Recensie Chills

Jezelf bevrijden van je angsten: zichtbare en onzichtbare demonen. Daar draait het bij “Chills” van C.C.A.I. en Phare Ponleu Selpak om. Die laatste organisatie is een circusschool uit Cambodja die zich richt op kwetsbare kinderen en jongeren. In 1994 ontstond ze aan de grens met Thailand in een vluchtelingenkamp. Erg artistiek kan je de voorstelling bezwaarlijk noemen. En de rode draad, het verhaal is wat dunnetjes. Komaf maken met twee spoken die ronddwalen op het podium of in de aerial silks te zien zijn. Daar moeten de anderen in zien te slagen. Beeld van leren omgaan met angsten en deze overwinnen om op die manier het talent optimaal tot uiting te laten komen. Daartegenover staat dat Chills zeer toegankelijk is voor kinderen én het enthousiasme van het gezelschap van het podium spat met dank aan de opzwepende percussieve live muziek.

Twee muzikanten begeleiden de acrobaten live. Onder andere op de Roneat ek, de Cambodjaanse variant op de xylofoon, drums, khim (een dulcimer die betokkeld wordt) en de thon (een djembé- achtig instrument in de vorm van een vaas). Die combinatie zorgt voor een uitgelaten sfeer, die van een feest maar evengoed bij momenten ook voor spanning wanneer de trillers (vooral door de khim) in de muzikale begeleiding zich opstapelen.

Over opstapelen gesproken, dat is ook het geval bij de acrobaten die menselijke torens vormen. Zo zien we er een met een zeer brede met als basis twee mannen die achterover buigen,… Niet veel later vormen ze er een op de fiets zelfs. Toch slaagt het gezelschap erin om het evenwicht te bewaren. Ook zo tijdens een act met een aantal stoelen die op elkaar gestapeld worden waarvan twee schuin middenin. Doel van de acrobaat is om zo een spook te bereiken dat zich in een cocon gewikkeld heeft van twee zwarte aerial silks. Daar hoog boven het podium zien we een knap staaltje contortionisme (het overstrekken van je lichaam in onnatuurlijke houdingen) met twee doeken die verticaal hangen en twee mannen die onder elkaar de benen iets verder strekken dan een zuivere split. Qua lijnvoering zit dit dus erg goed in elkaar. Veruit het strafste van al is de contortionist die een been eerst volledig achter zijn hoofd weet te plaatsen terwijl hij op een been blijft staan, voorover buigt en dat ene  been op iets meer dan 270 graden krijgt van het andere of zo lijkt het althans. Indrukwekkend.

Verder tellen we een jongleeract met balletjes en een met boeken. Het boek der boeken zorgt voor spanning en angst wanneer het gelezen wordt. Maar voor het publiek is het vooral adembenemend om zien hoe de acrobaten erin slagen het uit de nok te plukken via een salto. Heel kort zien we vuur spuwen en cirkelbewegingen met twee toortsen.   Één acrobaat waagt het om een constructie te vormen met 5 cilinders uit PVC waarvan er enkele verticaal en enkele horizontaal op elkaar geplaatst worden. Daarbovenop komt een plaat waar de artiest op gaat staan. Hij slaag erin om zijn  evenwicht te bewaren op het wankele ding.  Tenslotte is er nog het moment waar twee acrobaten met een hulpstuk een hoofd-op-hoofdacrobatie uitvoeren zonder daarbij de handen te gebruiken. De ene staat met beide voeten op de grond, de ander heeft enkel zijn hoofd als contactpunt met de andere. Wanneer die bovenste dan nog eens een rondje gaat draaien, kijken de allerjongsten met grote ogen hiernaar. 

Chills is dus ideaal circus voor gezinnen met kleine kinderen: toegankelijk en vrolijk al mocht het wat ons betreft toch nog dat tikkeltje artistieker, gevarieerder en het geheel een stevigere rode draad meekrijgen. Maar los daarvan slaat het enthousiasme van het team en niet in het minst de uitbundige muzikale omlijsting ook over op de volwassenen in het publiek. Chills is dus gewoon een aanstekelijk pretentieloze circusvoorstelling.

< Bert Hertogs >

Chills speelt nog t.e.m. 14 augustus 2016 bij Zomer van Antwerpen. Er zijn nog een aantal tickets beschikbaar voor enkele van deze voorstellingen.