PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Elbow

dinsdag 27 februari 2018Lotto Arena Merksem

Elbow

Vorig jaar liet Elbow tijdens een gesmaakt ****1/2-optreden op Pukkelpop hun recentste nummers uit hun zevende plaat ‘Little Fictions’ horen en ouder materiaal. De Britse band brak op live-vlak definitief door in 2011 toen frontman Guy Garvey op die zaterdag de tweede juli een Mexican Wave organiseerde op het festivalterrein van Werchter. De frontman vroeg toen aan het publiek om te hurken en zo de wave van voor tot achteraan het terrein uit te voeren. Vraag ons naar een van dé festivalhoogtepunten van de afgelopen tien jaar in ons land, en deze staat met stip ergens helemaal bovenaan. Voor de zesde keer had Concertnews.be een afspraak met Elbow, net als in 2011 in de Lotto Arena en ook nu bewees de band niet minder te gaan voor het volle pond. Een blik in ons archief vertelt ons dat we de groep twee keer vier sterren gaven en drie keer vier en een half. Elbow is dan ook zo’n band die delivert, die je waar voor je geld geeft. Na een degelijk voorprogramma van Jonathan Jeremiah dat een half uurtje duurde waarbij hij finaal op zoek ging naar een beetje geluk, en Elbow die ruim twee uur op het podium stond, duurde de show ook bijna een uur langer dan die van Kendrick Lamar iets verderop.

Met zo’n 7400 verkochte tickets was de Lotto Arena uitverkocht. 4 camera’s registreerden het concert, een stond links opgesteld, de ander rechts, een stond op rails voor het podium in de frontstage en eentje aan de mengtafel. Elbow tourt met 7 trucks en 3 bussen wat eerder licht is, maar bewees vooral dat je geen toeters en bellen nodig hebt om een oerdegelijke show neer te zetten. Neen, er waren dus geen vuurwerk en al evenmin andere special effects te zien. Net met die sobere aanpak, door de focus te leggen op musiceren en in dialoog te gaan met het publiek, kreeg Elbow de fans op zijn hand. Al moest ie wel wat meer trekken en sleuren dan tijdens zijn jongste passage op Pukkelpop. Het publiek leek iets minder snel te ontdooien. Of de stevige vriestemperaturen daar buiten iets mee te maken hadden, laten we in het midden.

Een groot gebogen ledscherm hangt achter Garvey. Boven hem hangen een aantal kubusvormige constructies die op een neer kunnen. Op die manier is de kosmos met sterrenprints ook deze keer visueel aanwezig tijdens deze liveshow van Elbow. Strijkers en trompetten bepalen al meteen de sound van opener ‘Starlings’. Ook later zullen zij ervoor zorgen dat Elbows geluid lekker aanzwelt en vol klinkt.

‘Good evening everyone. Good evening Antwerp. We’re Elbow from Manchester and we love to play you some songs.’ klinkt het bijna als underdog uit de mond van de frontman die er zoals steeds erg gewoontjes uitziet. Een zwart hemd, blauwe jeans, bruine schoenen. Garvey lijkt ook wat bijkomend wintervet aangekweekt te hebben. Vocaal zet ie een feilloos optreden neer. Tijdens ‘New York Morning’ zien we op de schermen het panorama van de stad. Het publiek laat ie ondertussen meezwaaien. In ‘Fly Boy Blue / Lunette’ zingt ie halfweg zachtjes en erg subtiel in kopstem begeleid door zijn gitaristen waarop de drums het nummer halfweg opnieuw voorzien van een bijkomend laagje. Daarna volgt zijn klassieke ‘Everybody ok?’-bindtekst waarop het publiek bevestigt het naar zijn zin te hebben.

‘Kindling (Fickle Flame)’ gaat over liefde en treinen – ‘I love trains’ aldus Garvey terwijl ‘Station Approach’ al een poos geleden is, op de recentste sets uit de tour na dan, dat de band het nummer nog live speelde. Net als ‘Leaders of the Free World’. ‘We speelden die song niet toen er een progressieve leider in de VS aan de macht was.’ klinkt het. Als sneer richting Trump kon dat alvast tellen. Grappig uit de hoek kwam ie dan weer toen ie ‘Fugitive motel’ aankondigde en stelde dat het geschreven was in Texas toen ie de James Dean wou uithangen en voor biscuits bij het ontbijt koos. ‘Het was walgelijk’ aldus de zanger van Elbow.

Een van de muzikale hoogtepunten van de avond is met stip een wondermooi ‘Mirrorball’ waarbij het licht van twee halve discobollen links en rechts van het podium een magische sfeer creëren in de zaal terwijl Craig Potter zijn frontman begeleidt op toetsen. Dat doet ie tijdens ‘Puncture repair’ zelfs solo. Garvey meldt dat Elbow 27 jaar bestaat (hij rekent dus vanaf 1991 toen de groep nog Mr Soft heette n.v.d.r.) en weet dat die laatste song over vriendschap gaat waarbij hij voormalig drummer Richard Jupp vermeldt en een applaus voor hem vraagt.

Na een kort marktonderzoek wie er voor het eerst een Elbowoptreden meemaakt, wie er al meerdere gezien heeft en wie het allereerste in België (‘Dat zijn er een handvol, die kan ik een rondje trakteren’ aldus Guy Garvey) komt ie bij ‘Any Day Now’ aan, met stip het oudste nummer uit het optreden en ook het minst gekende, te zien aan de publieksreactie achteraf.

De hoogtepunten houdt Elbow echter voor het laatst met ‘Grounds for Divorce’ dat het publiek ‘woho’-gewijs verder zingt om zo de Britse band terug te roepen voor de toegiften. En die zijn niet mis. Met een indrukwekkend ‘Lippy Kids’ waarbij het publiek mag nafluiten en een prachtig en stevig meegezwaaid ‘One Day Like This’ dat de band a capella ook overlaat aan de toeschouwers – ‘laten we samen een band vormen’ klinkt het lovend uit Garveys mond – waarop Elbow samen met hen speelt en zingt, neemt de band afscheid van de Lotto Arena. Zagen we een degelijk optreden? Ja. Was dit hun beste optreden in ons land? Neen. Wat er op twee juli 2011 gebeurd is in Werchter, dat is ook verdomd moeilijk om nog te evenaren lijkt ons.

< Bert Hertogs >

Lees ook:
Recensie Bear’s Den en Elbow op Pukkelpop 2017 ****1/2 – zaterdag 19 augustus 2017

Recensie Elbow | Best Kept Secret Festival 2014 **** – zondag 22 juni 2014

Recensie Elbow – Lotto Arena **** – zondag 6 november 2011

Recensie Elbow | Rock Werchter 2011 ****1/2 – zaterdag 2 juli 2011

Recensie Elbow | Rock Werchter 2009 ****1/2 – vrijdag 3 juli 2009

De setlist:

  1. Starlings
  2. The Bones Of You / Summertime
  3. New York Morning
  4. Fly Boy Blue / Lunette
  5. Station Approach
  6. The Loneliness of a Tower Crane Driver
  7. Fugitive Motel
  8. The Birds
  9. Mirrorball
  10. Little Fictions
  11. Puncture Repair
  12. Any Day Now
  13. Leaders of the Free World
  14. Kindling (Fickle Flame)
  15. Magnificent (She Says)
  16. Grounds for Divorce

Bis:

  1. Lippy Kids
  2. One Day Like This


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter