‘No Shame’ zal het volgende schijfje van Lily Allen heten. Het vierde is dat na ‘Alright, still’ (2006), ‘It’s not me, it’s you’ (2009) en het geflopte ‘Sheezus’ (2014). Op vier jaar tijd is er heel wat gebeurd in Allens leven. Twee kinderen kreeg ze, ze scheidde, geraakte aan de alcohol verslaafd, kreeg een mini zenuwinzinking en vond een nieuwe liefde. Voldoende stof dus om te behandelen op een nieuwe plaat. ‘Apples’ en ‘Family man’ gaan bijvoorbeeld over haar stukgelopen huwelijk. Het ene, erg basic begeleid op gitaar verwijst naar het gezegde ‘de appel valt niet ver van de boom’ terwijl het andere een pianoballad is die halfweg voorzien wordt van een streepje strijkers (die uit een doosje komen). Allen heeft maar twee muzikanten bij, heel wat tracks (o.a. de elektrische drums) lopen mee net als de verschillende zangtracks, geluidseffecten, enz. wat haar optreden een semi-live ervaring bezorgt. Het ergste van al om vast te stellen is dat deze bijna 33-jarige artieste in al die jaren nauwelijks gegroeid is als live performer.
Allen zien we nog steeds geen blijf weten met zichzelf op het podium voor 650 fans in een uitverkochte Orangerie in de Botanique. Het moet zowat de kleinste venue in ons land zijn geweest in de voorbije 9 jaar waar ze optrad. Groot contrast dus met de periode dat ze nog een Lotto Arena kon vullen. Eerlijk? Die tijd ligt gewoon achter haar en de kans dat ze dat opnieuw zal kunnen doen, lijkt ons onwaarschijnlijk. Vier jaar geleden zagen we op het Indian Summer Festival in Nederland dat het publiek haar als headliner links liet liggen. Het terrein voor het podium was nauwelijks half gevuld. De Britse staat ook nu nog steeds erg wisselvallig op het podium. Ook in de Botanique konden we ons niet van de indruk ontdoen dat ze meelopende zangtracks gewoon nodig heeft om het een en ander weg te camoufleren. In ‘My one’ horen we vogelgeluidjes geïntegreerd worden, maar tijdens een rapnummer wordt haar stem zelfs zo zwaar vervormd dat het lijkt alsof ze een man is. Halfweg excuseert ze zich tijdens de show zelf voor haar stem. ‘Als ik klink als een kat die door een kamer gegooid wordt, komt het omdat ik drie optredens gegeven heb.’ Eum. Hallo?
Lily Allens stem is ook erg karakteristiek met die fragiele meisjesstem van haar. Die wordt overigens meermaals zwaar overstemd door haar muzikanten zoals tijdens ‘Come on then’ dat refereert naar drum ‘n bass. Nog zo iets waar ze nauwelijks in gegroeid is, zijn haar lyrics die wel erg simpel overkomen: ‘Put your money where your mouth is.’ klinkt het onder andere in ‘Come on then’ dat ze a capella neerlegt. Qua podiumpresence mag ze er dan wel schattig uitzien en grappig zijn, met heerlijke zelfrelativerende humor: ‘This one is about the collapse of my marriage so enjoy!’, tijdens songs lijkt ze wel de ganse tijd te ijsberen, te frunniken aan d’r froefroe of komt ze met haar vingers aan haar neus. In die mate dat haar tics nerveux ons na verloop van tijd danig op de heupen werken.
Doorgaans schrijft ze nummers vanuit haar eigen standpunt maar voor ‘Three’ deed ze het vanuit dat van haar kinderen: ‘my social calendar is busier than yours. Please stay with me. It’s not my fault. I’m only three.’ klinkt het in de pianoballad. Bijna alle songs uit haar vierde album passeren, waaronder ‘Cake’ dat over het seksisme van alledag gaat waarmee vrouwen te kampen krijgen. ‘Mannen, kunnen jullie je tijdens deze song even omdraaien? Dat zou cool zijn!’ vraagt Allen tevergeefs … De nieuwe songs klinken ons echter té vrijblijvend en hebben volgens ons onvoldoende hitpotentieel. Ze lijken als een suikerspin die al opgelost is nog voor ze op de tong komt. Godzijdank bracht Lily Allen ook ‘Smile’,’Fuck you’ – ‘Het is destijds geschreven voor Bush. Nooit gedacht dat het erger dan dat kon worden met Donald Trump. Bush viel nog mee in vergelijking met Trump. Dit nummer draag ik aan hem en Theresa May op.’, ‘The fear’ – ‘Wat was ik destijds gewoon briljant. Ik heb Instagram en fake news gewoon voorspeld!’ en laatste toegift ‘Not fair’. Die songs bewezen vooral dat Lily Allens toekomst in het verleden ligt.
< Bert Hertogs >
Lees ook:
Lily Allen **1/2 op Indian Summer Festival – zondag 15 juni 2014
Lily Allen *** in de Lotto Arena – 23 oktober 2009
Lily Allen *** op Rock Werchter – 2 juli 2009
Lily Allen *** in de Ancienne Belgique – 8 mei 2009
De setlist:
Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!
Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.
23NOV
Hans Klok
Stadsschouwburg Antwerpen
16JUL
Stevie Nicks
Sportpaleis Merksem
30OCT
Nick Cave and the Bad Seeds
Sportpaleis Merksem
08SEP
elbow
Koninklijk Circus Brussel
03AUG
Justin Timberlake
Sportpaleis Merksem
01MAY
Kung-Fu
Stadsschouwburg Antwerpen
29MAR
Analoog
CC Brasschaat
30MAR
Guido Belcanto & Roland
Schouwburg Noord
30MAR
Jaap Reesema
Lotto Arena Merksem
30MAR
Diarree is mijn lievelingskleur
DE Studio Antwerpen
31MAR
Mika
Vorst Nationaal Brussel
31MAR
Jaap Reesema
Lotto Arena Merksem
01APR
The Rose
Lotto Arena Merksem
26MAR
Plastik bags ★★★★
DE Studio Antwerpen
25MAR
The interrogation ★★★
Bourla Antwerpen
26MAR
Priscilla the party ★★★★
HERE at Outernet Londen
23MAR
Hercules ★★★
Stage Theater Neue Flora Hamburg
24MAR
Die Eiskönigin ★★★1/2
Stage Theater an der Elbe Hamburg
23MAR
Tanz der Vampire ★★★★
Stage Operettenhaus Hamburg
22MAR
My Sweet Panther ★★★★
HetPaleis
21MAR
Hellmut Lotti goes metal ★★★
Het Depot Leuven