Recensie De Mens

Een pauze in een concert, we moesten er even aan wennen. Voor de gelegenheid heeft De Mens er eentje ingecalculeerd in hun semi-akoestische theatershow. De band bestaat immers twintig jaar en dat mag gevierd worden! De Belgen komen met een gans ander concept dan de rockshow waarmee ze deze zomer heel wat festivals platspeelden, maar het moet gezegd zijn, het is de moeite.

Het trio, inmiddels uitgebreid met pianist, staat in deze show zij aan zij en brengt ook de oude, misschien ‘vergeten’ nummers. Het blijkt toch even vreemd om in een pluizige zetel naar een rockband te kijken, maar Vander Linden praat het geheel moeiteloos aan elkaar. ‘We zijn hier vanavond om ons verhaal te vertellen, niet in woorden, maar in muziek, 150 nummer… Min 128”, lacht hij na ‘Patti Blues’. Het zouden er min 127 worden, maar ons hoor je niet klagen.

We vergeten al eens dat songs vaak over meer gaan dan enkel die snedige gitaarriff, en tijdens deze theatershow is het publiek verplicht om te luisteren naar De Mens in zijn geheel. Vander Linden geeft regelmatig een (humoristische) noot uitleg en zo leren we dat ‘Man in het Blauw’ draait rond Francis Bacon en dat ‘Mislukt’ het lijflied is van alle losers in de wereld. ‘Ellendegem’ is dan weer een plaats waar mannen naartoe gaan wanneer ze zich slecht voelen, terwijl ‘Hier komt mijn schip’ gaat over geluk dat nog komt.

Van der Linden zingt ook enkele nummers zonder bassist Michel De Coster en drummer Dirk Jans, waarbij vooral ‘Always on my mind’ opvalt. De gitarist brengt een beklijvende versie van de Nederlandstalige cover van de song en gaat daarmee zichtbaar diep. Het plezier waarmee de mannen staan te spelen straalt zonder meer van het podium af en houdt de zaal gevangen.

Met ‘Sheryl Crow, I need you so’ gaan we richting de meer bekende nummers van De Mens en ook het publiek lijkt wakker te worden. ‘Dit is mijn huis’, oftewel “het nummer waarmee alles begonnen is”, wordt dan ook zoetjes aan meegezongen en de handen gaan vlot op elkaar bij ‘Jeroen Brouwers (schrijft een boek)’. ‘Maandag’ bleken de heren dan weer ooit beu te zijn gespeeld tot ooit een vraag uit het publiek kwam om het toch te spelen. Sindsdien speelt het trio het anders en dat blijkt hen weer prima af te gaan.

Het mooie ‘Ergens Onderweg’ bleek perfect te passen in de Arenbergzaal, maar opvolger ‘En in Gent’ deed ons toch even kniezen niet te kunnen rechtspringen bij deze prachtversie. De band kreeg hierom terecht een staande ovatie van het voltallige publiek en kwamen prompt terug voor een spetterend ‘Irene’ dat ze, bloedmooi, middenin het publiek kwamen spelen.

De Mens is nog op tour tot maart 2013. Daarnaast speelt het trio nog (elektrisch) in het voorprogramma van de Kreuners in het Sportpaleis.

< Catherine Gysels >

Setlist:

1. Sex Verandert Alles
2. Patti Blues
3. Zonder Verlangen
4. Lachen en Mooi zijn
5. Einde van de Eeuw
6. Sniper
7. Man in het Blauw
8. Maak je geen zorgen over mijn Zorgen
9. Mislukt
10. Ellendegem
11. Ik droomde dat ik sliep
12. Kim is dood
13. Always on my mind
14. Winona Wilson
15. Hier komt mijn schip
16. Soms denk ik dat ik weeskind ben
17. Sheryl Crow, I need you so
18. Dit is mijn huis
19. Jeroen Brouwers (schrijft een boek)
20. Maandag
21. Ergens Onderweg
22. En in Gent
23. Irene