Recensie Shakira

“Opgelet! Het concert van Shakira start om 20.15 uur!” vermeldde de website van het Sportpaleis. Een wijziging van het time schedule dus. Dus begon een dj om zeven uur al aan zijn set om iets voor achten te stoppen. Kwart na acht. De security in het Sportpaleis staat op scherp. Een gangpad wordt gecreëerd door het middenplein zodat de Colombiaanse schone te voet naar het B-podium op het einde van de catwalk kan. Een handvol persfotografen staat al klaar aan de mengtafel. Zij konden net als het publiek drie kwartier wortel schieten. De ironie wil dat Shakira om negen uur aan haar optreden begon, zoals aanvankelijk voorzien was. Maar nu gaapte er een kloof tussen de dj set en haar optreden van maar liefst een uur. Niet echt sympathiek om je 16100 toeschouwers zo lang te laten wachten.

In een fluoroze jurk en dito hoofddoek neemt ze alle tijd om naar het podium te trekken alsof het een ceremonie is en het podium het altaar. “Pienso en ti” zingt ze begeleid door klassieke gitaar en synthesizer. In accentloos Nederlands zegt ze “Goedenavond Antwerpen!”. Shakira en haar band openen rockend. “Whenever Wherever” krijgt een rockjasje. De zangeres laat er enkele lijnen van EMF’s Unbelievable in sluipen waarna ze op het idee komt om 4 dames uit het publiek te plukken die even een initiatie buikdansen krijgen. 3 Van de 4 tonen vooral over een behoorlijke belly te beschikken maar komen nauwelijks tot dansen toe. Arm Vlaanderen.

Wie wel haar kleine lichaam nog langs alle kanten kan doen kronkelen, is Shakira. “Te dejo Madrid” - net als vele andere nummers - voorziet ze van sexy moves. Haar microstatief mag even dienst doen als danspaaltje. Bijna vergeten we te melden dat ze ook even mondharmonica speelt. “It’s a pleasure to be back in Belgium. I’m here to please you. I’m all yours tonight.” zegt ze verleidelijk. Die verleidingskunst kent ze als geen ander en speelt ze ten volle uit door te dansen of dan weer in een sexy pose voor de camera’s te staan of liggen. Mannen vallen in zwijm en dromen dat ze ook tot haar vriendenkliekje zouden horen. Dan hadden ze de geboorte van “Inevitable” kunnen meemaken dat volgens de zangeres op een mooie avond met prachtige sterrenhemel op een strand in Colombia is geschreven.

Waar haar vorige “Oral Fixation Tour” nog veel homogener was qua muzikale inkleding, was dit concert een mengelmoes van stijlen. Begon het met rock, dan ging het over tot Oosterse zigeunermuziek, om over de bedenkelijke elektropop van het geflopte She Wolf te eindigen bij latin. Metallica’s Nothing Else Matters brengt de band met cello, viool, trom en ukulele in een akoestische set. Hét hoogtepunt van de avond volgt dan wanneer Shakira tijdens “La Despedida” een zigeunerdans inzet. Het publiek klapt mee op de maat die de cajon slaat. Shakira wendt zich tot de percussionist en zal met haar rok rechts en links tegen het instrument slaan. Later valt ze alsof ze dood is neer op het B-podium, terwijl de ritmische cajon haar in stoten lijkt te reanimeren. Een uitmuntend stukje choreografie is dit. Gypsy wordt muzikaal begeleid door cajon, 2 klassieke gitaren, accordeon en viool. Op het einde verlaten de andere muzikanten het podium om terug naar het hoofdpodium te trekken. Alleen de gitarist en Shakira blijven over. Zij op mondharmonica, hij op gitaar sluiten het nummer intimistisch af. De Colombiaanse legt even haar hoofd in zijn nek. Een teder moment.

Op zo’n akoestische momenten, is het plezier van dansen en zingen duidelijk op Shakira’s gezicht af te lezen. Later zal ze vooral (buik)dansen en laat ze al te vaak haar zang door de tape overnemen. Dat valt te hard op tijdens “la Tortura” en “She Wolf” bijvoorbeeld. Haar live stem klinkt stiller dan die op tape staat. En daardoor valt de productie meermaals door de mand. Ook de koperblaasinstrumenten staan op tape. We zien ze niet tijdens “Underneath your clothes” of “Loca”. Ook het Afrikaans vrouwenkoor op “Waka Waka” als laatste bis, is niet aanwezig in het Sportpaleis.

Shakira weet dat het de donkerste dagen van het jaar zijn, maar gelooft dat er altijd wel een zonnetje in iedereen blijft schijnen. Toch moet “Sale el sol” het vooral hebben van het zilverkleurig topje dat ze naar het einde temperamentvol openscheurt en zo haar vleeskleurige bh laat zien. De zangeres trekt een nieuwe broek en bh aan met wat fluogeel in dat een mooi glow in the dark-effect geeft door de blacklights.  Ook de confetti die na de laatste bis” Waka Waka” het publiek wordt ingeblazen zal dat effect tonen. Het is dan pas dat het publiek compleet uit zijn dak gaat. Hoewel de toeschouwers om meer vragen, worden backstage de 16 trucks en 7 bussen die met deze productie op tour zijn, al klaargemaakt om in te laden. Het optreden klokt zo af op 1 uur en 40 minuten.

Conclusie: op haar blote voeten zien we Shakira het liefst live aan het werk wanneer ze latin- of gypsy-arrangementen aansnijdt. Qua dans en choreografie blijft ze boeiende dingen neerzetten. Wanneer we ze enkel begeleid door conga’s en tamboerijn op het einde van “Ojos Asi” op het B-podium zien dansen, weten we niet wat we meemaken. Shakira buigt achterover, en kronkelt met haar lichaam dat het een lieve lust is. Na anderhalf uur show met zeer veel dans in, dachten we het nu wel gehad te hebben. Maar ze liet het strafste voor het laatst op “Despedida” na.

Twee nummers sneuvelden uit de oorspronkelijke set. Noch “Si te vas” (in andere shows het vierde nummer), noch “Antes de las Seis” (vroeger de eerste bis), werden gespeeld. Het publieksenthousiasme was het grootst tijdens latin- en gypsysongs. Hopelijk blijft Shakira die weg bewandelen, en zet ze haar  elektropopgedrocht “She Wolf” definitief achter slot.

Zoals we haar nu zagen in het Sportpaleis lijkt ze zich eerder als een vis in het water te voelen op een podium van pakweg Sfinksfestival. Op 9 juli 2011 staat Shakira echter op TW Classic. Zeer benieuwd of daar niet te veel van Shakira’s magie verloren gaat gaan.

“Shakira Live in concert” gezien op 12 december 2010 op haar laatste tourdag op het Europese vasteland.

< Bert Hertogs >

De setlist:

Pienso En Ti 

Why Wait 

Te Dejo Madrid 

Whenever Wherever 

Inevitable 

Nothing Else Matters  (Metallica cover)

Despedida/ Gypsy 

La Tortura 

Ciega Sordomuda 

Underneath Your Clothes 

Gordita 

Sale El Sol 

Las De La Intuición 

Loca 

She Wolf 

Ojos Asi 

Bis :

Hips Don‘t Lie 

Waka Waka (This Time For Africa)