Recensie The Starlings ★★★1/2

The Starlings, Mama’s Jasje, en Regi waren dé revelatie van Liefde voor Muziek 2020. Het album met de nummers uit die serie was het best verkochte dit jaar volgens Ultratop. ‘Don’t look back’ van The Starlings haalt in het jaaroverzicht de zesde plaats in de lijst van best verkochte albums en is het hoogst genoteerde Engelstalige album uit Vlaanderen. Mama’s Jasje volgt op 7 met ‘30 Jaar Mama‘s Jasje - De Jaren Van Verstand’ en daarna komt Regi met ‘Vergeet de tijd’ in die lijst. Een knap resultaat dus dat die drie artiesten neergezet hebben dankzij het vtm-programma dat niet alleen dankzij zijn line-up maar ook dankzij de lockdown erg goede kijkcijfers wist voor te leggen. Regi gaat daarbovenop overigens nog met het zilver aan de haal in de lijst van de best verkochte singles. Regi feat. Jake Reese & OT moest met ‘Kom wat dichterbij’ enkel ‘Blinding Lights’ van The Weeknd voor zich laten. Wat toch een straffe prestatie is van de Vlaams dj die zich helemaal opnieuw op de kaart heeft gezet waar ie voor alle duidelijkheid nooit af is geweest.

Met de schattige K3-cover van ‘Liefdeskapitein’: ‘Yellow submarine’ staat The Starlings in die top 100 op de 61ste stek. Kato en Tom Dice brengen dan ook eerder muziek die in het totaalplaatje van een album het best tot zijn recht komt terwijl Regi songs brengt die op zich staan en zeer hitgevoelig zijn. Groter kan het contrast tussen die twee deelnemers van de jongste ‘Liefde voor Muziek’-reeks dus niet zijn: gevoelige wat melancholische ballads, ideaal voor de tijd van het jaar om knusjes in een bolletje bij het haardvuur te gaan snoezelen versus partymuziek om uit je bol te gaan.

Wellicht daarom ook dat we Liefde voor muziek dit jaar zo sterk vonden, omdat de deelnemers niet alleen zeer straffe versies van elkaars songs brachten maar nog erg complementair bleken ook. Op tweede kerstdag gaf The Starlings, die nu voor anker liggen in Oostende, waar ze nog tot eind februari hun nieuwe plaat gaan schrijven, een live stream-optreden in Kursaal Oostende. De perfecte gelegenheid voor me om het duo alsnog dit jaar aan het werk te zien. Verschillende zomerdata lukten ons niet, en wanneer wij wel konden (zoals in Leuven eind augustus), lukte het hén dan weer niet om me te ontvangen.  21 November Kampenhout stond vervolgens in de agenda aangestipt. Maar dat optreden werd door de ondertussen gekende coronaredenen uitgesteld naar 8 mei 2021. 

Derde keer goede keer dus al moesten we ons tevreden stellen met een livestream vanuit het Kursaal van Oostende op tweede kerstdag. De stream startte stipt om acht uur, wat we alvast een plus vonden. Sommige bands en artiesten gaan namelijk zelfs online voor een academisch kwartier (of langer). Kato en Tom niet. Dat getuigt van respect voor het publiek. Mooi.

Openen deed het duo samen met Michael op drums, Stijn op bas, Eva aan backings en klokkenspel  en Tony op gitaar en cello met ‘Family tree’. Kato stond aan de toetsen, en Tom bespeelde zoals we gewend zijn van hem de gitaar. Verder zorgden onder andere klokkenspel, cello en contrabas voor een warm geluid om de stamboom kleur te geven.  Ook in ‘Die young’ komt het klokkenspel overigens duidelijk naar voor wat het nummer extra lieflijk maakt in combinatie met de feilloze hoge zang van Kato.

De liefde, het is een van de onderwerpen dat The Starlings verschillende keren aansnijdt zoals in ‘Mine’ waarin het klinkt: ‘And if it gets darker we make it bright’ wat perfect ook aansluit bij de tijd van het jaar waarin we samen licht kunnen maken voor elkaar in deze donkere periode. ‘Hoe zou de ideale stad eruit zien als het van ons afhing en onze fans?’ die vraag wordt beantwoord in ‘My town’, een echte gitaarsong die lekker idealistisch klinkt. Geen politiek, geen koningskroon, maar wel blije gezichten, mensen die dansen tot zonsondergang, elkaars verschillend zijn omarmen en eenhoorns die op witte kledij rondspringen en zo zou er in die stad mogen zijn.

Kato trad op blote voeten op in het Kursaal. Dat zagen we in ‘Never alone’ toen ze aan Toms linkerzijde kwam staan, de maat telde halverwege het nummer en perfect in harmonie met Tom zong en we de slidegitaar het nummer van een country jasje hoorden voorzien.

‘Het is nog even wennen zonder applaus. Maar in gedachten zijn jullie thuis bezig.’ hoorden we The Starlings connectie maken met het online publiek. Het duo heeft er een bijzonder jaar op zitten, dat voor hen positief uitdraaide. Voordeel van de coronacrisis is ook dat je jezelf erdoor beter leerde kennen, wist Kato die vooral het woord nam tijdens dit optreden dat precies een uur duurde.

Tom en zij hebben mooie dingen mogen doen in 2020 zoals een plaat opnemen, een Lotto Arena concert aankondigen, en mensen hebben hen leren kennen. ‘Het was een jaar van veel liefde van ons naar jullie en van jullie naar ons toe.’ klonk het uit de mond van Tom en Kato die zo de fraaie Gene Thomascover ‘For you’ naar ‘Voor haar’ aankondigden waar we Kato zachtjes en lieflijk horen zingen en we een leeg Kursaal Oostende blauw belicht zagen. Eerder lieten The Starlings tijdens de stream optekenen dat dit eigenlijk hun eerste echte cd-voorstelling is, ook al is die ondertussen al meer dan een half jaar (sinds mei) uit. Ze hebben wel een paar optredens kunnen doen dit jaar (voornamelijk tijdens de zomer n.v.d.r.) ‘maar niet al te veel.’ wist Kato.

‘Wij zijn eigenlijk twee mensen die songs schrijven als een dagboek. Songs over gevoelens of dingen waar we mee zitten. Je leert ons daar beter door kennen.’ laat Kato optekenen die Eva op backings bedankt voor ze samen ‘Who I become’ laten horen. Het is het favoriet nummer van Kato op de plaat die dus een persoonlijke kantje heeft.

Voor ‘Over’ vroeg Kato ons om thuis alvast te dansen, jezelf te filmen en dat op social media te posten. ‘Er kan niet veel meer mis gaan’ zei ze daarbij verwijzend naar dat we ons deel tegenslag voor 2020 ondertussen wel al gehad hebben allemaal. Het heerlijke uptemponummer begeleid door piano, clappings, gitaren en drums, vormde een welgekomen afwisseling tussen de voornamelijk brave rustige songs die het optreden domineerden. Wat ons betreft hadden er dus nog meer uptemposongs in het concert mogen steken.

Sinds een paar weken is hun deluxe-versie van het album uit. Dat was oorspronkelijk niet de bedoeling, geeft Kato toe, maar tijdens de lockdown hebben Tom en zij zo veel nummers geschreven waaronder ‘Heal’ dat die op het deluxe-album konden. Het koppel woonde in Drongen. Op een dag dat het regende en ze naar het water keken, rolde het nummer eruit, dat een herinnering aan hun allereerste huisje aan het water is, verklaarde Tom. Een song die Kato neerlegt aan de toetsen terwijl ze samen met Tom zingt. ‘We hopen dat jullie er van aan het genieten zijn.’  zegt Tom. Dat blijkt alleszins het geval voor het koppel wiens beider stemmen ook tijdens deze stream perfect met elkaar blendden.

‘Honey’, de cover van The Starlings naar ‘Ellie’ van Regi bracht het duo na ‘Down the line’. ‘Het is toch een raar jaar geweest. Van zodra het mag gaan we iedereen doodknuffelen.’ zei Kato. ‘Maar ook een speciaal jaar dankzij een nummer. Dan is de boel een beetje ontploft op een positieve manier. Mensen hebben ons leren kennen dankzij dit nummer. We zijn daar zeer dankbaar voor.’ vulde ze daarbij aan als introductie voor hun ‘Yellow Submarine’ naar Liefdeskapitein van K3. Een song die The Starlings samen met de band op kousenvoeten bracht. Ingehouden passie kregen we namelijk te horen op het verstilde tempo terwijl Tom zichzelf begeleidde op elektrische gitaar en ook de hogere regionen van zijn stem opzoekt. Bloedmooi.

‘Voor ons was het zalig’ vatte Kato haar gevoel samen terwijl ze door piano accenten te leggen met de titelsong van het album afscheid namen van het livestreampubliek met de woorden: ‘Merci om te kijken. Merci voor alle steun en tot volgend jaar.’ Zeer graag Kato en Tom!

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Family tree
2. Mine
3. Die happy
4. My town
5. Never alone
6. For you
7. Who I become
8. Over
9. Heal
10. Down the line
11. Honey
12. Yellow submarine
13. Don’t look back