PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Bartok double bill ★★★

zondag 10 juni 2018De Munt Brussel

Bartok

De Munt sluit het seizoen 2017-2018 scenisch af met een double bill waarin Béla Bartóks werken ‘Hertog Blauwbaards Burcht’ **1/2, een opera in 1 akte uit 1918 en ‘De wonderbaarlijke mandarijn’ ****, een pantomine ballet in 1 akte uit 1926 te zien zijn. Christophe Coppens heeft theaterregie en dramaturgie gestudeerd. Toch koos ie tussen 1991 en 2001 om de kaart van de mode te trekken waarbij hij onder andere Rihanna en Grace Jones kleedde. Pas sinds vorig jaar debuteerde hij als operaregisseur. 20 jaar na zijn opleiding was dat. ‘Foxie! Het sluwe vosje’ bracht hij toen in het Muntpaleis. In deze Bartók double bill koppelt hij ‘De wonderbaarlijke mandarijn’ aan ‘Hertog Blauwbaards Burcht’ door in het pantomine ballet visuele linken te leggen met het eerste werk. Zo zien we Peter Van Praet, die instaat voor het licht, rood licht bijgeven om het donkere kantje van het bordeel te tonen (in Hertog Blauwbaards Burcht staat dat rode licht voor het bloed dat aan Blauwbaards handen kleeft), en zien we de pooier (de Brit Dan Mussett in zijn Muntdebuut) op het einde, ineengeslagen door zijn prostituees die wraak namen op de gewelddadige omstandigheden waarin ze moesten werken, in een rolstoel verschijnen. Met dat beeld opent ‘Hertog Blauwbaards Burcht’ dan weer.

Het is al een tijdje ‘in’ op vlak van staging om bij theaterproducties de verticale lijn te trekken, door een huis op scène te plaatsen, een appartement, een loft, met trappen, toiletten, eet-en leefruimtes, enzovoort. Een geloofwaardige uit het leven gegrepen scenografie kortom. Iets waar we zelden fan van zijn, ook in deze double bill. Dat komt omdat je je acteurs of zangers herleidt tot een levend popje in een groot poppenhuis waardoor je een gigantische vierde muur als regisseur creëert tussen publiek en artiest. De afstand wordt letterlijk te groot om te doorbreken waardoor dergelijke scenografieën niet zelden kil, koel en klinisch aanvoelen. Dat doet ‘Hertog Blauwbaards Burcht’ dan ook waarin Judith toegang wil krijgen tot de zeven verboden kamers van Blauwbaard. Ze wil de man die ze liefheeft helemaal kennen, ook zijn (duistere) verleden maar zal dat uiteindelijk met de dood bekopen. In se gaat de opera dus over het feit dat je best niet alles weet over je geliefde want dat dit je ondergang kan betekenen.

9 blokken krijgen we te zien waarin de actie zich afspeelt. Elk blok staat voor een kamer. In de folterkamer, wapenkamer, de schatkamer, de mooie en weelderige tuin, het meer dat gecreëerd werd door tranen, enz.: steeds keert het bloed terug, de donkere keerzijde van de hertog. Hoewel de scenografie die verwijst naar een gebroken spiegel, reflecties van de innerlijke (gekwelde) ziel best interessant is, verveelt het repetitieve van het werk na verloop van tijd wel. Muzikaal stellen we echter wel een interessante mix vast van onderkoelde momenten en grote contrasten waarbij de virtuositeit en meeslepende melodieën hoog oplaaien (bv. bij de opening van een kamer waarbij het weidse landschap te zien is begeleid door orgel, of de zon door de burcht komt). Het geheel – het decor en hoe de Kroatische bas Ante Jerkunica als Blauwbaard en de mezzosopraan Nora Gubisch als Judith daarin bewegen – komt echter te statisch, te afgemeten, te gecontroleerd over zodat we vooral tegen die kenmerkende zondagmatineedip moeten vechten. De zangers slagen er in zo’n decor niet in om die vierde wand te doorbreken en ons iets te doen. 

Groot contrast dus met een exuberant kleurrijk energierijk aan het absurde grenzende ‘De wonderbaarlijke mandarijn’ waarbij Coppens de poppy-kaart trekt! Al van de eerste noot tot de allerlaatste worden we in dit heerlijk speelse wat cartooneske universum gezogen. Opblaasbare orka’s, een prostituee die vagina’s opgekleefd krijgt met klittenband of een paar borsten, nadien een andere prostituee die dan weer dik gemaakt wordt door borsten en buik rond te doen, waarna haar klant mag afwerken door haar zowel boven- en onderbenen als -armen te geven, pruiken die afgezet worden om de ‘ware ik’ te tonen (hier zien we de Belgisch-Griekse Brigitta Skarpalezos in een Muntdebuut als actrice en danseres), … deze voorstelling toont prostituees die elk in hun rol kruipen en de perceptie van de klant die via diens fantasie de werkelijkheid een draai geeft. 

In ‘De wonderbaarlijke mandarijn’ stoot een prostituee de gevoelens die een mandarijn voor haar heeft af. Pas wanneer ze tot het besef komt dat zijn gevoelens oprecht zijn, en hij van zijn kostbare sierraad beroofd is door de pooier en als dood achtergelaten, kiest ze voor de klant. Hij sterft. 

De kleurrijke poppy wereld van Lady Gaga en vooral Katy Perry is niet ver weg tijdens ‘De wonderbaarlijke mandarijn’. Zo zien we een prostituee dezelfde rode lippen als hoofddeksel dragen wat ook te zien is in Perry’s recente show. Coppens voegt daar een shirt aan toe met een cirkel op voor het boogschieten. Herhaaldelijk zal ze een pijl steken in de roos, die er terug uit halen en opnieuw in steken. Que belichting gaat lichtontwerper Peter Van Praet voor zowat alle kleuren van de regenboog terwijl vooral de mandarijn, neergezet door James Vu Anh Pham, qua dans weet te boeien. James Vu Anh Pham lijkt op een bepaald moment onvermoeibaar wanneer ie de onoverwinnelijke mandarijn speelt die stevig belaagd wordt. 

Muzikaal horen we onder andere de kopers én de piano in deze instrumentale voorstelling. Beide werken die getoond worden en als thematiek de relatie tussen man en vrouw uitdragen, voelen weliswaar erg 1 op 1 aan. Maar dat komt ook omwille van het libretto van Bartóks werken die weinig interpretatie toelaten. 7 kamers zijn nu eenmaal 7 kamers in ‘Hertog Blauwbaards Burcht’. Als je daar als regisseur van wil afwijken, ga je je al snel in nesten werken… 

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter