Recensie Tony Bennett

Met zijn bijna 86 jaar is Tony Bennett de laatste overgeblevene uit een generatie legendarische crooners met onder andere Frank Sinatra, Perry Como, Nat King Cole en Dean Martin. We waren dan ook erg blij dat hij naar Antwerpen kwam. Maar tegelijk vroegen we ons ook af of hij nog in staat zou zijn om live te zingen. En man wat waren we opgelucht toen de eerste tonen van “Watch what happens” klonken. Tony Bennett klonk perfect zoals hij moest klinken. Hij leverde een set die bij zijn publiek het reeds aanwezige respect alleen maar verder deed toenemen.  Het werd een jazzy concert met een hele schare liedjes uit zijn grote repertoire en als klap op de vuurpijl was er nog die onvergetelijke uitvoering van “Fly me to the moon”. 

De 37-jarige dochter van Tony Bennet mocht de voorstelling op gang trekken. Antonia bracht hoofdzakelijk jazzy nummers en liet zich daarvoor bijstaan door het vierkoppig jazz-combo van haar vader. Haar prestatie was zeker niet slecht, maar iedereen zat toch min of meer te wachten tot Tony Bennett zelf het podium zou betreden. Wat we wel direct doorhadden, was dat de vier aanwezige muzikanten echt wel van wereldformaat waren. 

En dan het moment waarop iedereen zat te wachten: Tony Bennet kwam in een wit jasje het podium opgewandeld. Het publiek veerde spontaan recht en gaf deze levende legende een grote, staande ovatie. Er bestond geen enkele twijfel over dat het publiek in Antwerpen enorm veel respect had voor de man die in zijn lange carrière al 16 Grammy Awards gewonnen had. Nu was het aan Tony Bennett om zijn reputatie waar te maken. En dat deed hij ook. 

Hij stak van wal met een jazzy versie van “Watch what happens” en al meteen werd duidelijk dat hij ondanks zijn hoge leeftijd nog altijd kan zingen. En voor het geval dat er toch nog twijfelaars in de zaal zouden gezeten hebben, deed hij er bij “Maybe this time” nog een schepje bovenop. Dit nummer uit “Cabaret” werd oorspronkelijk door Liza Minnelli onsterfelijk gemaakt en Tony Bennett droeg het dan ook aan haar op. Hij startte bijna a capella met alleen een beetje piano zachtjes op de achtergrond en legde heel veel emotie en gevoel in zijn uitvoering. Geleidelijk nam de kracht in het lied en ook in de stem toe en we zagen en hoorden hoe Tony Bennet met heel wat power stond te zingen. Wat een prestatie! Dit was ook het publiek niet ontgaan en er kwam een groots applaus in het midden van de song. Er volgde een tussenstuk op de vleugel waarbij  pianist Lee Musiker zijn virtuositeit mocht laten zien en uiteindelijk was het laatste woord terug aan de grootmeester zelf. Gewoonweg heerlijk. 

Doorheen het volledige concert werd er voldoende ruimte geboden aan de vier leden van het combo om hun individuele talenten te demonstreren. We werden getrakteerd op fenomenale jazzgitaarsolo’s van Gray Sargent, heerlijke stukken op de contrabas van Marshal Woods, Lee Musiker op de vleugel en de kunsten van levende legende Harold Jones op de drums. Tony Bennett deed telkens een stapje achteruit, uit de spotlights, om deze artiesten de aandacht te geven die ze verdienden. Het was een avond puur topentertainment.

Het was een voorstelling waar uptempo nummers als “I’ve got rhythm”, “Sing you sinners” en “I wanna be around” werden afgewisseld met romantische en trage songs als “But beautiful”, “The shadow of your smile” en “The good life”. Er kon zelfs een duetje met zijn dochter af. 

“The way you look tonight” klonk enorm puur en de crooner-klank van Tony ‘s stem kwam hier ten volle tot zijn recht. Die werd aanvankelijk alleen begeleid door een vleugje jazzgitaar van Gray Sargent. Toen de andere muzikanten mee kwamen invallen, nam het tempo en de kracht iets toe om uiteindelijk terug heel sober, traag en zacht naar een climax te groeien waarbij de laatste zin alle power meekreeg. 

Tony Bennetts eerste hit, “Boulevard of broken dreams”, kreeg een gelijkaardige behandeling. Alleen was het daar de contrabas van Marshal Woods die voor de ingetogen muzikale begeleiding mocht zorgen. Net als de andere liedjes werd dit nummer niet zomaar gezongen, maar het werd met gevoel geïnterpreteerd en met respect voor de inhoud. We zagen dit iets later nog veel sterker toen het onsterfelijke “One form my baby” volledig werd uitgebeeld aan de vleugel. 

Toen na meer dan een uur Tony Bennett de laatste noten van “Who cares?” wegebden in de zaal, veerde het publiek als één man recht om hun versterkt respect voor deze wereldartiest te laten blijken. Bennett kwam nog een keertje terug en bracht het romantische “Smile” van Charlie Chaplin gevolgd door “When you’re smiling”. 

En toen ook nu weer een staande ovatie volgde, leverde Tony Bennett een laatste krachttoer die de monden opnieuw deed openvallen. Hij legde zijn microfoon op de vleugelpiano en bracht zonder enige vorm van versterking “Fly me to the moon”. Je moet het maar doen en dat op die leeftijd, in een veel te warme zaal en na meer dan een uur non-stop optreden. Hij leverde het finale bewijs dat hij nog altijd op een podium thuishoort om zijn publiek te entertainen. Het zal u niet verbazen dat een minutenlang applaus volgde waarbij het publiek luidkeels zijn naam scandeerde. Tony Bennett kwam deze toejuichingen nog wel in ontvangst nemen, maar een vierde toegift zat er niet meer in. 

Bij het verlaten van de zaal zagen we niets dan blije gezichten en hoorden we alleen maar positieve commentaren die blijk gaven van een groot respect voor een groots entertainer. 

< Sascha Siereveld > 

De setlist:

1. Too marvelous for words  (Antonia Bennett)
2. Taking a chance on love (Antonia Bennett)
3. My sweet embraceable you (Antonia Bennett)
4. You’re a lucky guy (Antonia Bennett)
5. Sail Away (Antonia Bennett)
6. From this moment on (Antonia Bennett)
7. Watch what happens (Tony Bennett)
8. They all laughed (Tony Bennett)
9. Maybe this time (Tony Bennett)
10. I’ve got rhythm (Tony Bennett)
11. Cold, cold heart (Tony Bennett)
12. Sing you sinners (Tony Bennett)
13. Old friends (Antonia en Tony Bennett)
14. Steppin’ out with my baby (Tony Bennett)
15. But beautiful (Tony Bennett)
16. The way you look tonight (Tony Bennett)
17. Just in time (Tony Bennett)
18. Boulevard of broken dreams (Tony Bennett)
19. The good life (Tony Bennett)
20. Once upon a time (Tony Bennett)
21. The shadow of your smile (Tony Bennett)
22. One form my baby (Tony Bennett)
23. I wanna be around (Tony Bennett)
24. For once in my life (Tony Bennett)
25. The best is yet to come (Tony Bennett)
26. I left my heart in San Francisco (Tony Bennett)
27. I’m old fashioned (Tony Bennett)
28. Who cares? (As long as you care for me) (Tony Bennett) 

Bis:

1. Smile (Tony Bennett)
2. When you’re smiling (Tony Bennett)
3. Fly me to the moon (Tony Bennett)