Recensie Julien Clerc

Clerc komt relaxed op. Een hand in de vestzak. De volgspot op hem gericht. Een warm applaus van het publiek dat vooral uit veertig plussers bestaat, volgt.

“Je peux parler français?” vraagt de zanger ietwat verontschuldigend. Het publiek beantwoordt zijn vraag met een unaniem “Oui”. Clerc dankt al de tekst- en liedjesschrijvers die hem de afgelopen 40 jaar aan hits hebben geholpen. Hij somt ze alfabetisch op.

Tijdens “Jouez violons sonnez crecelles” wordt hij via een 4 mains begeleid op piano. Mandoline en een klassieke gitaar verzorgen het mooie klankbed van deze song.

“Tijdens een live televisie uitzending heb ik eens een nummer 4 tot 5 keer opnieuw moeten beginnen omdat ik verkeerd zat. Uiteraard was ik hierdoor verveeld.” zo zei de Franse zanger. “Maar mijn vrienden relativeerden achteraf. Het is geen enkel probleem, dit gaat het goed doen op internet” zeiden ze.

“Déranger les pierres” zingt Clerc vervolgens op een zeer doorleefde manier terwijl hij de piano bespeelt. Een van de hoogtepunten in de set. Met “Le coeur volcan” heeft de man alle moeite om hetzelfde niveau te halen. Meermaals horen we dat hij enkele hoge noten niet haalt, en onder de toon blijft.

Maar naarmate de set vordert, stijgt Clercs optreden in niveau. “Utile” klinkt melancholisch met een knappe partij voor de melodica. De zanger vertelt honderduit over 1968 toen hij op de zesde verdieping van EMI voor twee directeurs auditie deed. Hij koos om 3 nummers te zingen die “inchantable” (onzingbaar) waren. “Al een geluk dat ik dus zanger kon worden. Anders was ik theater- of filmacteur geworden. U bent dus aan heel wat ontsnapt” zo grapt de man.

Julien Clerc heeft het voor Bob Dylan die ‘68 wordt. Clerc zelf wordt 61 in oktober en probeert te tellen hoeveel cd’s hij nog moet uitbrengen om Dylan te evenaren. Hij schatte dat Dylan 25 albums had. Het blijken er het dubbele te zijn, na een snelle telling door ons. Daarmee relativeert Clerc meteen zijn impact op de muziekindustrie waarvoor hij totnogtoe 21 albums afleverde waarvan n° 7 uit 1975 misschien wel het donkerste was van allemaal, zo geeft hij toe.

Mandoline, gitaren en Clerc op zijn mondharmonica horen we tijdens een zeer folkachtig “Travailler c’est trop dur”. Het nummer wordt ook in financiële tijden zeer sterk meegezongen. Want ook het publiek weet “voler c’est pas beau”. Een groot applaus, zeer terecht overigens, volgt. Wanneer Clerc “Femmes je vous aime” inzet is de match helemaal gewonnen in het voordeel van Clerc. Een vijftigtal vrouwen stormt naar het podium om wat aandacht van Clerc te krijgen in ruil voor een roos, een brief of een doos pralines. “La jupe en laine” klinkt ook zeer rijkelijk. Ukelele en bugel bepalen voor een groot deel de klankkleur van dit mooie nummer. Vanaf dan haalt het concert nummer na nummer een ontzettend sterk niveau. Tijdens “double enface” wordt de banjo bovengehaald. Ondertussen is een rijk scala aan muziekinstrumenten en- invloeden gepasseerd. Tijdens “Coeur de rocker” horen we schitterende muzikale instrumentale stukken tussen de saxofoon en de elektrische gitaar die met elkaar in dialoog gaan. De klarinet en melodica zorgen dat “Ma préférence” een mooie begeleiding krijgt. Ondertussen is het vrouwelijk publiek dat aan het podium staat verveelvoudigt en doet het zaalpersoneel een verwoede poging om iedereen terug naar zijn zitplaats te krijgen. Tevergeefs. Ze blazen dan ook de aftocht, nog net voor Clerc “Partir” inzet. Een staande ovatie volgt na deze eerste bisronde. Uiteindelijk zal hij nog twee keer terugkomen en onder andere een schitterende versie van “Fais-moi une place” neerzetten. Hoewel enkelen in het publiek om “Helène” vroegen, bracht Clerc dit nummer uit 1987 niet. Een andere keer misschien. Maar ook zonder dit nummer in zijn set, wist Julien Clerc een sterk concert neer te zetten in Antwerpen. Bravo.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Où s’en vont les avions
2. Si on chantait
3. Jouez violons sonnez crecelles
4. Je voyage
5. Venise
6. Le patineur
7. Déranger les pierres
8. Le coeur volcan
9. Utile
10. Ivanovitch
11. Une petite fée
12. Travailler c’est trop dur
13. Femmes je vous aime
14. La jupe en laine
15. Double enfance
16. Sous sa grande ombrelle
17. Ce n’est rien
18. Coeur de rocker
19. Melissa
20. Lilly

Bis 1:

1. Souvenez-vous
2. Ma préférence
3. Partir

Bis 2:

1. Fais-moi une place
2. Dormez
3. Jaloux

Bis 3:

1. Let the sunshine

< Bert Hertogs >