Recensie The Colorist en Emiliana Torrini

De prachtige zaal van de Bourla was echt ideaal voor het optreden van Emiliana Torrini & The Colorist en die was dan ook afgeladen vol. Bij de start van het concert kwamen eerst de muzikanten van het orkest The Colorist de intro spelen van het nummer “Jungle Drum”. Emiliana verscheen in een kleurrijk kleedje met bijpassende nylon kousen op het podium bij het tweede nummer “Caterpillar”. De zwangere Ijslandse/Italiaanse zangeres klonk prachtig en paste perfect bij de tonen van The Colorist. Ze was wel bij de start van het optreden een beetje zenuwachtig en dat zei ze ook aan het aanwezige publiek.

Zelf beschreef Torrini de zaal als een prachtige taart en dat vond ze geweldig.Toen ze toehapte op het verzoek van het orkest, had ze geen idee wat dit project zou inhouden. Ze ging in op random voorstellen in die periode. Ze had geen voorbereiding gedaan, maar The Colorist al wel. De chemie zat direct goed en dat merkte je ook in de Bourla. En hun band groeide zelfs uit in een ware vriendschap.

Torrini grapte zelfs dat ze samen sliepen (letterlijk tijdens het schrijven van hun nummers in een oude schuur op Belgische bodem). Oorspronkelijk wilden ze maar vijf shows samen doen, maar die werden zo goed onthaald en hun samenwerking werd steeds beter en sterker. Vandaar ook dat het project uitbreidde naar meerdere shows en een parel van een album.

Emiliana genoot tijdens de avond, en danste op de tonen terwijl ze fantastisch mooi zong. Ze zei ook dat ze zou willen wonen in dit prachtige gebouw en de zaal zou haar woonkamer kunnen zijn. Ze voelde zich ook meer op haar gemak en gooide zelfs haar hoge schoenen opgelucht uit na “Thinking out loud” om al dansend – tussen percussiemomenten in onder andere - beter te genieten van hun samenspel. 

De nummers die ze bracht, waren een mix van oude songs van Emiliana, ook enkele mooie ballads en opzwepende electronische nummers die ze samen maakten. Dat resulteerde in een eclectisch bad dat het orkest zeer goed bracht.  Een mix van klassieke instrumenten en ook speciale klanken van speciale instrumenten zoals hout,glas, tot zelfs een plastic zakje (in “Bleeder”), … Bij “Birds” kwamen er ook vogelgeluiden aan te pas. 

Kortom: hun fantasie was grenzeloos. Het zette een perfect sfeer neer en maakte de ervaring ook speciaal ... De mooie zeemzoete stem van Emiliana blendde goed met de klank van de instrumenten. Torrini bleek ook vocaal krachtig te kunnen uithalen zoals tijdens “Thinking out loud” waarbij haar klankkleur niet toevallig aan die van een operazangeres deed denken. Torrini heeft dan ook een opera achtergrond. 

Het nummer “When we dance” ging over een herinnering aan een moment tussen Emiliana en haar zoon. Dit waren zijn woorden die ze verwerkte in de tekst van dit nummer. De ballad “Nightfall” schreef ze samen met Kid Koala (een befaamde Canadese DJ, schrijver en producer). En uiteraard mocht ook de gekende populaire song “Jungle Drum” niet ontbreken tijdens het optreden, deze keer in een originele muzikale bewerking van The Colorist.    

Als toemaatje bracht ze nog een krachtig “Gun” waarbij het leek alsof de percussiesectie met pistolen schoot en als laatste volgde “Bleeder” tijdens de toegiften. Er kon zelfs een grapje af dat het podium opkomen als zwangere vrouw als de Olympische Spelen is. 

Tot drie keer toe kwam Emiliana Torrini & The Colorist buigen in de Bourla voor een laaiend enthousiast publiek dat de zangeres en de muzikanten trakteerde op een staande ovatie. Het einde van een prachtig optreden. 

< Vanessa Thijs > 

Deze recensie werd geschreven door een lezeres van Concertnews.be die als gastredactrice uitzonderlijk onze hoofdredacteur wegens ziekte verving.

De setlist :

1. Jungle Drum (Intro)
2. Caterpillar
3. Serenade
4. When we dance
5. Birds
6. Nightfall
7. Animal Games
8. Blood Red
9. Thinking Out Loud
10. Tookah
11. Speed of Dark
12. Today has been OK
13. Jungle Drum

Bis:

1. Gun
2. Bleeder