Recensie 24 uur live: Arm Vlaanderen ★★1/2

Het concept van Miguel Wiels en zijn band was al even eenvoudig als geniaal: 24 uur live muziek spelen in het Sportpaleis en verschillende Vlaamse artiesten uitnodigen. Er zou niet gerepeteerd worden met geen enkele band of artiest. Pas na de eerste artiesten aan het werk gezien te hebben op vrijdagavond tussen zes en zeven begon het ons te dagen dat die zangers deze keer zich niet zouden kunnen verschuilen achter meelopende tracks, achter live on tape (hoewel Regi en Camille bv. daar wel beroep op deden wat dan nog tot een van de grootste vocale fiasco’s van de stream leidde) of full playback. Met andere woorden: iedereen stond er zo goed als naakt en door de geluidsmix zouden de backings het nooit overnemen van de heren en dames die de leadzang voor hun rekening moesten nemen. Kortom: de artiesten moesten er staan zo niet zou Vlaanderen massaal (650.000 huishoudens) ontdekken hoe zwak zij op vocaal vlak eigenlijk zijn en dus een fikse imagoschade lijden. Tijdens dat etmaal zagen wij bevestigd wat we al 13 jaar weten: dat er behoorlijk wat Vlaamse artiesten boven hun gewicht boksen terwijl ze vocaal niet zo gek veel waard zijn. Hun gages mogen dan ook wat ons betreft behoorlijk zakken de volgende maanden. Kortom: er is ontzettend veel kaf tussen het koren, en het zijn lang niet zij die het meeste media exposure genieten in Vlaanderen, die ook het best zijn. Uiteindelijk hebben we zo’n 10 uur van de 24 uitgekeken terwijl we aanvankelijk van plan waren om maar een paar minuten te blijven hangen.

Valse noot

Zonder twijfel was het tweede en het laatste uur van 24 uur live - grotendeels een witte (hetero)mannelijke bedoening waaruit blijkt dat de Vlaamse showbizzsector nog een groot werkpunt voor de boeg heeft de volgende jaren: investeren in diversiteit - het sterkst. Niels Destadsbader had de show met behoorlijk wat valse noten ingezet. Ook Axelle Red, die de jongste jaren overigens wel meermaals niet al te toonvast klinkt tijdens concerten, was in hetzelfde bedje ziek. Je kan dan opwerpen zoals wel wat artiesten deden via onze social media of door een persoonlijk bericht te sturen dat ze lange tijd niet meer gezongen hebben, dat er geen repetitie was, dat er geen of nauwelijks mogelijkheid was om de stem op te warmen in een naar verluidt redelijk koud Sportpaleis … Maar dat geldt voor iedereen die aan de bak kwam. Hoe verklaar je dan waanzinnig sterke optredens, zoals dat van Jasper Steverlinck al meteen in dat eerste uur?

Weinig beroepsernst

Al gauw hadden we dan ook door dat heel wat Vlaamse artiesten zich graag bedienen van excuses, en weinig beroepsernst om hun matige prestatie tot zelfs wanprestatie in het Sportpaleis te proberen goed te praten. Het makkelijkste is dan schieten op de boodschapper, of in dit geval ook de pianist: de recensent. Laat ons dat wat laf vinden. Want er valt niets goed te praten. Ofwel heb je thuis voldoende je stem blijven trainen, de afgelopen maanden, ofwel heb je vol zelfmedelijden in je sofa wat zitten stinken en ruften en het belangrijkste dat je lief is verwaarloosd tot zwaar verwaarloosd. Dit geldt voor de artiesten waar we een betere prestatie van verwacht hadden. Maar laat dat net nu nauwelijks het geval te zijn geweest. Want op een enkeling na presteerden slechts een paar beter of slechter dan we verwachtten.

Quatsch

Nog zo’n excuus dat bovengehaald werd, was dat artiesten op zaterdagochtend hun stem nog niet voldoende hadden kunnen smeren of warm zingen. Dat is dus de grootste quatsch ever bewees Koen Crucke om half tien. Met een intens ‘Ik heb je lief’ van Paul De Leeuw wist hij de gevoelige snaar bij ons te raken.

Respectloze commentaar

Nog zo’n argument om mild te zijn als recensent, kwam er omdat de artiesten niet betaald werden voor hun optreden. Wel daar zakt onze broek spontaan van af. Anderen stellen dan weer dat we niet zo mogen focussen op zangtechniek. Wat? Als er iets is dat nog het meest van al objectief te beoordelen valt dan is het wel of een noot al dan niet gehaald wordt en zo ja hoe (door die te plaatsen of er wat nonchalant naar te glijden bv.). Dat we voor sommige artiesten erg scherp waren, zou getuigen van respectloosheid volgens enkelen uit de sector (gedwee gevolgd door een paar van hun fans). Laten we het omdraaien, als wij zouden stellen dat het vele kaf dat we aan het werk gezien hebben koren zou zijn, dan zouden we het échte koren oneer aandoen. Dat zou pas respectloos en cynisch zijn. Voor die categorie kaf-artiesten hebben we dan ook slechts 1 advies: zoek u een andere job. Stop ermee. De showbusiness is niet uw ding en geen essentiële sector. U hebt er tevens het talent niet voor. Trek uw conclusies dus, Jelle Cleymans en co.

John Terra: de verrassing van 24 uur live

In feite zagen we kortom op enkele uren 13 jaar Concertnews.be samengevat. Die artiesten die we de voorbije jaren al met 4 sterren en meer hebben bejubeld, stonden er nu ook en wisten ons vocaal en muzikaal te overtuigen. Anderen die we vroeger al zwak vonden, bewezen ook nu hun zwakte of gingen nog sterker onderuit.  John Terra was – toegegeven ook omdat we compleet geen vergelijkingsbasis hadden, we hebben hem nog nooit eerder live aan het werk gehoord – wat ons betreft dé verrassing van 24 uur live. Terra bleek beter ‘Sweet Caroline’ te kunnen zingen dan de laatste wanprestatie die Neil Diamond in 2017 in datzelfde Sportpaleis neerzette. En Sylvie De Bie, die we recent nog als gastartieste tijdens het optreden met Helmut Lotti in de Handelsbeurs in Antwerpen aan het werk zagen, bewees andermaal dat ze Vlaanderens meest onderschatte zangeres is. De stemmen van Margriet Hermans en haar dochter Celien bleken perfect met elkaar te blenden. Je zag dat moeder en dochter zich in hun sas voelden in het Sportpaleis en staken een vleugje country in hun songs. ‘Alle meisjes aan de macht’ bracht Celien ook in de week van Internationale Vrouwendag. Ook dat waren aangename verrassingen voor ons.

Vocaal zo onstabiel als het weer in maart

9 jaar geleden gaven we Wendy Van Wanten in het Kursaal in Oostende 1,5 ster op 5. Ook nu bleek ze op vocaal vlak zo onstabiel als het weer in maart. ‘Dit wordt mijn dag vandaag’ zong Wendy. We dachten van niet. Niets nieuws onder de zon ook voor K3 dat ook nu weer vocaal erg zwak bleek in het apart én samen zingen. Klaasje blijft de bibber in de stem hebben, en ook Marthe en zelfs Hanne (die doorgaans steviger in haar vocale schoenen staat) presteerden ondermaats waardoor we ons de bedenking maakten dat Studio 100 misschien moet overwegen om het ganse trio op het einde van het jaar te vervangen.

Totaal overroepen

Bij #LikeMe dat ocharme slechts 1 nummer bracht: ‘Mooi weer vandaag’ bleken ze hun tekst niet helemaal te kennen en de samenzang totaal niet harmonieus te klinken. Pommelien Thijs bracht niet veel later nog solo ‘Nu wij niet meer praten’. Prima gezongen, maar ze zet nodeloos te veel gehijg tussen sommige zinnen. Haar collega Camille Dhont was zaterdagavond totaal in paniek aan het schreeuwen geslagen van haar hoge noten in ‘Vechter’ terwijl ze ook nog eens buiten adem klonk ook hoewel ze maar twee nummers hoefde te brengen. Tja, als dat de Vlaamse Lady Gaga moet worden straks, zal ze nog veel boterhammekes moeten eten. De looks en de outfits zijn namelijk niet genoeg. Dat Gert Verhulst en James Cooke totaal overroepen zijn, werd zaterdagmiddag opnieuw bevestigd. Verhulst waagde zich aan Bécauds ‘Nathalie’, een song die vocaal veel te hoog gegrepen bleek terwijl zijn Frans Antwerpse klanken bevatte. Samen met maatje Cooke bracht ie ‘Altijd’ dat we snel hopen te vergeten. ‘Hoe benepen kan je klinken in de hoogte?’, vroegen we ons spontaan af. Niet onverwacht bleken ook de passages van Kate Ryan en Isabelle A op vocaal vlak niet je dat.

Echte vaklui

24 uur live bracht verder aan het licht dat je artiesten hebt, uitvoerders zeg maar en échte vaklui, zangers/zangeressen die hun métier onder de knie hebben en houden. Hun beroepsernst straalt dan ook van het podium af. Stef Bos, Mathieu & Guillaume (die samen het niveau van de show op zaterdagochtend terug wisten op te krikken waarop de stream die behoorlijk wat technische problemen kende die ochtend ook terug stabiliseerde), Buurman (met een mooi eerbetoon aan Yasmine toen ie ‘Diep in mijn hart’ zong) en Bart Peeters zongen iedereen gewoon naar huis op Nederlandstalig vlak.

Virtuoos

En dan heb je nog The Starlings en Jean Blaute. Die zo’n straffe muzikale prestatie neerzetten dat ze respectievelijk door hun verstilling, zo waar in een megazaal als het Sportpaleis erg intiem, klein en fragiel voor de dag kwamen. Blaute van zijn kant toonde dat ie tot de top van de gitaristen in ons land behoort en toverde bijna een masterclass virtuoos gitaar spelen uit zijn hoed.

Goesting

Natalia, Belle Perez, Günther Neefs, Mama’s Jasje, Dana Winner, Udo, Stan Van Samang en Jacques Vermeire bleken dan weer met enorm veel goesting terug op een podium te staan. Het was genieten om hen te zien genieten. Ze smeten zich volledig waardoor ze binnen hun segment ontegensprekelijk het beste afleverde dat we te zien en horen kregen. Urbanus moest het hebben van zijn hoofddeksel om te blijven boeien met ‘Hittentit’, Geert Hoste zong gewoon zo vals als een kat. Conclusie: van alle comedians is Vermeire met stip een van de beste zangers.

Pijnlijk

Een live show kent uiteraard ook enkele grappige en ronduit pijnlijke momenten. Zo herkende Niels Destadsbader Jan Vereecke van het Sportpaleis niet, wat meteen bewijst dat de twee Jannen van het Sportpaleis eerder naast elkaar werken dan samenwerken met elkaar. En verder viel Bart Kaëll compleet uit zijn rol toen Luc Appermont aan Niels bekende dat Bart doorgaans lang in bed blijft liggen. Te horen aan Kaëlls reactie was ie not amused. Opvallend ook hoe vaak Barts mondhoeken naar beneden hingen.  

Ontgoocheld

Last but not least heb je de artiesten die zwakker presteerden dan verwacht en je ontgoochelen. Tom Helsen in het Nederlands is echt geen goed idee. Zijn timbre past beter in het Engels en in het Sportpaleis klonk de bibber te duidelijk in zijn stem. Ronny Mosuse die ook in Liefde voor Muziek maar niet boven het maaiveld geraakt – Tourist LeMc, Emma Bale en Geike staan met kop en schouders boven alle andere kandidaten van dit seizoen – bleek een verkeerd nummer gekozen te hebben dat ie vocaal niet aankon. Hij was lang niet de enige. Ook Wim Soutaer mispakte zich volledig door ‘Honesty’ te zingen.

Valse noot niet toegestaan

Toen Niels Destadsbader en Clouseau in afsluiter ‘En dans’ ‘Een valse noot is toegestaan’ zongen, hadden ze er al meerdere samen gezongen. Zo wisselvallig op vocaal vlak hun samenwerking was, zo wisselvallig was het niveau dus ook van het ganse 24 uur live-gebeuren in het Sportpaleis. Als straks de ticketverkoop terug op gang komt voor concerten van Vlaamse artiesten, hou dan absoluut rekening met onze conclusies zodat het kaf eindelijk en hopelijk definitief van het koren gescheiden kan. Er valt immers niets te verschonen aan zij die matig tot ronduit zwak presteren, laat staan als ze nog wat gaan zeiken over te kritische pers en zich wentelen in excuses. Arm Vlaanderen.

< Bert Hertogs >

Concertnews.be zag volgende artiesten in de onderstaande tijdslots van 24 uur live (indien artiestennaam doorgestreept is, hebben we dat optreden niet volledig of niet gezien in het desbetreffende tijdslot):

18 tot 19 uur

Niels Destadsbader
Jasper Steverlinck
Bart Kaëll
Kommil Foo
Axelle Red
Wigbert

19 tot 20 uur

Helmut Lotti
Stef Bos
Bart Peeters
Natalia
Ozark Henry

20 tot 21 uur

K3
Laura Tesoro
Flip Kowlier
Willy Sommers
Eva De Roovere

21 tot 22 uur

Christoff
Kate Ryan
Carry Goossens
Belle Perez

22 tot 23 uur

Isabelle A
Gert Bettens
Cleymans & Van Geel
Regi & Camille
Günther Neefs

7 tot 8 uur

Sabien Tiels
Silke Mastbooms
Buurman
Udo
Stefan Dixon
Jo Vally
Ronny Mosuse

8 tot 9 uur

Yevgueni
Garry Hagger
Tom Helsen
Tars Lootens, Alana & Steph Van Uytvanck
#LikeMe
Matthias Lens
Mathieu & Guillaume

9 tot 10 uur

Bart Herman
Pommelien Thijs
Koen Crucke
Mama’s Jasje
Silvy De Bie
Wendy Van Wanten

10 tot 11 uur

Geert Hoste
Marijn Devalck
Bent Van Looy
Erik Van Neygen & Sanne
Urbanus
Tine & Pieter Embrechts

11 tot 12 uur

The Starlings
John Terra
Metejoor
Gert Verhulst
James Cooke
David Vandyck

12 tot 13 uur

Jean Blaute
Margriet Hermans
Celien Hermans
Gio Kemper
Axl Peleman
Wim Soutaer

13 tot 14 uur

Sioen
Jacques Vermeire
Luc Steeno
Gers Pardoel
Jan De Smet
Lien Van de Kelder

16 tot 17 uur

Lisa del Bo, Lindsay en Sasha
Wim Opbrouck
Jo Lemaire
Tourist LeMC
Dana Winner

17 tot 18 uur

Johan Verminnen
De Romeo’s
Stan Van Samang
Clouseau
Niels Destadsbader