Recensie Ruthless! the musical ★★★★1/2

In 2018 kon je op de West End naar Ruthless! the musical in het Arts Theatre (waar de hype SIX the musical loopt als ze die coronapandemie in de Britse hoofdstad onder controle krijgen). De musical met teksten van Joel Paley en muziek van Marvin Laird ging voor het eerst in première off-Broadway in 1992 en kende recent een bescheiden revival. Fijn weetje: Natalie Portman en Britney Spears waren destijds understudies voor de hoofdrol van Tina die het zo graag wil maken in de showbusiness en ervan droomt om beroemd te worden simpelweg omdat ze geboren is om mensen te entertainen. Of dat denkt en zingt ze althans.

In de musical die een parodie is op o.a. de musical Gypsy, en theaterstukken als All about eve wordt de hunkering naar roem danig op de korrel genomen. Vooral vrouwen dan die – letterlijk – over lijken willen gaan om te bekomen wat ze willen, worden hier heerlijk bekritiseerd. Anya Evans speelt op indrukwekkende wijze het zeer ambitieuze achtjarige meisje - ‘I‘ve had a normal childhood. It‘s time to move on’ - met een uiterst donker kantje die absoluut haar wil wil doordrijven. Maar wanneer blijkt dat ze naast de hoofdrol grijpt voor de schoolmusical Pippi in Tahiti en als hond het podium op moet terwijl een meisje dat geen talent heeft, wel de rol kreeg, is de maat op een bepaald moment voor haar vol. Tina zal de ganse hoofdrol namelijk ook moeten leren want ze is de understudy. Ze moet met lede ogen aanzien dat haar collega er niets van bakt en dat er niet ingegrepen wordt. De kans dat ze die hoofdrol kan spelen is klein vermits er maar één voorstelling is. Dan zit er niets anders op dan het lot een handje te helpen, denkt ze … 

In 1992 werd Joel Paley terecht bekroond op de Drama Desk Awards voor zijn uitstekende teksten. Bijna 30 jaar later hebben die nog niets van hun scherpte verloren: ‘Life’s a bitch and it starts in the third grade.’, ‘You don’t have to show your tits if you’ve got talent.’, ‘She is a theatre critic, she hates everything about theatre.’, ‘If I want to see theatre I go to see a play with no singing or dancing to get in the way. Theatre is language and that should be all. Music belongs to the Carnegie Hall.’, ‘Then someone sings a song like this. It doesn’t make sense.’, ‘Unplug those keyboards give me real clarinets.’, ‘The hottest shows were all composed by late 62.’, ‘So even if you hate the show at least you can shop.’, ‘I hate musicals but not as much as I hate this song/ballet.’, ‘I hate musicals but I fear they are here to stay.’, ‘Do you know how many people you have to destroy in this business?’, ‘I think we have learned a lesson: give up showbusiness and live a real and happy normal life.’ en ‘They love anything on a cruise ship!’ zijn er maar enkele die nog steeds zeer actueel en zelfkritisch ten opzichte van het wereldje klinken.

Kortom: in Ruthless! the musical wordt de showbusiness volledig uitgekleed en recensenten van antwoord gediend. Ge-wel-dig!

< Bert Hertogs >