Recensie Ridders van de ronde keukentafel

Deep Bridge was nog maar pas uit het ei of ze legden concurrenten Studio 100 en Music Hall al meteen het vuur aan de schenen met hun familiemusical ‘De ridders van de ronde keukentafel’ naar de gelijknamige jeugdroman van Mark Tijsmans. Flikken-acteur Ludo Hellinx mocht succesvol in de huid kruipen van de rare Merlijn de tovenaar, maar het waren toch vooral de jongeren die de show wisten te stelen. Kobe Verdonck verbaasde ons met een vrij warme zangstem terwijl Leonie Savaete en Charlotte Boudry als Gwynevere en Isolde ons mooi tweestemmig inpakten tijdens het gevoelige ‘Een stukje van de hemel’. ‘De ridders van de ronde keukentafel’ wist een sterk verhaal te combineren met heel diverse muziekstijlen. Componist Ad van Dijk had er zelfs een polonaise in verwerkt. Dankzij het komische duo Remi De Smet en Nolle De Kock als de broertjes Balan en Balin werden de ernstigere stukken opgevrolijkt met heuse slapstick zonder daarbij het verhaal te breken, want dat moest spannend blijven tot het slot.

Hoe verwerk je een boek van meer dan 400 bladzijden tot een musicalscript zonder dat je een voorstelling krijgt van acht uur? Dat was de opdracht die Mark Tijsmans voorgeschoteld kreeg. Hij moest zijn boek over de kinderen die ten tijde van koning Uther achtergebleven waren in kasteel Camelot en zelf een leider moesten kiezen zodanig verknippen dat het verhaal overeind bleef en de voorstelling toch een normale duur had. En wanneer hij zich van deze taak gekwijt had, moest hij er als regisseur ook nog eens voor zorgen dat de dramatische scènes in het verhaal geschikt bleven voor een familievoorstelling.

Mark Tijsmans wist dit handig op te lossen door het verhaal van Pellinore te verplaatsen naar de droomwereld van een ouderwetse tv-show. Het werd een scène met veel glitter en een heus showballet. Ad van Dijk had er zelfs muziek bij gecomponeerd die zo in Chorus Line zou kunnen zitten. Het was totaal iets anders dan de rest van de voorstelling, maar wist op een vrij geweldloze wijze wel het lot van Pellinore te verhalen.

Nog zo een sterk staaltje regie vonden we terug in het stuk waarbij Morgana de broertjes Balin en Balan in de val lokt door hen tegen elkaar te laten vechten. Het was een geweldig sterke scène. Het lied ‘Er moet iemand zijn die vecht!’ werd rustig ingezet door Nolle De Kock en Remi De Smet. Maar wanneer hun gevecht dan eindelijk zou moeten starten, kwam de rest van de cast mee invallen en groeide het nummer uit tot een krachtige aanklacht tegen onrecht. En terwijl het stevige koorwerk het drama van het moment wist te illustreren, had regisseur Mark Tijsmans de scène zo in beeld gebracht dat de twee broers eigenlijk nooit echt geweld tegen elkaar gebruikten.

Voor u nu verkeerdelijk zou gaan denken dat ‘De ridders van de ronde keukentafel’ hoofdzakelijk kommer en kwel wist te brengen, kunnen we u geruststellen dat er ook een hele reeks erg leuke scènes bij zaten. Op het moment dat Ludo Hellinx als de excentrieke tovenaar Merlijn een ode begon te zingen aan de perfect gebraden kip, deed deze onvervalste smartlap ons bijna bulderen van het lachen. Of wat dacht u van een arme Tristan, vertolkt door Thomas Servranckx, die als stoere knaap op zijn donder krijgt van zijn ‘Lepeltje’ Isolde. We waren niet altijd even erg onder de indruk van Thomas’ zang, maar hij speelde zijn rol voortreffelijk. En dan was er nog de schattige Kato Dumoulin die als Nimue de running joke van de voorstelling mocht dragen door heel de tijd met een alsmaar groter wordende wortel naar haar konijn te zoeken.

Een van de leukste nummers uit ‘De ridders van de ronde keukentafel’ was ‘Sexy Kissing!’. Het was een lekker up-beat pop-rock nummer met heel wat elektrische gitaren en drums. Het leverde een sterk contrast met de soms middeleeuwse deuntjes en bracht vooral veel leven in de brouwerij. Er werd gezongen over hoe Tristan en Isolde betrapt waren in de keukenkast en in de bruisende choreografie werd dan ook duchtig rond die kast gedanst. Men had zelfs gebruik gemaakt van een vleugje magie om telkens weer andere personen in de kast te krijgen.

Al bij al was ‘De ridders van de ronde keukentafel’ een hele kleurrijke en fantasierijke familiemusical met een diepere boodschap waarin het vooral de jongeren waren die mochten schitteren en dat ook deden. Trouw aan het verhaal kende deze musical geen echt happy end, maar dat werd door het creatieve team achter deze productie opgelost door er tijdens het grote slotapplaus nog een vrolijke toegift achteraan te gooien die de partysfeer op het podium opnieuw wist los te breken en het publiek met een goed gevoel de zaal deed verlaten.

< Sascha Siereveld >

De cast:

Nolle De Kock (13) – Balin
Remi De Smet (15) – Balan
Ludo Hellinx (62) – Merlijn de tovenaar
Kato Dumoulin (13) – Nimue
Kobe Verdonck (15) – Arthur
Leonie Savaete (15) – Gwynevere
Tito Orlando (11) – Pellinore
Mathias De Decker (16) – Gawain
Charlotte Boudry (18) – Isolde
Thomas Servranckx (17) – Tristan
Francis Geeraert (14) – Lancelot
Mathieu Van Nieulande (16) – Kay
Emelien Raats (23) - Viviane (Meisje van het meer)
Rick van den Belt (22)- Mordred
Kyara Cabooter (15) – Morgana
Quito Vanroose (13) – Parcifal

Ensemble:

Fleur Vanparijs (13), Liesl De Kegel (13), Leeloo Love Gilbert (14), Lotte De Clerck (18), Samantha Lernout (23), Jolien De Clerck (22), Rune Leysen (17), Camille Dhont (16), Zion Luts (13), Thibaud Dooms (16), Wannes Lacroix (15), Bas Bossaerts (17) en Quinten Hardonk (13)

Regie en tekst: Mark Tijsmans

Muziek: Ad van Dijk

Choreografie: Florian Boutonnier