Recensie Yes Day ★★★★

Een heerlijke familiekomedie over opvoeden is Yes Day op Netflix. De film raast als een rollercoaster voorbij, het verteltempo zit lekker strak zodat dat anderhalf uur over is voor je het weet.

Allison (Jennifer Garner) en Carlos (Edgar Ramírez) merken dat ze als jong koppel op alles ‘ja’ zeiden. Geen avontuur was hen te veel, en uit beide monden klonk dan ook volmondig een ‘ja’ toen ze elkaar het ‘ja’-woord gaven. Maar na een tijdje werd ‘neen’ het nieuwe ‘ja’. De reden? Ze kregen kinderen. En bij opvoeden hoort ‘neen’ zeggen.

Ondertussen hebben ze immers drie kinderen: de veertienjarige Katie (Jenna Ortega) die absoluut op die jonge leeftijd al alleen met haar vriendinnen naar het zomerfestival Fleetfest wil gaan om H.E.R. te zien optreden, Nando (Julian Lerner) en de jongste Ellie (Everly Carganilla). Het is vooral Allison die constant de boeman mag spelen in het gezin en dingen moet verbieden. Carlos hanteert de strategie ‘als het van mama mag, mag het van mij, als het niet mag van haar, mag het ook niet van mij’.

Hij doet Ellie naar school en zingt met haar onder andere ‘I Am a Gummy Bear’ van Gummibär maar ook ‘Epic’ van Faith no more. Allison van haar kant doet de andere twee naar school. De ouders worden uitgenodigd voor een gesprek op de school waar Nando en Katie zitten. Ze hebben een parallel thema gevonden in het huiswerk van de twee. Nando maakte een filmpje voor geschiedenis over dictators waar zijn moeder ook een rol in speelt. Katie maakte dan weer een haiku waarin ze haar gevoel uit dat ze zich opgesloten voelt.

Uiteindelijk komen de ouders op het idee om een ‘Yes day’ in te voeren. Een dag dat ze op alles waar hun kinderen om vragen ‘ja’ zullen zeggen wat bevrijdend zou moeten werken en de kinderen ook een gevoel van zelfstandigheid zou moeten bezorgen. Er zijn uiteraard wel enkele spelregels en vooral: ze moeten die dag verdienen (o.a. door goed hun best te doen op school). Yes day gaat dus over opvoeding maar ook over kinderen en jongeren verantwoordelijkheidszin aankweken. Maar vooral: dat je meer bereikt door je kinderen op een positieve manier te inspireren en te coachen dan door ze constant iets te ontzeggen.

Maar zo veel vrijheid geven een ganse dag? Dat kan niet anders dan goed fout lopen, toch? Los van de dolle pret dat we de cast zien beleven, waarbij je nauwelijks het gevoel hebt dat er geacteerd wordt, zo naturel komt het allemaal over (denken we maar aan het spelletje Kamboetpats: een mengeling van vlaggenroof en paintball met waterballonnen), is de film ook behoorlijk scherp ten opzichte van het jonge volkje. Wanneer Allison bij een vriendin voor een marketing job solliciteert krijgt ze te horen dat ze eigenlijk een starter zoekt: ‘Ik zoek een verwaande millenial die ik hier elke avond hou tot 10 uur. Die huilend een glutenvrije burrito eet terwijl ze hashtagt ‘Gekwetst. Deze baan is zo oneerlijk.’ Dat wil ik je niet aandoen. Ik mag je te graag.’ Ge-wel-dig.

Wanneer de dag uiteindelijk is aangebroken moet het gezin vijf opdrachten uitvoeren die de kinderen hebben bedacht. Starten doen ze met de ‘Buik Barster’: een coupe met mega veel hoorntjes ijs die ze in op 30 minuten moeten zien binnen krijgen en houden. Lukt het hen niet al het ijs op te eten of moet er iemand kotsen? dan moeten ze betalen: 40 dollar. Anders krijgen ze de mega dessert gratis. Vooral Carlos heeft geen zin om 40 dollar te betalen …

Vraag is echter of zowel de kinderen als hun ouders zich wel aan de spelregels en afspraken zullen houden. Je voelt het al aankomen, de zaken lopen danig uit de hand, en Allison en Carlos belanden zelfs in de cel waardoor de kinderen het rijk helemaal voor zich alleen hebben. Als dat maar goed komt!

Wij hebben erg genoten van Yes Day, een ideale pretentieloze feelgoodmovie. Leuk weetje: H.E.R. is er met ‘Slide’ en haar versie van ‘Baby I Need Your Loving’ niet alleen in te horen, ze is ook te zien in deze leuke prent.

< Bert Hertogs >