Recensie Chad Valley

Chad Valley is een volslagen onbekende, zoveel is duidelijk wanneer we de Rotonde binnenstappen. Voor het solo project van Jonquil frontman Hugo Manuel raakte amper de helft van de tickets verkocht. Enkele momenten eerder plaatste de kerel nog een tweet waarin hij het Belgische publiek praktisch smeekte de zaal te vullen, maar helaas mocht dat niet baten. Manuel stelt vanavond zijn soloplaat onder z’n pseudoniem Chad Valley voor. Na twee beloftevolle EPs stelde de langspeler Young Hunger teleur in die zin dat Valley afstapte van zijn unieke sound en eerder de poptour op ging. Met wederkerende samples en lyrics creëer je dan wel weer meezingers, en daar was het hem vast om te doen.

Meezingen doet het publiek al zeker niet. Hier en daar schudt hoogstens de helft van de aanwezigen het hoofd mee, enkele durvers begeven zich op het leeg gebleven staande gedeelte van de Rotonde om te dansen, maar verder dan dat gaat het helaas niet. De verwachte, plakkende massa is er niet, integendeel, en dat voor een eerste passage in Brussel. Jammer.

Ondanks de magere opkomst geven Valley en Karina, die voor de gelegenheid de backing vocals op zich neemt, toch het beste van zichzelf. Inzetten doen ze prima met ‘I Owe You This’, meteen ook de eerste track van het album. Het onlangs opnieuw leven ingeblazen ‘Shell Suite’ volgt en ook de samenwerking met El Perro Del Mar ‘Evening Surrender’ kan niet ontbreken. Al klinkt het belange niet hetzelfde met Karina. We merken meteen op dat Valley de intro’s uitrekt en heel wat songs heeft die beginnen met een oneindig lange ‘you-ou-ou’. De zangeres biedt een verfrissende afwisseling tussen de vocals van Manuel in.

Met ‘Up & Down’ lijkt het zowel met het tempo als de sfeer bergop te gaan en ook ‘Fall 4 U’ kunnen we best smaken.  Chad Valley neemt even de tijd om ons te bedanken en vermeldt terloops dat hij de zaal geweldig vindt. Ze zetten hun set in diezelfde trend verder met ‘Tell All Your Friends’ en ‘Now I’m Real (How Does It Feel?) om vervolgens af te sluiten met ‘My Girl’. Na een korte ronde van applaus komt Manuel op z’n eentje terug om nog twee songs te brengen en sluit desondanks op  een mooie manier het optreden in Brussel af.

Wat een broeierig heet feestje moest worden, eindigde ietwat in mineur, met slechts enkele koppen heen en weer geschud op de maat van de elektronische beats die Manuel produceerde. Wie weet zou Chad Valley met wat airplay de Rotonde wél uitverkocht krijgen, want slecht dat is het allesbehalve. Al lijkt een nieuwe start in een tentje op de weide van Pukkelpop misschien een net iets veiliger idee.

< Yne Van De Mergel >