Recensie Watsky

Watsky (als in Watskie en niet zoals Netsky) is een 27-jarige rapper uit San Francisco. Hij houdt zich vooral bezig met slampoetry, een moderne vorm van poëzie met invloeden uit de hiphopwereld. Dit jaar bracht hij zijn vierde album ‘Cardboard Castels’ uit onder ‘Steel Wool Media’, een platenlabel die hij zelf heeft opgericht.

De tournee voor dit laatste album bracht Watsky voor de eerste keer naar België. De AB club was uitverkocht, wat toch wel straf is voor een artiest die hier zo goed als onbekend is. Toen Watsky zijn set in gang trok, was het al snel duidelijk dat er een ongeziene energie aanwezig was in de zaal. Wie dacht dat het hier zou gaan om hiphopbeats zat wel even mis. Watsky kiest voor een ander soort begeleiding: stevige drums en hardrock gitaarklanken. Wie niet goed weet waar dit op slaat, denkt best richting het Limp Bizkit van tien jaar geleden.

In zijn slams vertelt hij vaak het  verhaal van de eeuwige misfit en de ontevreden puber die zich best niet te veel aantrekt van wat rond hem gebeurd. Een thema waar de aanwezigen zich blijkbaar wel in konden vinden. Het is wel luisteren geblazen als je iets van de tekst wil opsteken, de man gooit woorden en zinnen eruit alsof z’n leven er vanaf hangt. Indrukwekkend op het eerste zicht, maar na een tijdje redelijk irritant, we hadden onderhand wel door dat hij het kon. Gelukkig had hij een publiek die compleet achter hem stond. Op een gegeven moment stak Watsky onschuldig z’n hand uit naar het publiek, kon hij weten dat ze hem zouden opslokken en in de lucht gooien voor een korte crowdsurf.

Compleet overdonderd ging hij verder in razendsnel tempo. Tussendoor bedankte hij uitvoerig zijn fans, nam tijd om cd’s en dergelijke te signeren en zorgde zelfs voor de nodige hydratering bij de voorste rijen. Verder trakteerde hij ons nog op een straffe slam over lispelen die onze aandacht wel kon vasthouden.

Na net geen twee en een half uur optreden was Watsky uitgerapt. De energie zat juist, het publiek was meer dan mee, maar de muziek kon ons weinig bekoren. Weinig vernieuwend, en een vrij  afgezaagde thematiek. Of Watsky het ooit tot in de Grote Zaal van de AB zal schoppen, valt te betwijfelen, maar voor de trouwe fans die de kleine Club vulden, was dit zonder twijfel een topavond.

< Delphine De Metsenaere >