Recensie Zippi ★★★★

Met Zippi brengt Theater FroeFroe de fabel van de krekel en de mier van Jean de La Fontaine voor 3-plussers. Hoewel dit verre van een politieke voorstelling is, kan wie dat wil er een verwijzing in zien naar de huidige asielcrisis waarbij asielzoekers op straat moeten kamperen in Brussel (de mier geraakt in deze voorstelling ondergesneeuwd wanneer die geen eten vindt en de andere dieren, het konijn, de beer en de vogel willen hem géén onderdak verlenen, laat staan eten met hem delen), de ratrace van werken werken werken die onze huidige kapitalistische samenleving geworden is en een verwijzing naar de uitspraak van Antwerps cultuurschepen Nabilla Ait Daoud die eind vorig jaar zei: “Als jonge kunstenaar zou ik werken voor mijn centen zoals iedereen“ wat hier leest als een politicus die (de maatschappelijke rol van) een krekel verwart met (die van) een mier.

In Zippi, dat met percussief vingerspel op tafels start, is het de mier die als eerste de watermeloen in de gaten heeft. Maar na drie pogingen komt die in de handen van de beer - veruit het populairste dier van het kindje achter ons - terecht die ook hier alweer aanvankelijk wat stereotiep als dom afgeschilderd wordt. Nu de Roald Dahl-verhalen herschreven blijken en woorden als ‘dik’ en ‘lelijk’ erin geschrapt worden, lijkt ons de volgende woke-stap voordehand liggend om een analyse te maken of dieren in fabels, vertellingen en sprookjes, niet constant op dezelfde manier worden voorgesteld aan kinderen en steeds over dezelfde eigenschappen beschikken. Dat niemand daar al verontwaardigd om is geweest op social media, dat gaat er bij ons dus helemaal niet in. We voelen dat de wokers en hun cancelcultuur dus nog wat kansen laten liggen. Als je die personen laat doorgaan, beperken verhalen zich straks tot ‘Er was eens … Einde.’ Dat wordt boeiend!

In Zippi, dat Annelore Stubbe regisseerde, slaagt uiteindelijk de mier er listig als ie is toch in om de watermeloen terug te bekomen. En niet alleen dat. Van de vogel neemt die de kers die in haar bek steekt mee, en van het konijn de wortel. Maar net wanneer ie denkt zijn triomftocht naar huis, naar de mama te kunnen voeren, slagen de andere dieren erin hun groter geworden stuk terug te winnen. Het leven wordt in deze voorstelling voorgesteld als een game. The winner takes it all. Voor de loser dreigt het game over te zijn. Of het moet zijn dat er toch een reddingsboei volgt.

De mier blijft immers met lege handen achter, wordt door zijn moeder terug de kou ingestuurd om eten te vinden, ook al hebben ze eigenlijk genoeg voorraad, en zal uiteindelijk gered worden door de krekel die hij eerder heeft leren kennen en naar wiens zang-, spel-, dans- en o.a. ‘ork ork ork, soep drink je met een …’ moppentap-skills hij erg opkijkt. Eigenlijk wil ie dat ook gaan doen in plaats van altijd maar te gaan werken. Maar krijgt ie zijn mama wel overtuigd?

De revelatie van deze voorstelling? Dat moet dan toch wel Sinay Bavurhe zijn die niet alleen de gospel/soul-tour mag opgaan als krekel maar ook het stroperige uit de ballad ‘Unchained melody’ van The Righteous Brothers mag schrapen wanneer ze ‘Oh mijn vriend’ zingt en daarin fijntjes aan het publiek meegeeft wanneer ze aan de hoogste noot is aangekomen. Naast dat nummer noteren we ook het hippe ‘Uit de weg, Opzij. Ikke eerst. Ge staat in de weg.’ -nummer van de mieren die er alles aan doen om hun hebberige moeder te plezieren. Een song die we horen in tegenlicht met een beetje rook ook zodat er diepte ontstaat.

Kortom: FroeFroe heeft alweer knap teamwork afgeleverd met het relevante Zippi dat actueler dan ooit lijkt.  

< Bert Hertogs >

Credits:

Met actrices / poppenspeelsters / zangeressen:
Sinay Bavurhe, Marieke Anthoni, Annelore Stubbe, Naomi Celis
Composities en klank door Arne Leurentop
Video van Sam Brosens en Techniek van Koen Vanhoecke en Jakke Theyssens
In een regie van Annelore Stubbe (assistentie Marc Maillard)
Poppen, props, kostuums en decor door Jan Maillard, Astrid Michaelis, Janneke Hertoghs en het FroeFroe atelier

in coproductie met Perpodium met de steun van de Vlaamse Gemeenschap en Tax Shelter van de Belgische federale overheid