Recensie Bazart op Rock Werchter

Sneeuw op tv op drie smalle verticale schermen. En de ruis? Daar zorgde Bazart daarna wel voor in The Barn. Een kartonnen bordje zien we in het publiek met ‘Voor ons ben je goud waard’. Die wint de prijs van meest kleffe slogan ooit op Rock Werchter wat ons betreft. Een slogan van het niveau van het Schlagerfestival, niet van Rock Werchter, denken we er al meteen bij. Mathieu Terryn, de frontman, komt volledig in het wit op met een witte broek en wit hemd met een gouden randje aan. Het lijkt wel alsof ook hij op het foute festival is aanbeland. Openen doet de band met ‘Census’, deels in parlando met die karakteristieke rollende r, net als op “Down the Rabbit Hole” in Nederland vorige week. Veel inspiratie had de groep dus niet om met veel anders af te komen. Je zou bijna denken dat die ‘En ik weet niet waar naartoe. Integendeel.’ ook op het artistieke van de band slaat. Voor zover er al van enige artisticiteit gesproken kan worden.

‘Rock Werchter ça va? Alright!” zegt frontman Mathieu Terryn terwijl de synths de handen van het overwegend jonge publiek meteen op elkaar krijgt bij ‘Nacht’. De lyrics – die je bezwaarlijk een sterk handelsmerk van de groep kan noemen: veel verder dan wat catchy sloganeske taal komen ze niet – zingen de fans stevig mee. Terryn gaat meteen de catwalk op en pookt het publiek op tijdens een instrumentaal moment op elektrische gitaar. De zanger geeft al snel het nummer aan het publiek na de tekst ‘Blijven drijven’ en moedigt hen aan om de song verder te zingen.

‘Holy shit jullie zijn met veel’ zegt de frontman die ‘Contra’ als nieuwe nummer voorstelt in The Barn en dan al buiten adem lijkt. De zang van Oliver – ‘Shut up’ – Symons gaat zwaar door de effectenmolen. En hoewel het nummer niet gekend is, klapt het publiek het stevig mee tijdens een instrumentaal gedeelte. Het snobisme druipt van de set af net zoals de sfeer waarin Rock Werchter 2017 tegenwoordig baadt. Bazart brengt ook ‘Era’ naar Werchter. De zanger spreekt daarvoor zijn kopstem aan, onder andere in het refrein, en klinkt daar verwijfder dan ooit. Welgeteld 4 noten op repeat via de synths, die weliswaar versnellen, krijgen het publiek in extase. De formule van Bazart is muzikaal wel erg simplistisch.

Matthieu pookt het gegil van de meisjes met zijn linkerhand op terwijl hij zich te pletter zweet bij ‘Tunnels’, zo’n typisch indienummer dat in 1 woord samen te vatten is: gezaag. De zang blijft erg op de vlakte met hier en daar een glissando. Dat jongeren dit soort muziek geweldig vinden, gaat er gewoon niet in bij ons. Ook ‘Voodoo’ is gewoon erg simplistisch in de muzikale begeleiding, repetitief ook. Een van de vele oersaaie songs van de groep. Voor het eerst lijkt het publiek het met ons eens te zijn. Stokstijf staan ze. De sfeer zakt in.

Terryn moet constant de sfeer oppoken op de catwalk zoals bij ‘Zienderogen’ waarbij hij het publiek de handen naar voor en achter laat duwen. Het nummer zet ie dus snel in, maar dan zakt het tempo van de song in en laat die je koudweg op je honger zitten. ‘Voor het weer te laat is, zoek ik mij een kandidaat die gewoon antwoordt op de vraag waarom het einde veel te traag is.’ zingt ie. Eigenlijk kan dat gezegd worden van de ganse set die verzuipt in midtempo nummers en trager.

Het publiek probeert een versnelling te forceren door te klappen maar dat zit er niet in. Bazart is immers geen partyband. Ook het publiek lijkt dus op het foute optreden aanbeland. Dat hebben ze dan alvast gemeen met Terryn. Samen mis zijn, dat schept een band uiteraard. En Oliver Symons? Die lijkt zijn micro – die zijn stem wel erg vervormt – ondertussen bijna te pijpen tijdens ‘Lux’. ‘Ik wil veel meer beweging!’ maant de frontman het publiek aan. ‘De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet, verdomme. Maak dan tenminste nummers waar je volledig loos op kan gaan, waar wél een snel (feest)ritme op zit, bijvoorbeeld!’ denken we.

Simon Nuytten speelt een sfeervol instrumentaal stuk in ‘Kloon’ dat op meisjesgejoel wordt onthaald. In het trage nummer toont de band dat hun samenzang erg goed zit. Maar de song haalt ook het tempo van de set naar beneden, net als de glissandi in Terryns zang. En het gemiddelde tempo is al erg traag... Op ‘Chaos’ gaat de frontman trouwens onder de toon bij ‘Ik weet niet of ik de avond haal’ terwijl hij met zijn vingertje een rondje draait, het publiek ingaat, en we een repetitief immatuur melodietje opnieuw via de synths op repeat horen. De fans registeren het nummer op hun smartphones terwijl er witte confetti de lucht ingeblazen wordt. Een showeffect dat erg nodig is om het publiek bij de les te houden.

Een fan houdt een bordje naar boven met daarop ‘Is er plaats voor ons?’. De zang van de frontman is hier ronduit slordig, meermaals zit ie onder de toon. Qua volksmennerij moet ie weliswaar niet onderdoen op de Christoffs van deze wereld. Zo zien we de fans met de armen in sneltempo ruitenwissertje spelen tijdens ‘Koortsdroom’. Bij ‘Echo’ lijkt het effect op de stem van Terryn even weg, en ook de backingzang lijkt met een technisch probleem te kampen. Daardoor komt de zang niet alleen erg kaal over, je hoort gewoon dat Terryn lang geen geweldige zanger is.

Met ‘Jullie waren fucking fantastisch’, ‘Ik denk dat jullie allemaal weten wat jullie te wachten staat.’, ‘Ik wil fucking bier zien. Ik wil volksfeest’ kondigt ie afsluiter ‘Goud’ aan dat het publiek opnieuw op een veel te snel ritme klapt bij de start. Terryn laat de jongeren halfweg de handjes wapperen en organiseert een sit down terwijl de confettikanonnen deze keer gouden confetti spuwen wanneer het jonge volkje rechtveert.

Op 21 oktober speelt Bazart in het Sportpaleis. Ook dat is net als een spot op de affiche van Rock Werchter een grote vergissing. De Ethias Arena zou hen beter passen. Op het Schlagerfestival, hét volksfeest bij uitstek. ‘Ik heb het gevoel dat de sfeer erin zit, niet?’ komt dan als bindtekst ook van pas en ‘Ik word hier zo gelukkig van!’ of ‘Ik wil het dak eraf’ wellicht ook. Wat een bagger die Bazart. En niemand die lijkt in te zien dat hun songteksten nergens op slaan en totaal onsamenhangend zijn. Dat is nog het meest schrijnend van al…

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Census
2. Nacht
3. Contra
4. Tunnels
5. Voodoo
6. Era
7. Zienderogen
8. Lux
9. Kloon
10. Chaos
11. Koortsdroom
12. Echo
13. Goud