Recensie Fête Royal

Op 21 april staan ze in de Trix Bar: de heren én dame van Fête Royal. In de Arenberg mochten ze alvast het voorprogramma van Balaxy Orchestra verzorgen. Aanstekelijke zomerse melodieën brengt dat 9-koppig Antwerps collectief.

Hun invloeden funk, afro, ska, samba en bossa zijn duidelijk te horen in hun nummers. Dat zorgt voor een muzikaal zeer gevarieerde avond die blijft boeien. Frontman Jan Gielis zweept de boel extra op een wat geflipte manier op. “Start de tape!” zegt hij grappend wanneer hij “Uit de tropen” aankondigt, meteen een vette sneer naar al die artiesten die nog maar weinig live op een podium uitvoeren. Trombone en sax mogen meermaals soleren. Hoe de enige vrouw in  het gezelschap, Katrien De Loenen, op altsax het omgeven door zoveel testosteron in “Uit de tropen” uithoudt met die mannen, weten we niet. Respect voor haar, terwijl Maarten Mampaey op de djembé slaat en Laurens Van Bouwelen de cabassa er bij neemt.

Gielis was in een uiterst gulle bui trouwens in de Arenberg. Al tijdens opener “Gedaan met de quatch” zorgde hij voor de special effects: een confettikanon waar mini bankbiljetten uit vlogen. Sympathiek bandje dus, al zou het nog sympathieker zijn, mocht er op Libische wijze écht geld uitgestrooid worden aan het volk.

Roel Aerts mag uit zijn elektrische gitaar de funky sound en hoofdmelodie halen van het wel zeer toepasselijke “Funky shit” waarna Gielis ons aanmaant om ons eens te laten gaan. Senne Verberck mag opnieuw soleren op altsax tijdens “Head up”. Tijdens “Coupe de rasta” menen we in de tekst “Ni de pipi, ni de kaka” te horen waardoor we na filosofische overpeinzingen ons erop betrappen dat weinig songschrijvers over deze fundamentele behoeften al iets zinnigs op papier wisten zetten. Fête Royal vult die leemte gewoon. Het publiek is helemaal mee en neemt de “Oho”’s met plezier voor zijn rekening nadat Maarten Mampaey duelleerde met zijn conga’s en bongo’s tegen drummer Laurens Van Bouwelen.

“Een lieke over den oorlog” zo kondigt Gielis Malibu SS aan dat feestelijke skavibes kent. “Ik zen hier om me te amuseren, om een feestje te bouwen” horen we in afsluiter “Preparation artisanale”. De band wordt terug op het podium gevraagd en brengt als enige toegift “TV show” dat net zoals Malibu SS een opvallende tempowissel kent. Malibu SS wordt halfweg een (swing)jazzy nummer dat nadien terug opentrekt naar een sneller, feestelijker ritme. Gregory Delbrouck mag het nummer neerleggen met een diepe stoot op trombone wat een grappig eindaccent is.

Tof bandje dat een pretentieloze mix van funk, ska, samba en wereldmuziek brengt met voornamelijk Afrikaanse invloeden.

< Bert Hertogs > 

De setlist:

1. Gedaan met de quatch
2. In Gambia
3. Uit de tropen
4. Funky shit + Lot a na is goan
5. Head up
6. Coupe de rasta
7. Malibu SS
8. Cherry 2000
9. Preparation artisanale

Bis:

1. TV Show