralès, komt de taxi die in Makloufs geboortedorp aan hoge snelheid een schaap in de openingsscène vervoert, terug in de Franse havenstad aan waar Gérard Gilbert, de voormalige commissaris nu burgemeester is. Maar zelfs de taxi zoals die nu is blijkt niet opgewassen tegen de snelheid van de Ferrari’s. Samia (Sabrina Ouazani) waarop Marot verliefd wordt maar die van haar kant hard to get speelt, zal hem daarbij helpen. Zij is Makloufs zus wat op heerlijke commentaar van Marot kan rekenen: ‘Is dat je zus? Ben jij dan geadopteerd?’ vraagt ie aan Eddy. Maklouf is van zijn kant dan weer verliefd op Sandy (Sand Van Roy) die in vuur en vlam wil gezet worden door hem, wat ook letterlijk gebeurt. Tijdens een stoeipartij waarbij hij haar in ondergoed vastbindt op een stoel vat de kamer vuur...

Taxi 5 zit vol snot-,braak- en kakhumor (vooral in het eerste deel) waar vooral de allerjongsten wellicht mee zullen kunnen lachen. Denken we maar aan de KK 2000 die Gilbert officieel in dienst neemt, een nieuwe aanwinst voor het wagenpark van de gemeente die 35.000 hondendrollen kan opzuigen. Wanneer hem de vraag gesteld wordt bij de officiële presentatie hoe die kak terug uit de (mest)wagen geraakt, demonstreert de man dat door op een knopje te drukken waardoor het gezelschap een laagje bruine smurrie over zich heen krijgt. Dé meest hilarische scène – waar we tot tranens toe om moesten lachen overigens – is wellicht die van Sandrine (Sissi Duparc) wanneer ze zichzelf (als corpulente vrouw) letterlijk in de strijd gooit, van een brug springt, en zo een auto van de gangsters doet stoppen wanneer ze op de motorkap valt. Héérlijk die verwijzing ook naar liggende diva’s (zoals miss Piggy) wanneer ze dat klusje geklaard heeft.

Op actieniveau levert Taxi 5 indrukwekkende achtervolgingscènes op. We schatten dat er om en bij de twintig wagens perte totale gereden worden. Vele zien we op elkaar rijden op een en hetzelfde kruispunt, waarmee de regisseur herhaling als komisch element gebruikt. Naast de draak steken met de Franse cultuur doet Taxi 5 dat ook met de Italiaanse en maffiafilms met quotes zoals ‘de calzone is uit de oven’. Ook Algerijnen die een pizzeria uitbaten, haalt de prent door de mangel. ‘De enige Italiaan die ik ken, is Rachid.’ klinkt het. Maar in zijn restaurant wil die als Ricardo aangesproken worden. Hij houdt er een wietplantage, een illegaal casino en opslagplaats voor oorlogstuig op na en zal meegeven dat ie wapens leverde aan de Italiaanse bende. Ook wordt de spot gedreven met romantiek en seks, onder andere wanneer Sylvain Marot Samia date maar zich van bassin vergist. Ze valt dus niet tussen haar lievelingsdieren, de dolfijnen en die date dreigt dus volledig – letterlijk ook – in het water te vallen. Anouar Toubali speelt de rol van de dwerg Michel die in zijn vrije tijd basket. Wanneer de Italianen denken dat ze hem uitgeschakeld hebben, klinkt het: ‘Die Playmobil is er geweest.’, met stip dé quote uit deze ridicule over the top actiekomedie.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter