Recensie Compact Disk Dummies ★★★★1/2

‘Ongevaccineerd maar vree gemotiveerd’ stond een uitermate energiek Compact Disk Dummies in  de Ghelamco Arena. Het allereerste live concert van 2021 mochten de broers Coorevits in Gent spelen voor 300 eerstelijnsvrijwilligers die allemaal negatief testten op het coronavirus tijdens een sneltest die het concert vooraf ging. ‘De zon is er. We hebben allemaal geen corona. Wat wilde nog meer?’  klonk het bij Lennert uitgelaten naar het einde van ‘Holy love’. Die bindtekst vatte meteen de uitgelaten sfeer samen die er heerste. Lennert merkte al snel dat ie op een klein podium stond tijdens ‘Matter of time’: ‘dat podium is hier vree klein maar dat is kein Problem’ klonk het.

De band - die na 7 maanden sluiting van concertzalen in ons land om de verdere verspreiding van het coronavirus tegen te gaan eindelijk nog eens voor een live publiek mocht optreden - leek wel te spelen alsof het een stadionshow aan het geven was – wat ook zo was maar dan wel voor een beperkt publiek. ‘Als ik hier beneden lig, bel dan een ambulance.’ zei ie in het begin van het optreden, verwijzend naar de trap onder het podium die naar de spelerstunnel leidt en zich behoorlijk wat meters onder het podium bevond. Dan al voelde je aan dat Lennert wat van plan was. En jawel de grootse gebaren bleven niet achterwege en de zanger schuwde de trucs uit het showbizzboek dan ook niet.

Een voetbal in het publiek trappen bij de start van de show (zodat de toeschouwers later in het concert tijdens The Reeling die bal naar elkaar zouden werpen wat helemaal voor een uitgelaten festivalsfeer zorgde)? Check! Op de rand van het podium gaan zitten (I remember)? Check! Een split jump uitvoeren? Check (Easy life)!  Even ‘Ghelamco Arena’ integreren in een cover (‘You may find yourself in the Ghelamco Arena’ klonk het in een aangepaste ‘Once in a lifetime’ van Talking Heads waarmee Compact Disk Dummies Cry for me neerlegde)? Check! Een split jump uitvoeren (Easy life)? Check! Even de benen strekken op het voetbalveld en op het dak gaan liggen boven de zetels voor de technische staf, bankzitters en trainer (Holy love)? Check! Een flesje water naar het publiek gooien (I remember)? Check! Een sit down organiseren met een zittend publiek dat niet mag rechtstaan (The Reeling)? Check! Drumsticks in het publiek gooien (op het einde van Girls keep drinking )? Check! De basdrum de handen van het publiek op elkaar laten gaan zodat de ene song vlotjes overgaat in de andere (Girls keep drinking  -> The Reeling)? Check! In een paal klimmen (The Reeling)? Check! Samen met de synthesizer neergaan op het podium (op het heerlijke staccato op synths begeleide Remain in light waarin tevens een kinderkoor te horen is)? Check! Terwijl je de elektrische gitaar bespeelt op de knieën gaan en vervolgens op je rug gaan liggen en wat rondspartelen (The Reeling)? Check!

Lennert besloeg de cowbell (Sattelites), het cimbaal en de bongo’s (Girls keep drinking), speelde elektrische gitaar (Matter of time, Cry for me) en de clappings werkten o.a. bij The Reeling zo aanstekelijk dat het publiek met veel plezier meeklapte. Kijk, dit is het soort frontman en band waar wij van houden zie. Een band die zich volledig smijt live en die energie en dynamiek in geen tijd als een virus doet overslaan op het publiek dat dan ook in geen tijd massaal geïnfecteerd geraakt, voor de bijl gaat en ongedwongen feest.

Al tijdens Matter of Time zagen we twee vriendinnen met hun armen en handen een leuk choreografietje uitvoeren alsof ze aan het solliciteren waren voor een plek als backing danseres. Die geluidjes van het vingergeknip in de track werken dan ook dermate aanstekelijk terwijl Lennert naar het einde toe de handjes van het publiek liet wapperen.

Muzikaal viel er niks af te dingen op dit puike optreden dat ook qua geluid zeer verzorgd was. Naar een arenaconcert (zowel in openlucht als binnen) gaan is altijd wel een beetje spannend omdat er steeds een grote kans is op een echo effect. Vermits de toeschouwers nu onderaan de tribune zaten, waren de luidsprekers ook naar daar gericht. Dat zorgde ervoor dat het geluid niet weerkaatste op het glas van de business lounges en dus geluidstechnisch een prima resultaat opleverde.

Na iets meer dan een uur optreden bedankte Compact Disk Dummies het publiek. Lennert had zowat alle mogelijke moves ondertussen gezien die het publiek op zijn stoeltje kon uitvoeren en hoopte ons deze zomer nog te zien op een écht festival, ‘stok in de neus of niet’. Héérlijk was het, dit allereerste testevent in Gent met Compact Disk Dummies. In vele opzichten, kan het historisch genoemd worden.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Neon Fever Dream
2. Sattelites
3. Matter Of Time
4. On repeat
5. Cry for me
6. Easy life
7. Holy love
8. I remember
9. Girls keep drinking
10. The Reeling

Bis:

1. Remain in light