Recensie Dreamboys ★★★

Wanneer de intro van ‘We will rock you’ uit de boxen knalt, breekt het feestje al los in de Stadsschouwburg van Antwerpen. Dan moeten de heren van Dreamboys nog beginnen aan hun act. Het zegt veel over de verwachtingen waarmee het hoofdzakelijk vrouwelijke publiek naar deze stripshow komt kijken. De heren strippers spelen maar al te graag in op de uitgelaten sfeer en zwepen hun toeschouwers geregeld op door een extra tipje van de sluier, meer bepaald hun t-shirt, op te lichten. Het ritme van de muziek en hun suggestieve dansbewegingen doet de temperatuur en het gejoel alleen maar toenemen. Dit is duidelijk waar het publiek voor komt. De gouden regel van de avond: hoe minder kleding, hoe meer sfeer. Het feit dat niet elke act even smaakvol was, was blijkbaar geen hinderpaal. Men kwam duidelijk voor een andere paal en … die kwam ook tevoorschijn.

Dreamboys had zowel letterlijk als figuurlijk weinig om het lijf. Dat letterlijke was te verwachten van een stripshow. Het figuurlijke was jammer. Wat ons betreft was er weinig tot geen afwisseling in de choreografieën en was de uitvoering op zijn minst slordig te noemen. Als er vijf naar links draaien en eentje naar rechts, als de pasjes niet synchroon zijn en de moeilijkheidsgraad hebben van een opvoering in een lagere school, dan lopen wij daar niet echt warm voor. De verschillende acts misten het sensuele spel van de verleiding. Het was eerder een aaneenschakeling van vluggertjes waar het snel en hard moest gaan. 

Het enige existentiële verschil tussen de verschillende acts was het ‘personage’ van de dansers. We zagen de cowboy, de brandweerman, de Italiaanse lover boy, de piloot, de agent, het exotische zomerliefje, de gym boy, …  Kortom: alle stereotiepe personages uit de seksuele fantasieën passeerden de revue. Met andere woorden: er was voor elk wat wils. En dat verklaart waarschijnlijk het succes van Dreamboys. Ze leveren een heel laagdrempelig product, gevuld met mooie mannenlichamen waarbij de verbeelding even de vrije loop mag gaan. Ze spelen handig in op de verwachtingspatronen en weten het publiek op te zwepen. En wanneer je even geluk hebt, mag je die fantasie live op de scène beleven. 

De heren dansers halen namelijk geregeld iemand uit het publiek die een persoonlijke ‘meet and greet’ (al was het eerder een ‘greet the meat’) in de vorm van een lap dance kregen. Zowel mannen als vrouwen maken kans om bij de gelukkigen te horen. Voor de meeste uitverkorenen is het de kers op de taart en het summum van een leuke theateravond. Persoonlijk hadden we heel wat vragen of dit anno 2024 na Me Too en in een WOKE-tijdperk nog wel wenselijk is, maar daar lag het merendeel van het publiek duidelijk niet wakker van. Hoe suggestiever de heren te werk gingen, hoe enthousiaster het reageerde. 

Ter volledigheid willen we nog vermelden dat onder andere Ryan Kendall ook het laatste kledingstukje laat vallen en met trots toont wat hij heeft meegekregen. We kunnen nog toevoegen dat ook wie op het balkon zat zonder problemen kon genieten van het zicht zonder dat ze zich van een verrekijker moesten bedienen. Er viel genoeg te zien.  En zo kreeg het publiek waar ze al een hele voorstelling mee ‘geteased’ werden tijdens de striptease. 

< Sascha Siereveld >