PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie School of Rock ★★★1/2

vrijdag 5 november 2021Zuiderpershuis Antwerpen

School

Dankzij The Singing Factory is Andrew Lloyd Webbers ‘School of Rock’ nu ook te zien op het Europese vasteland. U wist misschien niet eens dat het een musical van sir Andrew was, maar dat nemen we u helemaal niet kwalijk. Het is dan ook niet zijn beste werk. De kans dat u meer vertrouwd bent met de gelijknamige film met in de hoofdrol Jack Black is veel groter. Het mooie van deze productie is dat dankzij de heerlijke prestaties van Jervin Weckx, An Lauwereins, Chaya Van Mol, Lotte Villays, Titus Schrooyen, Thijs Joppen, Jasper Van Hees en Sterre Hannes een eerder middelmatig product naar een veel hoger niveau wordt getild. Het lijkt wel alsof de rol van Dewey Finn speciaal voor Jervin Weckx geschreven is. Hij ademt gewoon anarchie en rock, is één brok energie en zingt daarbij nog goed ook. Maar de nachtegaal van dienst, of meer bepaald ‘Königin der Nacht’, is zonder enige twijfel An Lauwereins. Het gemak waarmee zij de hoge noten uit haar keel laat rollen is ronduit heerlijk om te horen en te zien.

School of Rock vertelt het verhaal van de tweederangs rocker Dewey Finn die door zijn medebandleden uit zijn groepje ‘No Vacancy’ wordt gegooid omdat hij op het podium meer aandacht naar zich toe weet te trekken dan de leadzanger. Deze klap komt extra hard aan omdat ze slechts enkele weken verwijderd zijn van de legendarische rockwedstrijd ‘The Battle of the Bands’. Als bonus dreigt zijn vriend en eeuwige vervangleerkracht Ned Schneebly hem ook nog eens buiten te gooien omdat Dewey al een tijdje geen huur betaalt … en seutje Ned dat moest doen van zijn vrouw Patty.

Als Dewey op een dag de telefoon opneemt, verneemt hij van directrice Rosalie Mullins dat de prestigieuze Horace Green prep school nog een vervangleerkracht zoekt. Wanneer hij hoort hoeveel ze voor een week werk betalen, beslist hij om zich uit te geven als Ned Schneebly en zich als vervangleerkracht aan te bieden.

Dewey Finn heeft echter totaal geen verstand van lesgeven en is enkel geïnteresseerd in de centjes die gaan komen. Dit leidt tot gigantische frustraties bij de leerlingen en in het bijzonder bij het haantje de voorste van de klas: Summer. Wanneer Dewey echter bij toeval hoort hoe muzikaal zijn leerlingen zijn, ontwaakt in hem zijn passie. Hij maakt van Zack Mooneyham de gitarist en plaatst Freddy Jones achter de drums. Celliste Katie wordt omgeschoold tot bassist en de onzekere Lawrence wordt toetsenist. Shonelle en Marcy doen auditie als backing vocals en krijgen de job. De schuchtere Tomika durft nog niet, maar blijkt zich later te ontpoppen tot de leadzangeres. Billy wordt verantwoordelijk voor de styling. Zelfs de overijverige Summer, die duidelijk geen talent heeft om mee te zingen, krijgt een job en wordt de manager van de band. Het grote doel: als ‘School of Rock’ mee te doen aan ‘The Battle of the Bands’. 

Dewey Finn onderricht zijn klas in de rock en weet op zijn manier de verschillende talenten van zijn leerlingen naar boven te laten komen. Zijn mantra “stick it to the man and stand up for yourself” zet zijn jongeren aan tot denken en zelfstandigheid. Maar is passie, talent en lef voldoende om effectief met zijn klas naar ‘The Battle of the Bands’ te geraken? 

‘School of Rock’ heeft eigenlijk maar één lied dat echt in je gehoor blijft zitten: ‘Vecht tegen de man’. Het is een ensemble-nummer dat kracht mag uitstralen en waar heel veel energie in zit. Dankzij de choreografie van Matthew Michel en Baptiste Vuylsteke spat die dynamiek ook echt van het podium. Je krijgt als publiek direct zin om mee op te staan en op de barricades te gaan staan in de strijd tegen ‘de man’. De koorzang klinkt fantastisch, maar dat zijn we ondertussen al een beetje gewoon van The Singing Factory. Eerder in de voorstelling zit trouwens ‘Hier op Horace Green’ waar we ook al getuigen zijn van het heerlijke samengaan der stemmen in een heus ‘school anthem’. En daar zit ook een deel van de kracht van deze productie van ‘School of Rock’. Bij de solo’s wordt er hier en daar soms al eens een schoonheidsfoutje gemaakt, maar dat wordt elke keer ruimschoots gecompenseerd door de geweldige samenzang van het grote en jonge ensemble. 

En toch is er ook hier weer een soliste tussen die ons extra weet in te palmen. Dit keer valt die eer te beurt aan Lotte Villays. Zij mag in de deze productie de rol spelen van de overbeschermde en uiterst terughoudende Tomika. Als een verlegen dutske bloeit ze plots open met de gospelklassieker ‘Amazing Grace’ en weet daar de harten van het publiek te veroveren met haar fijne stemgeluid. En ja, ze krijgt hier zeer terecht een groot applaus voor. Maar wat ons betreft is haar prestatie in ‘Als jij naar me luistert’ nog veel groter. Andrew Lloyd Webber heeft echt een ongelooflijk traag en zagerig nummer geschreven dat je in andere omstandigheden gewoon zou doorspoelen, maar Lotte Villays weet het zodanig te brengen dat je toch wil blijven luisteren. In het laatste deel krijgt Chaya Van Mol nog een solomomentje waarna het lied overgaat in een samenzang. ‘Als jij naar me luistert’ toont wat ons betreft aan dat je met een goede uitvoering van een middelmatig product toch iets speciaal kan maken.

Jervin Weckx krijgt daar ook mee te maken. Hij is fantastisch in zijn rol als Dewey Finn, maar heeft van Lloyd Webber niet echt een geweldige song gekregen die lekker in het gehoor blijft hangen. Ook hij moet van eerder middelmatige rocknummers het beste maken en doet dat dan ook met brio. De energie, de absurditeit en het rockgehalte die hij in deze voorstelling weet te pompen, werken aanstekelijk. Jervin Weckx draagt de hele voorstelling. Al van bij het eerste nummer, ‘Te Heet Voor Jou’, voel je dat het spel goed zit. Eén lied later bij ‘Op De Top Van Mount Rock’ hoor je dat ook de zang meer dan dik oké is. Het nummer straalt passie voor de rock uit en illustreert dat Jervin geen problemen heeft om in de hoogte te gaan of volume te zetten. De enige bedenking op dat moment is: “Kan hij deze intensiteit een hele voorstelling volhouden?” En het antwoord was een volmondig: “Yes, he can!”.

Dat het niet altijd volle gas moet gaan, bewijst het nummer ‘Waar Ging De Rock Heen?’ dat door An Lauwereins wordt gebracht. Zij speelt in deze opvoering van ‘School of Rock’ de directrice van Horace Green die langs de druk voelt om alles onder controle te houden en perfect te zijn, maar stiekem nog altijd een passie voelt voor de muziek. Wanneer ze met Dewey iets zit te drinken in The Roadhouse en er op de jukebox een lied klinkt van Stevie Nicks, gaat ze luidop dromen van de tijd dat ze vrijuit mocht genieten van de rock. An Lauwereins zingt hier met heel veel gevoel deze melancholische slow die doet dromen van betere tijden. Je hoeft als publiek alleen maar achterover te leunen in je stoel en ten volle te genieten van haar stem. En dat er mag genoten worden van die stem toont ze al vroeger in de voorstelling wanneer ze zomaar even een stukje van Mozarts ‘Die Zauberflöte’ ten gehore brengt. Schijnbaar zonder al te veel moeite zingt ze Mozarts aria van de ‘Königin der Nacht’ uit Die Zauberflöte die zich laat kenmerken door de hele hoge noten en de geweldige stembeheering. Wie daar nog twijfelt aan het geweldige talent van An Lauwereins is ofwel totaal toondoof of moet dingend een afspraak boeken bij de NKO-arts. Dit fragment bewijst het: An Lauwereins rocks!

Voor we de loftrompet weer veilig opbergen, willen we nog even de tijd nemen om Chaya Van Mol, Thijs Joppen en Mathias Van Cauwenberghe te vermelden. Chaya weet met haar vormgeving van het personage van Summer een mooi tegenwicht te geven voor het personage van Dewey Finn. Ze speelt zeer sterk en laat zich op geen enkel moment overschaduwen door de geweldige prestatie van Jervin Weckx. Mathias Van Cauwenberghe mag als Billy de stylist van het gezelschap spelen en steekt in die rol Thijs Joppen in de meest hilarische pakjes. Het heerlijke is dat Thijs als toetsenist Lawrence daar op zijn beurt ook nog eens volledig mee wegkomt. ABBA eat your heart out! 

< Sascha Siereveld >

Cast:

Dewey Finn: Jervin Weckx
Rosalie Mullins: An Lauwereins
Summer: Chaya Van Mol
Tomika: Lotte Villays
Zack Mooneyham: Titus Schrooyen
Lawrence: Thijs Joppen
Freddy Jones: Jasper Van Hees
Katie: Sterre Hannes
Ned Schneebly: Bas Bossaerts
Patty Di Marco: Joke De Vos
Shonelle: Bo Elisabeth
Marcy: Hanne Reeg
Billy: Mathias Van Cauwenberghe
Sonny: Mona Theuwissen
James: Noah Apers

Creatives:

muziek: Andrew Lloyd Webber
tekst: Glenn Slate
script: Julian Fellowes
naar de Paramount-film geschreven door Mike White
vertaling & regie: Wanne Synnave
choreo:  Matthew Michel en Baptiste Vuylsteke
koorleiding:  Tinne De Groot en Ronny Plovie
producent: The Singing Factory


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter