Recensie Choco of kaas

Chiro of scouts. Zo zou de voorstelling Choco of kaas van LAP vzw ook kunnen heten. Want het spelplezier druipt er gewoon af bij Danaë Bosman en Dafne Maes die instonden voor het concept en de choreografie. Beide dansen de voorstelling ook, maar dat doen ze niet zonder eerst het publiek te betrekken. Choco of kaas start dan ook vanuit verbeelding en van daaruit tot een beweging komen die gaandeweg groeit. Dat Dafne en Danaë het publiek mee laten bewegen bij de start, is een ongeziene troef zodat het zelf eens aan den lijve ondervindt wat het is om op een podium te staan. Maar vooral, en dat is wellicht dé verdienste van de ganse voorstelling, ze zet aan om te ravotten, te spelen, en vertrekt van daaruit om tot een leuke dansvoorstelling te komen.

Het is Danaë die ons verwelkomt en ons met haar pink telt voor we de kleine zaal van hetPaleis mogen betreden. Dafne doet altijd nog iets voor de voorstelling begint, laat Danaë weten. Wanneer iedereen geteld is, haalt ze haar erbij. Wat volgt in de gang van hetPaleis is een spontane choreografie die ontstaat met héérlijke verwijzing op den duur naar de klassieker ‘Hoofd, schouders, knie en teen.’

Choco of kaas gaat dan ook vooral over keuzes maken waar we dagelijks mee te maken krijgen. Zoals ‘met of zonder schoenen’. Uiteindelijk na wat aarzelen komen de twee tot het akkoord om het zonder schoenen te doen en de toeschouwers dus te vragen de gele lijn naar de zaal te volgen op blote voeten of op de sokken. Daar worden we rond het speelvlak geplaatst en voeren we een beweging per woord uit, startend met de handen in de lucht om ze vervolgens op de grond te plaatsen. Wie broers en zussen heeft, wiegt met de heupen, wie kort haar heeft, houdt een hand voor het voorhoofd, de andere achter het hoofd, enz.

De twee verdelen de groep ook in twee, in diegenen die een huisdier hebben en wie dat niet heeft, in wie houdt van de zomer of van de winter. Bij die laatste keuze gooien de winterliefhebbers een imaginaire sneeuwbal in slow motion naar de anderen terwijl de zomerliefhebbers daarna antwoorden met een zakkende zon (tintelen van vingers en handen naar beneden brengen). Voor verschillende groepjes plaats nemen op de tribunes voeren ze nog een beweging uit, die van de snelle beweging van de snelle vis vs. de trage beweging. Maar wellicht is de choreo voor de laatste groep, waar wij toe behoren, het leukst van al. Een frietje, hamburger of kroketje nabootsen op het podium van hetPaleis … Nooit gedacht dat iemand ons zo ver zou krijgen … Maar jawel, Choco of kaas slaagde er wel mooi in.

Dafne en Danaë zien we geometrische figuren trekken, zo volgen ze de lijnen van het dansvlak om daarna de diagonaal te trekken, zien we Dafne haar hand voor de mond van die van Danaë plaatsen waardoor ze rond haar as enkele keren draait. Er zitten ook zotte achtervolgingen in, of grappige momenten wanneer Danaë blijft doorgaan met een choreo uit te voeren terwijl die al gedaan zou moeten zijn bijvoorbeeld. Verder verwijzen de twee naar schaduwspel met de handen, spreken ze tot de verbeelding wanneer Danaë’s twee vingers als beentjes Dafne achteruit doen stappen, wordt Danaë de stoel van Dafne, of zien we haar hand, dan weer haar voet een kussen vormen waartegen de andere danseres haar hoofd kan leggen. Ook het klassieke aantrekken en afstoten mag uiteraard niet ontbreken, zo zien we Dafne haar biceps in korte krachtige bewegingen tonen, en imiteert Dafne ook Danaë. Kortom we zien de leefwereld en het gedrag van 6-plussers knap verwerkt in deze voorstelling.

Zit de klassieker ‘Hoofd, schouders, knie en teen’ vooraan in de voorstelling dan integreren de twee ook een spelletje ‘Schaar, steen, papier’ in ‘Choco of kaas’ dat eindigt met een choreografie waarin de bewegingen van bij de start geïntegreerd worden. Ook leuk is dat er een stukje magie/illusie in de voorstelling zit wanneer Dafne Danaës jasje genomen heeft en aangedaan om haar na te bootsen. Na de voorstelling nodigen de twee iedereen overigens uit om verder te bewegen op de dansvloer

‘Choco of kaas’ is dus een frisse en speelse voorstelling die aanzet om vanuit bewegen, ravotten tot dansen te komen. Het enthousiame waarmee Danaë Bosman en Dafne Maes op het podium staan werkt aanstekelijk en geeft je goesting in meer. Choco of kaas? Geef ons dan maar kaas, want dat is volgens de voedingsdriehoek beter dan choco. Wat de gloednieuwe bewegingsdriehoek betreft, zit het alvast snor bij deze interactieve voorstelling.

< Bert Hertogs >