Recensie Clock Opera

Bij het beluisteren van recent debuut ‘Ways to Forget’ leek Clock Opera het zoveelste indiebandje uit Engeland. Zelf noemt zanger en producer Guy Connelly zijn muziek ‘chop pop‘ : als techniek gebruikt het kwartet alledaagse omgevingsgeluiden en verwerkt deze vervolgens in de 80ies aandoende stijl van de band. Van het effect dat hiermee wordt gecreëerd worden we niet altijd even gelukkig. De samples leiden regelmatig sterk af en geven het geheel een erg kunstmatige indruk waarbij het vooral opvalt dat de meeste nummers bestaan uit dezelfde opbouw en monotone pianoklanken. 

Die voorspelbaarheid viel echter al snel weg bij openingsnummer ‘White Noise’. In tegenstelling tot de plaat klinkt de song frisser en komt de gelaagde muziek waar Clock Opera voor staat meer tot zijn recht. Ook het rijzige ‘Man Made’ en ‘A Piece of String’ met zijn bombastische intro en kopjespercussie doen een bijna elektrische sfeer ontstaan in de AB Club. ‘The Lost Buoys’ deed ons bij momenten even aan Elbow denken, maar kreeg gaandeweg zoveel Coldplay-aandoende ‘oh-oh-oh’s mee dat we er zenuwachtig van werden.

Het enthousiast publiek stoort zich er niet aan en klapt meteen mee bij meer elektro ‘11th Hour’, al staan we muzikaal vooral versteld van het sombere ‘Let Go the Lifeboats’. Misschien past de melancholische zang en uitstraling van Connelly beter bij deze trage, uitgeklede versie van Clock Opera, hoewel hij van de aandacht lijkt te genieten wanneer de dames in de zaal hem luid toejuichen tijdens de intro van ‘Move The Mountain’. Het kwartet is goed op dreef en zweept de AB verder op in ‘Once and For All’ met zijn repetitieve, indringende synths, al lijken de lyrics over verdwenen herinneringen niet meteen die richting uit te gaan.

Naarmate de show vordert lijkt Clock Opera steeds meer met zichzelf en vooral hun muziek in balans te komen. Helemaal zijn we pas gewonnen bij slotnummer ‘Lesson no 7’ dat er stevig vandoor gaat met Connely op de gitaar en vervolgens verschillende klanken laat botsen tijdens een zware wall of sound. Live staat de band dan ook duidelijk een pak steviger dan op plaat. De toekomst zal uitwijzen of er meer dan een debuutplaat is weggelegd voor Clock Opera.

< Catherine Gysels >

1. White Noise
2. Man Made
3. A Piece of String
4. The Lost Buoys
5. 11th Hour
6. Let Go The Lifeboats
7. Move The Mountains
8. Once and For All
9. Belongings
10. Lesson No. 7

Bis:

11. Fail Better