PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Drunk ★★★★1/2

woensdag 9 juni 2021Kinepolis Antwerpen

Drunk

De jongste van Thomas Vinterberg: Drunk, die o.a. niet meer dan terecht de Oscar, BAFTA, European Film Award en de publieksprijs van Film Fest Gent in de wacht sleepte voor beste niet-Engelstalige film, is een knaller van formaat met een glansrol, weliswaar een kleine bijrol voor voormalig federaal Minister van Pensioenen en Grootstedenbeleid Michel Daerden en diens gecontesteerde speech van 2010 over het groenboek en het witboek in de Senaat. Titelsong van de prent is ‘What A Life‘ van Scarlet Pleasure. Een nummer dat we zowel in het begin als op het einde horen wanneer studenten zich lazarus drinken. Bij de start is dat wanneer ze een studentikoos spel spelen, ‘de lake race’, waarbij ze in teams met een bak bier rond het meer moeten lopen. Die biertjes moeten ze leegdrinken. Moeten ze onderweg kotsen in team dan wordt er straftijd aangerekend. Aan de finish moet ieder ook nog eens een laatste pint ad fundum drinken. Op het einde van de film zien we de studenten loos gaan aan de kade wanneer ze door de stad op enkele trucks rondgereden zijn. Ze vieren het leven en dat ze afgestudeerd zijn, samen met hun leerkrachten die zich mee in dit bacchanaal tafereel storten. Groter kan het contrast niet zijn met hoe de leerkrachten aanvankelijk voorgesteld worden in deze film.

Martin (Mads Mikkelsen), Tommy (Thomas Bo Larsen), Peter (Lars Ranthe) en Nikolaj (Magnus Millang) zitten alle vier al een tijdje in het vak als leerkracht en het is duidelijk dat ze wat uitgeblust zijn en nog nauwelijks hun boodschap weten over te brengen aan de jongeren die voor hen zitten. Martin, die ooit nog jazzballet volgde, geeft geschiedenis, maar de leerlingen halen hun ouders erbij op omdat ze zijn lessen verwarrend vinden. De man is al jaren vereenzaamd hoewel hij vrouw en kinderen heeft. De twee leven naast elkaar en mijden elkaar ook. Ze zien elkaar nauwelijks, te meer omdat zij gaat werken wanneer hij net terug thuis is.

Tommy is dan weer leerkracht lichamelijke opvoeding en moet een jongetje dat wat onzeker is nog een handje geven. Idem voor muziekleerkracht Peter. Die ontdekt dat Sebastian faalangst heeft en raadt hem aan om te drinken voor hij naar het examen komt. Het zal hem relaxter maken. Wanneer Sebastian dat toch niet gedaan heeft voor het mondeling examen zal hij hem sterke drank ingieten voor hij zijn voorbereiding kan doen op papier. Als muziekleerkracht stelt Peter vast dat de studenten te weinig uit het hart zingen. Er zit dus niet genoeg gevoel in. Aan hem dus om dat erin te krijgen. Hij verduistert het klaslokaal en schoffeert hen ook, dat ze klinken als een stelletje swingers op een kerstfeestje. Dat opent hun ogen. Nikolaj heeft een vrouw en kleine kinderen, waarvan er eentje in bed plast. Ook hij, die leerkracht psychologie is, beleeft nog weinig vreugde privé (hij voelt zich wat geleefd) en professioneel is hij ook toe aan een uitdaging. Die lijkt hij te vinden bij de Noorse psycholoog Finn Skarderud die stelt dat mensen geboren zijn met 0,5 promille te weinig in hun bloed.

Met zijn drie andere collega’s besluit hij dan ook om dit proefondervindelijk te gaan testen. Hij stelt dat Martins problemen banaal zijn en vooral te wijten zijn aan een gebrek aan zelfvertrouwen en plezier. Ze gaan vanaf nu zoals Hemmingway leven, alcohol drinken tot 8 uur ’s avonds, dus ook tijdens de werkuren. Maar niet na acht dus en ook niet in het weekend. De mannen komen daardoor losser voor de dag wat hen geen windeieren legt op privé en professioneel vlak. Zo voelen ze ook beter de leefwereld aan van de jongeren waardoor ze makkelijker contact met hen kunnen maken. Maar bij die ene test willen ze het uiteraard niet laten.

In een volgende fase mag elk van hen op zoek gaan naar het promilleniveau dat het beste uit hen haalt. Voor Martin is dat 0,12. Peter gelooft zijn ogen niet wanneer hij merkt dat Martin zijn klas aan zijn lippen weet te krijgen door een invalshoek te kiezen die hen wel boeit. Hij vraagt dan ook aan hoeveel Martin zit. De bergplaats van de sterke drank, in het materiaalkot van de turnzaal wordt echter al snel ontdekt door een klusjesman. Kortom: aan de ene kant weten ze dat ze voorzichtiger moeten worden, aan de andere kant zijn de resultaten wel positief. Martin lijkt te willen passen voor de derde fase, om voorbij hun maximumpunt te gaan. Hij heeft immers terug succes bij de leerlingen én heeft sinds lange tijd terug seks met zijn vrouw, in een tentje nog wel wanneer ie samen met zijn kinderen op zijn vraag is gaan kamperen en kanovaren. Kortom: hij wil terug naar vroeger en zijn saaie leven vaarwel zeggen. Die derde stap, elk van de vier hun eigen catharsis bezorgen door zonder limieten of alcoholmeter in de hand in de drank te gaan vliegen, is niet zonder risico weet Peter. Zo dreigen ze langdurig afhankelijk te worden van de alcohol en dus alcoholisten te worden. En dan is er nog het risico of en in welke mate ze nog privé en professioneel kunnen functioneren. De sociale impact van de drank zullen ze dus ondervinden.

Drunk is een briljant bacchanaal, straf spul dat er moeiteloos ingaat en je in een roes de zaal uit laat gaan op die heerlijke tonen van ‘What a life’. Wat een leven. Wat een film!

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter