PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Mamma Mia! Here we go again

vrijdag 20 juli 2018Kinepolis Antwerpen

Mamma

ABBA-fans hebben tien jaar moeten wachten op Mamma Mia! Here we go again dat Ol Parker regisseerde en voornamelijk opgenomen werd in Kroatië, op het Kroatische eiland Vis en in de Shepperton Studios in Engeland (eindscène met Cher bv.). De film is zowel een prequel als een sequel op de feelgoodfilm die de grootste hits van de Zweedse popgroep integreerde in 2008. In deze prent zien we hoe de jonge Donna (een verrukkelijke Lily James) zwanger werd van Sophie in flash back scènes die afgewisseld worden met het heden. Sophie (Amanda Seyfried) maakt zich als twintiger klaar voor de opening van het hotel Bella Donna, vernoemd naar haar moeder (rol van Meryl Streep als de overleden Donna) om zo de droom die ze had te laten uitkomen op het Griekse eiland Kalokairi waar ze ooit verzeild geraakt was. Alleen blijken Sophies mogelijke vader Bill (Stellan Skarsgård) en Harry (Colin Firth) niet te kunnen komen. Harry zit in de banksector en staat op het punt de belangrijkste deal uit zijn carrière te sluiten, zeiler en schrijver Bill heeft van zijn kant ook professionele verplichtingen waar hij niet onderuit kan. Sophies vriend Sky (Dominic Cooper) heeft dan weer een contractaanbod gekregen in de VS en tot overmaat van ramp steekt er een storm op zodat de aankleding op de pier averij oploopt. Het ziet er dus naar uit dat die opening van het hotel in mineur zal verlopen hoewel Sophies stiefvader en mogelijke vader Sam (Pierce Brosnan) wel van de partij is…

Mamma Mia! Here we go again integreert een hoop bekende hits van ABBA zoals ‘Waterloo’, ‘Dancing queen’, ‘Take a chance on me’, ‘The name of the game’, ‘Knowing me, knowing you’, ‘Mamma Mia’, ‘Waiting for you’, ‘I have a dream’, ‘Fernando’ en ‘Supertrouper’ naast voor het grote publiek minder gekende nummers als ‘When I kissed the teacher’ (waarmee de prent opent), ‘Why did it have to be me?’, ‘Kisses of fire’, ‘Andante, andante’, ‘Angeleyes’, ‘I’ve been waiting for you’ en ‘My love, my life’. Wat erg opvalt is dat alle nummers ingezongen werden in een muziekstudio. Het lippen gebeurt dus niet altijd synchroon en niet zelden klinken de stemmen (erg) vervormd. Vooral die van de ondertussen 72-jarige Cher klinkt wel erg metaalachtig in ‘Fernando’ en ‘Super Trouper’. Kortom: net zoals ze jarenlang aan haar uiterlijk (botox, plastische chirurgie, enz.) gesleuteld heeft in een hallucinante poging om er eeuwig jong uit te zien (terwijl haar handen haar echte leeftijd verraden n.v.d.r.), doet ze dat ook met haar stem in de mix. Daardoor voelt het geheel erg fake en geforceerd aan.

De film slaagt er in het begin redelijk goed in om de songs naadloos in het verhaal te integreren, maar naar het einde toe wordt het kennelijk steeds moeilijker om dat op een vlotte, natuurlijke manier te doen. Hoe ‘Fernando’ zich bijvoorbeeld aankondigt is wel erg met de haren getrokken. Cher speelt Ruby, Sophies grootmoeder die in de manager van hotel Bella Donna Fernando Cienfuegos, gespeeld door Andy García, herkent, waarmee Ruby vroeger een romance kende.

Met stip is de leukste rol trouwens voorbehouden voor Omid Djalili die als Griekse douanier commentaar mag leveren op de looks van de mannelijke hoofdpersonages door de jaren heen. Blijft u ook zeker de aftiteling uitzitten. Want ook daarna heeft ie even een leuk moment waarbij hij a capella ‘Take a chance on me’ zingt. Andere leukigheden zijn de cameo’s waarvoor de originele ABBA-leden Björn Ulvaeus en Benny Andersson tekenden. Ulvaeus zien we als professor terwijl Andersson de piano bespeelt tijdens ‘Waterloo’. Fans van Cher en Meryl Streep moeten weliswaar tot de finale van de film wachten eer ze hun idolen te zien krijgen.

Mamma Mia! Here we go again is een onderhoudende feelgoodfilm geworden die het vooral moet hebben van het frisse, zomerse, speelse en naturelle spel van Amanda Seyfried en Lily James en pas in tweede instantie van de ABBA-songs. Toen we Kinepolis Antwerpen verlieten, voelden we een lichte vorm van teleurstelling bij sommige bezoekers, anderen reageerden gewoontjes wat dit  niemendalletje nog het best van al beschrijft.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter