Recensie Outkast | Sziget 2014

3 Partytentjes komen maar liefst meefeesten op de tonen van Outkast, de voorlaatste act van Sziget 2014 op de Main Stage. “Eat that Rock Werchter!” denken we erbij terwijl er eentje voorbijkomt richting podium (op Sziget zijn camping en festivalterrein niet van elkaar gescheiden wat mee voor een ongeziene communitysfeer zorgt). Waar we ons ongelooflijk in ergeren bij de ‘grote’ Belgische festivals, tot de Champions League van de festivals op wereldvlak behoren ze niet op Tomorrowland na voor alle duidelijkheid, dan is het wel hun gigantisch restrictief beleid dat zo’n proporties heeft aangenomen met de jaren dat het lachwekkend wordt. Niet alleen ten opzichte van media, maar dit jaar vond men het blijkbaar ook nodig om bijkomende zaken te verbieden aan de festivalgangers (partytenten bvb). Resultaat: het publiek floot Rock Werchter massaal en niet meer dan terecht terug. Dáár zit het verschil met Sziget waar nog steeds – gelukkig maar – een vrijheid blijheid-sfeertje heerst.  Dáár ligt de reden waarom we enige afkeer hebben gekweekt tegenover de RW’s en PP’en in eigen land, en zéér graag in het buitenland vertoeven. We kunnen u dan ook niet anders aanraden om volgend jaar uw geluk net als ons elders te zoeken in het buitenland. Niet alleen omdat het weer in Boedapest een stuk beter bleek, ook niet omdat Boedapest een pak meer te bieden heeft dan pakweg Kiewit of Werchter city. Maar vooral omdat het kan, én omdat er geen festival bestaat als Sziget dat een wel erg uniek karakter heeft.

Big Boi en Andre 3000 vormen terug Outkast. Live weten ze de massa soms op te hitsen met hits als “Ms Jackson” en “Hey Ya!” met tien lokale gelegenheidsdanseressen. Maar erg veel nummers baden in de soul, en klinken erg laid back wat uiteindelijk leidt tot  een wat gezapig optreden met standaard setlist. De Amerikanen hebben dan wel een podiumbreed ledscherm achter zich,  erg veel gebruik maken ze daar niet van. Als ze dat doen, is het om vrouwelijk vlees te tonen op “The way you move” met twerkende weinig verhullende billen van vrouwen die over gaan in silhouetten om vervolgens verder over te gaan in echte dames en “Vibrate” waar we vrouwen zien die enkel een slipje aan hebben.

Tussendoor blijken de heren weinig inspiratie te hebben. “Pest side must be best side” zo stelt een van Amerikanen het waarna hij zich domweg afvraagt tot welk gedeelte Sziget behoort, tot Pest of Boeda. Tijdens “So fresh so clean” blijken de mannelijke backings on tape mee te lopen. Neen, lang niet alles is live ook al hebben de twee een bassiste en twee vrouwelijke backings mee. “Player’s ball” en vooral “Roses” met een stevig uitgeroepen “Crazy bitch. Bitch, stupid ass bitch. Old punk ass bitch, old dumb ass bitch. A bitch is a bitch, just a bitch” houden het eindresultaat nog net positief. Maar overdonderd waren we verre van van dit optreden, dat waren we wél van Macklemore and Ryan Lewis.

< Bert Hertogs >