Recensie The Subs

Je zou denken dat The Subs, het Gentse elektrotrio, met twee albums – Decontrol volgde onlangs Subculture op – voldoende nummers in huis heeft om de AB op stelten te zetten met hun stevige dancebeats die wel eens de grens met trance aftasten. En ja dat deden ze ook, alleen was het ontzettend bizar dat het trio na 40 minuten al overging in een eerste bis om uiteindelijk af te klokken op een set die minder dan een uur duurde. Een steengoede festivalset dus, maar veel te weinig en dus veel te kort als headliner in de Brusselse concertzaal. Met “The Pope of Dope” gaven ze een extra toegift en ging het publiek helemaal loos. Geen barriers tussen publiek en podium plaatsen, bleek niet zo’n goed idee. De security had handen te kort om de fans die wilden crowdsurfen van het podium te krijgen. Zuivere chaos tijdens die laatste bis trouwens wanneer tientallen fans het podium opstormden en The Subs hun elektronica instrumenten in veiligheid moesten brengen. Een extreem bizar einde van een show die mega maar veel te mini was.

DJ Highbloo mocht dan maar de show eindigen met een dj set waarbij de Gentse bandleden onder andere Lien De Greef even op het podium joegen. Het trio komt op met een kap over het hoofd alsof het monniken zijn. Maar al gauw gaan die uit en zien we Wiebe Loccufier die op zijn buik het driehoeklogo van de band in zwarte tape gekleefd heeft.”She doesn’t know me/understand me. She just wants to fuck.” uit The Fuck Song klinkt dan ook inderdaad niet al te katholiek. Radio Maria zien we het nummer straks in de Goede Week alvast niet meteen draaien. De Gentenaars weten uiterst doeltreffend te doseren en hun pulserende beats op te bouwen, neer te leggen om het geheel later opnieuw te doen ontploffen. Ook de set zit ingenieus in elkaar. Nergens merken we een dip op.

We zijn halfweg de set met “Bang Bang Bang” wanneer frontman Jeroen De Pessemier het lege balkon van de AB Box opspringt en van daaruit zijn volgelingen aanport om de tekst mee te scanderen. Met resultaat. “Decontrol” krijgt een streep groene laser mee. De handen van het publiek gaan in geen tijd op elkaar.

Jeroen De Pessemier gooit zich in het publiek. Eerst mag het hem bij de voeten en benen vasthouden, zodat zijn broek vervaarlijk afzakt en we al wat te veel haargroei zien onderaan. “Fuck that shit” wordt meegebruld, neergelegd en dan weer opnieuw voluit gespeeld. 3 Crowdsurfers tellen we al bij “The Hype” waarbij twee elekro instrumenten, een staaf die verschillende frequenties laat horen wanneer je je hand erop legt en een drum/guitarsynt het tegen elkaar opnemen. Even richt de frontman zijn staaf richting publiek. Tientallen handjes willen het instrument aanraken.

Climax is Bring back that noise waarbij de groep de zaal in twee deelt, de zwarte kant en de witte. Tussenin komt een gangpad waar de frontman zich in zet. Het ganse publiek hurkt om nadien wanneer de beats terug voluit gaan, recht te veren. Wat een energie op het podium en in het publiek! Dat is zeer dankbaar en vormt massaal driehoekjes met de vingers. Het is eens iets anders dan de zo vaak geziene hartjes die met duim en wijsvinger gemaakt worden. En dan horen we “whoa whoa”. I Come from California. I’m the Pope of Dope en barst de Box uit zijn voegen.

Zeer stevig feestje van The Subs in de AB dus, alleen was het veel te kort en eindigde het überchaotisch met als troostprijs opnieuw een dj set. Weinig live show dus in verhouding met het dj gedeelte. Maar de Gentenaren bewezen wel met recht en rede een plek te verdienen op festivals. Tomorrowland mag hen wat ons betreft dus gerust nog eens contacteren.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1.      Hannibal

2.      The fuck song

3.      Mitshubitchi

4.      Don’t stop

5.      Kiss my trance

6.      Bang Bang Bang

7.      Decontrol

8.      Fuck that shit

9.      The hype

10.  Pope Jam

11.  Bring back that noise

Bis:

12.  Face of the planet

13.  The pope of dope