Recensie De gelaarsde kat 2 ★★★1/2

Te hard, te zacht of juist goed. Daarom draait het in het leven en dus ook bij De gelaarsde kat 2. Dreamworks voerde de gelaarsde kat voor het eerst op in de Shrek-franchise, in Shrek 2 18 jaar geleden. 11 jaar geleden kreeg de kat een eigen film die als een prequel leest op Shrek 2. En nu, 11 jaar later is er een uitstekende sequel in de cinema: De gelaarsde kat 2. Wij bekeken hem met de Vlaamse stemmencast die uitstekend werk heeft afgeleverd. De stemmenregie en vertaling was in handen van Govert Deploige. Marlies De Bock en Eva Vermeire stonden in voor de casting en de productie.

In de gelaarsde kat 2 heeft de gelaarsde kat (stem van Axel Daeseleire die weliswaar de film zeer goed ingesproken heeft maar in de song ‘Wie is je favoriete kattenheld?’ laat horen dat ie geen professioneel zanger is, wat ook niet echt nodig is voor deze rol) al acht levens opgebruikt. Dat maakt dit figuur dat door de een als een schurk beschouwd wordt en door de ander als een held plots sterfelijk én kwetsbaar. De viervoeter wordt dan ook naar een kattenasiel van Mama Luna (stem van Ini Massez) gestuurd waar ie een eigen kattenbak krijgt (bye bye toilet), kattenvoer zoals iedereen (bye bye om je eigen potje te koken), blauwe sokjes aan zijn poten en uiteraard een blauwe halsband met daarop zijn naam Pickles. Een wat saai en vooral gevaarloos bestaan leidt ie dus vanaf dan. Maar dan blijkt dat Goudlokje (stem van Janne Desmet in heerlijk sappig West-Vlaams), baby beer (stem van Wouter Bruneel), mama beer (stem van Emilie De Roo) en papa beer (stem van Bert Huysentruyt) plots voor de deur te staan op zoek naar De gelaarsde kat en blijkt zijn schuiloord toch minder veilig dan ie aanvankelijk dacht.

De held/schurk van het verhaal staat voor drie moeilijke zaken. Hij moet leren omgaan met twee angsten. Zo stond ie ooit op trouwen met Kitty (stem van Vicky Florus) maar vluchtte ie last minute omdat hij plots geconfronteerd werd met bindingsangst. Nu is daar met het ouder worden een angst bijgekomen en heeft ie schrik om te sterven ook omdat hij aan zijn laatste leven begonnen is. Hier is het de wolf (magistraal en lekker dreigend neergezet door Manou Kersting) waar De gelaarsde kat plots bijzonder bang om is. In die mate zelfs dat ie ervoor gaat vluchten. Zal ie toch nog eens de confrontatie met hem durven aangaan, of past ie daar liever voor? Feit is dat de wolf ook zal vaststellen dat de kat niet langer onbevreesd is om te sterven …

En of dat nog niet genoeg is, wordt heel zijn manier hoe ie naar het leven kijkt, omgegooid. Zo leert ie de in een kat verklede hond Perrito (stem van Jonas Vermeulen) kennen in het asiel. De hond is zowat in alles het tegenovergestelde van de gelaarsde kat. Hij neemt zijn tijd, is zen, en vooral een teamspeler terwijl de kat op zijn autonomie staat. Een nieuwe missie kondigt zich namelijk aan om de mythische Wensster te bereiken. Die kan je wens doen uitkomen. De gelaarsde kat zet al zij hoop erop om zijn negen levens terug te kunnen winnen. Maar ook Kitty en Perrito gaan mee. Samen vormen ze Team Vriendschap waar vooral De gelaarsde kat moeite mee heeft. Op de hond na die geen wens heeft, heeft iedereen die de Wensster wil bereiken er wel een. Kitty wil vertrouwen winnen (nadat De gelaarsde kat haar heeft laten zitten), maar ook Goudlokje én Jack Horner (stem van Stany Crets) willen een wens zien uitkomen. Goudlokje wil als wees tot een echte familie kunnen behoren. Als dat betekent dat ze afscheid moet nemen van haar huidige leven met de drie beren, dan is dat zo. En Jack Horner? Die verzamelt al jaren alle magische zaken, van een vliegend tapijt over een betoverde roos, een krekel (stem van Govert zelf) die voor ethisch ondernemerschap pleit en naar Jacks goesting véél te vaak praat omdat hij zijn geweten speelt tot zelfs het zwaard Excalibur: Horner heeft het allemaal in zijn bezit. Die wensster moet en zal ie dus ook te pakken krijgen als fervent verzamelaar. Hoe dat afloopt, ontdek je in De gelaarsde kat 2, een meer dan onderhoudende familiefilm die zowel grappig, spannend én bij momenten romantisch is.

< Bert Hertogs >