Recensie Golden Earring | Paaspop 2016

Krakemikkige mannen, grijze haren en veel rimpels, het lijkt wel een bejaardentehuis. Toch is het Golden Earring, vier mannen die eind de zestig zijn. Ze proberen dag één van Paaspop naar een perfecte apotheose te brengen. Met slechts elf nummers op de setlist slagen ze er in om twee uur te vullen. Dit is vooral te danken aan de uitermate lange gitaarsolo‘s waardoor ze nummers minstens vier minuten langer uitspinnen. Toch is heel die unieke ervaring van Golden Earring een greatest hits op het podium en zingen de Nederlanders van begin tot eind alles mee. Nostalgie voor de meesten, nieuwsgierigheid voor de anderen.

Golden Earring werd in 1961 opgericht in Den Haag. De band is één van de langst actieve rockgroepen ter wereld. De huidige opstelling met leadzanger Barry Hay, gitarist George Kooymans, bassist Rinus Gerritsen & drummer Cesar Zuiderwijk houdt al stand sinds 1970. Tijdens de jaren ‘70 schudde de band hits als “Radar Love” en “Twilight Zone” uit hun mouwen. Met als resultaat: internationaal succes. Iets meer dan 50 jaar later, staan de zestigers op Paaspop.

De oudste groep van Paaspop mag de Apollo afsluiten. De band brengt de motor op gang met een stevig nummer dat de sfeer meteen zet. Niet veel later volgt een eerste meezinger met “45 Miles“. De band laat er duidelijk geen gras over groeien en “Twilight Zone“ is de eerste grote hit die ze vroeg spelen. De groep spint het nummer lang uit met solo‘s tot gevolg. De energie ontbreekt misschien een beetje maar de virtuositeit is er nog steeds. Tot het einde toe toont gitarist George Kooymans wat hij allemaal kan met zijn toestel. Af en toe komt saxofonist Bertus Borgers op het podium. Hij brengt diepe tonen die een bluesy sfeer aan de nummers geven.

De grote hits zingt het publiek telkens luider mee dan de zanger kan met zijn microfoon. Het opvallend ouder publiek geniet van de nostalgie die ze in deze nummers vinden. De nationale held die onlangs zijn leven liet, Johan Cruijff, vergeet de band niet. “Going To The Run“ is een wondermooie ode aan het voetbalicoon uit Nederland die de zaal emotioneel meezingt. Het gevoelige aspect verdwijnt al snel wanneer Golden Earring er terug een springerig nummer in smijt. “Long Blond Animal” duurt iets langer dan tien minuten.

Net voor “Radar Love“ haalt bassist Rinus Gerritsen zijn dubbele bas boven en toont hij zijn kunsten. Doordat de solo niet zo indrukwekkend en swingend is, verdwijnt de schwung wat uit het optreden. Het grote voordeel is dat iedereen nu weet hoe goed de man met zijn bas kan spelen. Gelukkig voor hem vergeet het publiek dit al snel door “Radar Love“. Het nummer lijkt gedaan en drummer Cesar Zuiderwijk krijgt zijn moment van glorie. Zijn drum moet er aan geloven en de man tovert een indrukwekkende solo uit zijn polsen. Alle cymbalen, troms en toms worden uitermate goed benut. “Radar Love“ blijkt nog steeds niet gedaan en de rest van de band komt terug het podium op om dit af te ronden. Negen liedjes is wat weinig om het publiek mee achter te laten dus doet Golden Earring nog twee bisnummers. Net zoals in de lijn van de set kruipt ook nu weer een verdomde solo in de muziek. “Holy Holy Life” is de afsluiter en Borgers blaast zijn sax volledig naar de vaantjes. Golden Earring is al bijna vijftig jaar bezig maar speelt nog steeds even strak als toen. Toch verliezen ze zich soms in hun solo’s waardoor de songs op de achtergrond komen.

< Niels Bruwier >

De setlist:

1. Identical
2. 45 Miles
3. Twilight Zone
4. Je Regrette
5. When The Lady Smiles
6. The Devil Made Me Do It
7. Going To The Run
8. Long Blond Animal
9. Radar Love

Bis:

10. She Flies On Strange Wings
11. Holy Holy Life