Recensie Shlohmo

Het tweede album ‘Dark Red’ van electronica producer Henry Laufer, beter bekend onder de naam Shlohmo, ligt vers in de rekken. Drie jaar na zijn debuut ‘Bad Vibes’ stelt de producer uit Los Angeles een donkerder en chaotisch album voor dan zijn voorganger. Met invloeden van trap, ambient, grime en jungle brengt hij een plaat dat vooral een typerende Shlohmo sound heeft, nl. donker, traag en vaak heel dromerig.

Voor deze tweede plaat heeft de producer zijn live setup gewijzigd. Het gebruiken van een laptop en midi controller ruilt hij om voor een volwaardige live setup van drum machines, synthesizers en een elektrische gitaar. Bovendien krijgt hij nog gezelschap van D33J (gitaar en toetsen) en drummer Bill. 

De man was duidelijk trots om zijn nieuwe plaat voor te stellen in zijn nieuwe live set. We kregen grotendeels tracks te horen van ‘Dark Red’, met uitzondering van enkele tracks van zijn EP ‘Laid Out’ en ‘Bad Vibes’. Alhoewel de nieuwe plaat qua sound vaak in dezelfde lijn blijft liggen, was de keuze om vooral nieuwe nummers te brengen geen vergissing. Vooral omdat de sfeer van ‘Dark Red’ nogal ver ligt van zijn vorige werken. De duisterheid en ook het gebruik van overstuurde gitaren zijn permanent aanwezig op de nieuwe tracks. Het integreren van oudere nummers zou de sfeer dus al snel kunnen breken. 

Toch is Shlohmo voorzichtig met wat hij doet en lukt het brengen van nummers zoals ‘Later’ (van de Laid Out EP) moeiteloos. Vanaf de eerste tonen begint het publiek luidkeels te juichen. Toch was dit nummer volgens ons niet per se het hoogtepunt van zijn set. 

De eerste zes nummers brengt hij in dezelfde volgorde als op de plaat. Een mooie vloeiende opbouw van het ambient ‘Ten Days Of Falling’ tot de schurende gitaren op het apocalyptische ‘Apathy’ (waarbij zijn maatje D33J elektrische gitaar speelt). Ook zijn nieuwe single ‘Buried’ kwam live mooi op zijn pootjes terecht. We waren enkel lichtjes verbaasd dat het publiek er slechts matig op reageerde. 

Toch had Shlohmo het niet altijd makkelijk om de aandacht van het publiek te behouden. Toegegeven: de meeste nummers lijken nogal sterk op elkaar, waardoor het voor de meesten te verleidelijk werd om een babbeltje te slaan doorheen het optreden. Dat brak de sfeer toch grotendeels naar het einde toe. 

Ergens was dat toch wel jammer, want net zoals op het album eist de liveshow wat geduld op zodat het publiek geleidelijk aan in de melancholische, duistere sfeer kan geraken. Tijdens het bisnummer ‘Beams’ lukt het hem dan toch om het publiek weer warm te krijgen, maar dat was zonder twijfel omdat deze song meer uptempo is. 

De producer zal wellicht nog wat moeten sleutelen aan zijn liveshow om een gulden middenweg te vinden voor zijn publiek. 

< Elvin Vanzeebroeck > 

De setlist: 

1. Ten Days Of Falling
2. Meet Ur Maker
3. Buried
4. Emerge From Smoke
5. Slow Descent
6. Apathy
7. Parties
8. Later
9. Out Of Hand
10. wen uuu
11. Remains 

Bis: 

1. Beams