Recensie Come Alive! ★★★★1/2

Slechts 6 maanden nadat ze de moderne lege box die het Empress Museum is, hebben overgenomen, wisten de producers met maar liefst 268 mensen de ruimte om te toveren tot een circus met cirkelvormige piste waarrond 4 tribunes staan. De songschrijvers van de film The Greatest Showman Benj Pasek en Justin Paul waren nauw betrokken van de eerste conceptvergaderingen tot de laatste repetities bij de totstandkoming van Come Alive!, de circusmusical die gebruik maakt van de hits uit The Greatest Showman. De songs worden in een live 5.1 surround sound gestoken wat je dat bijkomende immersive gevoel bezorgt naast het feit dat je naar een in the round-voorstelling kijkt waarbij er ook tot op de tribunes gespeeld wordt. Verder refereert de show losjes naar de film (bijvoorbeeld in de vuurspuw en vuuract naar de verwoestende brand) maar verder staat die er qua verhaal los van. Het kinky (het rariteitenkabinet) gehalte is er ook volledig uitgehaald wat de show helemaal kindvriendelijk maakt. Maar de hoofdthema’s blijven wel behouden. Ook in Come Alive! Gaat het dus over empowering, in jezelf en je capaciteiten geloven, je niet door een ander laten doen, en bovenal het recht om te zijn wie je wil zijn of bent, ook al word je dan misschien wel door sommigen als een buitenbeentje beschouwd.

Als je naar Come Alive! wil gaan kijken, raden we absoluut aan om op tijd te gaan. Het is namelijk zo dat de show in het midden van de black box plaatsvindt maar errond staan onder andere oude houten circuswoonwagens, bars, eetstanden maar er valt bovenal ook dan al behoorlijk wat mee te maken. De pre-show vindt op verschillende plekken plaats en is absoluut de moeite. Van een trampolineact aan het Sky Terrace, over acrobaten die als een olifant voorbij komen wandelen, een clowneske act, een medium, een goochelact met kaarten (let op de harten twee) tot wat we wellicht tot het allerbeste kunnen rekenen van dat deel: een zeepbellenblaasact.

We zien niet alleen een mega grote zeepbel ontstaan, na een tijd zal de man, die tevens ook de kaartact doet voor een zeer beperkt publiek, ook bellen aan een grote zeepbel hangen en zo verschillende vormen creëren. Heel cool wordt het wanneer ie witte rook blaast in een zeepbel onder een groot exemplaar en die binnen de grote zeepbel laat komen. Vervolgens maakt ie van een grote bel verschillende kleintjes die zo maar plots kunnen opgaan in het niets. Magistraal is het hoogtepunt waar hij naartoe werkt, een zeepbel met rook in, hangt hij onder een grote zeepbel om die vervolgens in de grote zeepbel te krijgen. Een heel fijn prikje bovenaan de grote zeepbel maakt ie zodat de rook die nu binnen zit een orkaan doet ontstaan die stelselmatig de zeepbel leegzuigt tot die stuk gaat. Wauw!

Dromen met je ogen wagenwijd open, dat maakt Come Alive! dan al waar nog voor de eigenlijke show begonnen is. Faut-le faire! De show die geconcipieerd en geregisseerd werd door Simon Hammerstein schotelt dus al topniveau voor nog voor ie goed en wel begonnen is.

Toegegeven, we gingen met bijzonder hoge verwachtingen naar het Empress Museum dat op wandelafstand ligt van het metrostation Earl’s Court. Maar zelden hebben we meegemaakt dat een productie ze zo snel en zo vroeg moeiteloos zou weten in te lossen terwijl men er ook nog eens in slaagt om een brug te slaan tussen circus en musical. Want eigenlijk is deze voorstelling een mix van beide.

In Come Alive! prikkelt de Showman (Simon Bailey) Max (de Pakistaans-Britse Aaliya Mai die hier een indrukwekkend professioneel debuut neerzet). Zij voelt zich aangetrokken tot het circus. ‘Stel je niet de vraag wat je kan doen voor het circus, maar wat het circus voor jou kan doen’, zo zegt ie.

Uiteindelijk zal ze tegen het advies in van haar lief toch het avontuur aangaan. Het ziet ernaar uit dat ze met hem zal breken, maar uiteindelijk zal hij zich toch bij haar keuze neerleggen en verzoenen ze zich letterlijk en figuurlijk. Centraal staan dus songs als ‘The other side’, aangetrokken worden door de andere kant en de sprong wagen door effectief als een leeuw door de hoepel te gaan in combinatie met ‘This is me’, de song die gaat over op zoek gaan naar je identiteit en je niet laten beperken door een ander in je ontwikkeling. Verder kent Come Alive ook een feministische boodschap. Want de volgende showman zou hier dus wel eens een vrouw kunnen zijn!

Zowat alle circustechnieken komen aan bod in Come Alive!, van het jongleren, over de cyr wheel, aerial straps, de aerial hoop (‘Tightrope’), een vuurspuwact, hand-op-hand acrobatie (met o.a. hand op hoofdacrobatie en menselijke torens van twee hoog waarbij een derde acrobaat aan de arm van de bovenste bengelt of dan weer schuin staat enz.) in combinatie met de banquine, zien we acrobaten de lucht invliegen en spiraalvormige bewegingen uitvoeren wanneer ze via het teeterboard of Koreaanse plank de hoogte in gekatapulteerd worden en uiteraard mag ook een trapezeact (op de tonen van ‘Rewrite the stars’) niet ontbreken.

Tot de absolute top rekenen we twee acts mooi verspreid over de twee delen. Begeleid op de tonen van ‘A million dreams’ zien we de Britse contortioniste Bella Diosa in de lucht gehesen worden aan haar haar. Ze is gespecialiseerd in haarhangen, aan haar haardot is een ring bevestigd die door een koord met een musketon aan haar naar boven in de nok hijst. We zien de zwarthartige dame van links naar rechts zweven alsof ze op een trapeze zit. Alleen is er dan geen trapeze te zien. Haarhangen hebben we al vaker gezien in het circus, het is een oude techniek die terug in zwang is. Maar nooit hebben we een haarhangact als deze gezien van ruim drie minuten die dan ook nog eens verschillende circusdisciplines combineert.

Ronduit poëtisch wordt het wanneer Bella Diosa in de lucht wandelt over houten stoelen die haar collega’s vanop de grond de lucht insteken. Prachtig is het einde van de act waarin ze in een lege kubusstructuur landt, er even in mee stapt naar de zijkant en zo tegelijkertijd erin en eruit - bijna zoals M.C. Escher het combineert in zijn grafisch werk - wandelt om uiteindelijk uit de structuur te gaan.  

Een tweede absolute topper is de Frans Guyanese Antino Pansa die we tijdens het tweede bedrijf op de soft wire zijn evenwicht zien bewaren terwijl ie onder andere van links naar rechts schommelt. Ook deze act wordt trouwens muzikaal begeleid door ‘Tightrope’. Knap is ook de in scene gezette valpartij die daarna op hogere hoogte plaatsvindt waarbij het gevaar van het vak in een knap slow motion-beeld in the picture gezet wordt.

Jaz Ellington, Charlotte-Hannah Jones, Whitney Martin en Fallon Mondlane zingen de songs uit The Greatest Showman voortreffelijk live. Hun (country)stemmen blenden heel goed. Naar het einde van de show gaat Come Alive! ook in interactie met het publiek. De vier tribunes worden handig tegenover elkaar uitgespeeld wanneer de toeschouwers gevraagd wordt om de ‘oho’ mee te kelen uit het titelnummer. Hoewel we de stem van Simon Bailey in het eerste bedrijf niet helemaal uit de verf hoorden komen, maakte hij dat meer dan goed in het tweede met een zinderend ‘Home Again’. En Aaliya Mai? Die deliverde zoals gezegd in haar professioneel debuut met een overtuigend en krachtig ‘This is me’.

< Bert Hertogs >

Nog voor de première plaatsvond op 16 oktober werd Come alive! al verlengd tot maart 2025. De kans is groot dat deze briljante voorstelling verschillende jaren zal spelen in Londen. Ontdek het zelf en droom met je ogen wagenwijd open!