Recensie Ladies of Soul feat Natalia

Trijntje Oosterhuis, Glennis Grace, Berget Lewis, Edsilia Rombley en Candy Dulfer samen op één podium en aangevuld met onze eigen Natalia: dat beloofde op papier alvast een geweldige show te worden. Niet te verbazen dat de Lotto Arena uitverkocht was voor “Ladies of Soul”. Het publiek werd getrakteerd op een gevarieerde selectie songs van o.a. Marvin Gaye, James Brown, Diana Ross en Aretha Franklin. Minder evident was het feit dat de dames ook nummers van Barbra Streisand, Beyoncé, Katy Perry en zelfs MC Hammer brachten. Dit zijn niet bepaald artiesten die we met het genre “soul” zouden verbinden. Niet dat u ons hoort klagen over Edsilia Rombley’s cover van “The way we were”, want we genoten van elke noot. Samen met Glennis Grace leverde zij vocaal de mooiste prestaties. Natalia wist verbazend goed stand te houden en moest duidelijk voor de sfeer zorgen. En die ambiance kwam er ook. Alleen … we misten tijdens “Ladies of Soul” de kriebels in de buik en het euforische gevoel van een memorabel concert. De enige kriebels kwamen van de bastonen die toch net iets te sterk door kwamen. Met zo’n line-up hadden we vuurwerk verwacht en dat kregen we enkel in de vorm van een cover van Katy Perry.

Het tempo van de liedjes lag aangenaam hoog waardoor de show lekker vlotte. De arrangementen waren niet overdonderend of uitdagend en klonken eerder vlak. Men had ook vijf medleys verwerkt in de show en die deden ons toch meer dan eens de wenkbrauwen fronsen.  Al te vaak waren er te veel nummers in één medley gestoken waardoor er telkens maar een te klein fragmentje van een song aan bod kon komen. Voor de zangeressen goed en wel aan een lied bezig waren, was er al de overgang naar een ander nummer. Ook de combinatie van nummers die in één en dezelfde medley zaten, was op zijn zachtst gezegd “merkwaardig” te noemen. Tijdens een show met als titel “Ladies of Soul” werden “I’ve got the power” van Snap, “1999” van Prince en “Deeper Love” van Aretha Franklin in één groep gestoken met “Firework” van Katy Perry en “We found love” van Rihanna. Er moeten logischere combinaties te vinden zijn, want hier konden we echt geen lijn in vinden en de link met soul zagen we ook niet echt. 

We hadden er nochtans zo naar uitgekeken: we zouden Trijntje Oosterhuis eindelijk nog eens live aan het werk zien en vooral horen. We weten dat ze over een geweldig stemgeluid beschikt en de verwachtingen lagen dan ook hoog. De teleurstelling was dan ook groot toen bleek dat Trijntje niet helemaal bij stem was. “Signed sealed delivered” bracht ze met een funky sound en voldoende power. Het nummer bracht sfeer, maar we voelden dat ze te veel moeite moest doen. Toen ze in het tweede deel “One day I’ll fly away” bracht, kon ze zich niet laten steunen door de backing vocals en viel het op dat ze, ondanks alle inspanningen, verschillende noten niet haalde. Wat eigenlijk een nummer had moeten zijn dat diep ging ontroeren, werd nu een tegenvaller. 

Gelukkig was Edsilia Rombley wel goed bij stem en mocht ze ons probleemloos meenemen op de “Midnight train to Georgia”. Er weerklonk heerlijke trage soul door de Lotto Arena vertolkt door een al even heerlijke stem. Haar soul-versie van “The way we were” van Barbra Streisand klonk vocaal als een mix van Whitney Houston en Aretha Franklin. Het was een aparte combinatie, maar we konden ze best smaken. Toen ze op een bepaald moment de “e” van “memories” nog eens extra lang ging aanhouden, wist ze ons samen met de rest van het publiek volledig te overtuigen van haar talenten. 

Nog een dame met talent was zeker ook Candy Dulfer. Prince deed ooit de uitspraak: “If I need sax, I call Candy”. Al heel vroeg in de show, tijdens “Sex machine” van James Brown, bewees Candy Dulfer dat ze inderdaad als geen ander overweg kon met de saxofoon. De funky sound die ze uit de beker liet komen, wist het publiek moeiteloos in de juiste sfeer te brengen. Ook haar hommage aan Marvin Gaye leverde een heerlijke solo op waarin “What’s going on” alle eer werd aangedaan. Alleen het zingen is niet bepaald haar sterkste kant. Ze zong niet echt slecht, maar naast die andere kleppers was het verschil toch net iets te opvallend. 

Glennis Grace kwam dan weer wel goed uit de verf. Ze zag er niet alleen knap uit, ze straalde ook en wist vocaal echt wel te overtuigen. Gezien haar artistieke geschiedenis, verbaasde het niet dat ze “Where do broken hearts go” van Whitney Houston kon doen schitteren. Deze muziek leek als het ware voor haar stem geschreven. We waren vooral overdonderd door haar interpretatie van Sam Smith’s “Stay with me”. Met een sobere muzikale achtergrond, kwam alle aandacht op haar stem te liggen en die straalde gevoel en verlangen uit. Het werd een moment van puur genieten. 

Berget Lewis leverde een eerder wisselvallige show af. Bij momenten klonk ze echt sterk en zat er veel power achter een zuivere stem en tijdens andere nummers voelde het geheel toch weer net iets te zwak en te makkelijk aan. Misschien had ook zij net als Trijntje niet haar dag. 

En dan was er het uithangbord van de avond: Natalia. We vreesden vooraf dat het niveauverschil met haar Nederlandse collega’s te groot ging zijn, maar dat viel al bij al nog mee. Wanneer ze tijdens “I say a little prayer“ rechtstreeks de fakkel moest overnemen van Trijntje Oosterhuis, viel het onderscheid in stemkwaliteit wel hard op. Haar duet met Candy, “I can’t make you love me”, werd al goed onthaald, maar het dak ging er bijna af toen ze Beyoncé’s “Crazy in love” bracht. Ze danste dat het een lieve lust was en liet zich daarbij omringen door een groepje dansers. Het swingde de pan uit en het tempo zat er goed in. Op naaldhakken en gekleed in een oranje body met open rug, wist ze de mannen om haar vinger te draaien terwijl ze de “o oo” door de micro stuurde. De echte zang in dit nummer was voor de backing vocals die trouwens een puike prestatie wisten neer te zetten. Bij “Risin’” ging het dak er ook effectief af. Natalia wist handig gebruik te maken van het thuisvoordeel om haar collega’s even te laten zien hoe je sfeer maakt in Antwerpen. 

< Sascha Siereveld > 

De setlist:
Deel 1:

1. Ouverture
2. Up till now
3. Bang bang
4. Upside down
5. Candy soul medley (Soul with a capital S, Sex machine, Gonna have a funky good time)
6. If I were your woman / Midnight train to Georgia
7. Old school medley (Mr. Big Stuff, Ain’t nothing like the real thing, Let’s stay together, My guy / My man, I’m a soul man, Stop in the name of love, Chain of fools, I say a little prayer, THINK)
8. Through the fire
9. I can’t make you love me
10. Stay with me
11. Tribute medley (At last, Where do broken hearts go, So amazing, Redemption song, Man’s world, What’s going on, Signed sealed delivered, Crazy in love)
12. Fun medley (Let’s get it on, Wiggle wiggle, Push it, Jump jump, This is how we do it, Can’t touch this, Blurred lines, Lady Marmalade) 

Deel 2:

1. Uptown funk
2. This girl is on fire
3. Crazy on you / Crazy / Who runs the world
4. The way we were
5. One day I’ll fly away
6. I’ll be there
7. Risin’
8. Finale medley (Oops upside your head, I’ve got the power, Don’t you worry bout a thing, Get down on it, Vibe, Forget me nots, Always there, 1999, I wanna dance with somebody, Ladadie ladada, Am I wrong, A deeper love, Rather be, I feel for you, Firework, We found love, Working day and night)
9. Proud Mary 

Bis:

1. You are everything
2. Love never felt so good