Eenvoudigweg de beste. Dat is Sandra Kim, met stip. De enige winnares van het Eurovisiesongfestival voor ons land kwam voor het eerst in haar carrière naar Kapellen en ging net als haar passage in het eerste seizoen van The Masked Singer voor niets minder dan de triomf. Kapellen at uit haar hand, stelde vast dat de artieste die in oktober 50 wordt, bijzonder goed bij stem was en moeiteloos haar hoge vocale uithalen wist te plaatsen. Niet zelden legde ze het niveau voor zichzelf nog een tikkeltje hoger door haar noten bijkomend te versieren. Haar frasering, de emotie waarop ze elke song bracht benaderde de perfectie. Een weergaloos concert werd het dus dat ze gaf op de eerste avond van Parkies. De enige bemerkingen die we hebben is dat Shallow, een duet met haar toetsenist Sven Van den Wyngaert niet helemaal overkwam omdat de muzikant achter zijn synths bleef staan om wanneer het haar beurt was om te zingen haar ook nog te begeleiden op de toetsen. La Grenade, het tweede nummer in het tweede deel kent dan wel een leuke discobeat, de song is ons en wij vermoeden bij uitbreiding het ganse Vlaamse publiek, totaal onbekend. Sandra Kim zou kunnen overwegen om dat nummer te schrappen en het reservenummer ‘Highway to hell’ in dat deel bijvoorbeeld na River deep, mountain high in de plaats in te zetten.

De vierde prent van Thor zal niet de laatste zijn. Dat zien we na de aftiteling van Thor Love and Thunder, de jongste Marvelfilm die in de bioscoop te zien is en geregisseerd werd door Taika Waititi. Wij kozen voor de 4DX-versie die op zijn zachtst gezegd voor een dol komische rit zorgt. Zeker in het begin van de prent (tot die even overgaat in zwart wit) komt het geheel meer over als een komedie dan als een superheldenfilm. De manier waarop Thor (Chris Hemsworth) afgeschilderd wordt, als een man die onder de liefde geleden heeft, die dikker werd zodat er een vetlaag over zijn hart zou komen om die te beschermen, het ensceneren van zijn heldendaden in een van de pot gerukte theatervoorstelling in New Asgard, de vertelstem die even een samenvatting brengt op de tonen van Only Time van Enya, de looks van de film die er zeker in het begin, inclusief special effects wat gedateerd nineties en bij momenten knullig uit ziet … zijn maar enkele zaken die op de lachspieren werken.

De terugtocht van Odysseus naar Ithaka, nadat hij de Trojaanse Oorlog gewonnen had door het paard van Troje in te zetten. Dat is de inzet van het gezelschapsspel Odysseus dat Zeus en zijn dochter Athena spelen. Leo Smith en Louise Buysschaert nemen respectievelijk de rol van de slechterik Zeus en Athena voor hun rekening. Hij heeft bijna alle mensen omgebracht op aarde, maar Athena wil Odysseus sparen. Haar vader sluit het op een deal met zijn dochter. Als hij wint mag hij alle mensen van de kaart vegen. Als zijn dochter wint, mag Odysseus blijven leven.

Liefhebbers van blote gele billen: goed nieuws! De minions zijn terug in Minions 2: The Rise of Gru. Het is de sequel van Minions uit 2015 die de spin-off prequel vormt voor de Despictable Me-franchise. In deze prent komen we te weten hoe Gru een superschurk werd in de seventies.

Nog tot 16 oktober 2022 kan je in the Wallace Collection in Londen naar de tentoonstelling Inspiring Walt Disney: The Animation Of French Decorative Arts. Disney liet zich voor zijn animatiefilms zoals Assepoester (1950) en Belle en het Beest (1991) inspireren door de Franse cultuur. De Boulle-klokken uit de Wallace Collection dienden als een belangrijke inspiratiebron voor de live-action versie van Belle en het Beest uit 2017, die 25 jaar na de handgetekende animatiefilm het levenslicht zag. Het Franse sprookje werd in 1740 gepubliceerd door Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve. We zijn in 1989 in Londen wanneer de productie begint van de oorspronkelijke animatiefilm die in 1991 in de zalen zal uitkomen, in een kleine studio op 15 minuten lopen van de Wallace Collection.