Recensie Bucket List ★★★★

“Heb ik nu echt de vrijdagavond opgeofferd om naar een stervende 11-jarige te gaan kijken? … Ja!” Het is één van de openingszinnen van Elias, het hoofdpersonage uit de nieuwste musical ‘Bucket List’ van The Singing Factory. Die ene zin vat perfect de essentie van de verhaallijn weer, maar is geen weergave voor de inhoud van dit nieuwste geesteskindje van Wanne Synnave. ‘Bucket List’ gaat over veel meer dan sterven; het gaat juist over ‘ten volle leven’ en ‘liefde’ in al haar vormen. Het is een atypische productie voor The Singing Factory omdat er geen sprake is van een groot jongerenensemble en koorpartijen. En toch zien we ook hier dat The Singing Factory een kans biedt aan de jeugd om hun musicaltalent aan te scherpen. En met resultaat: zowel de jonge Eméric Coene als de iets meer ervaren Mauro Janssens schitteren in hun rollen van de zieke Elias en diens grote broer Adam naast gevestigde waarden als Jan Schepens en Deborah De Ridder. Het resultaat is een intieme voorstelling die respect heeft voor het beladen thema, maar barst van de hoop en overgoten is met een aangename dosis humor.

‘Bucket List’ is een musical die gaat over de laatste periode uit het leven van de elfjarige Elias die met een terminale ziekte aan het ziekenhuisbed gekluisterd zit. Terwijl zijn moeder in volle ontkenningsfase zit en met huis-, tuin- en keukenmiddeltje probeert om tegen beter weten in haar zoon nog te genezen, probeert zijn grotere broer Adam de tijd die nog rest zo aangenaam mogelijk in te kleden. Dit verschil in aanpak leidt tot conflicten tussen moeder en Adam. Ondertussen pikt Elias van Meneer Leon, een medepatiënt in het ziekenhuis, het idee op van een bucket list. Adam stimuleert Elias om ook een lijst op te maken met dingen die hij nog wil doen voor hij er niet meer is en belooft Elias om alles te doen om die lijst nog te verwezenlijken.  De twee broers stuiten echter op tegenwerking van hun moeder. Zij vindt dat Elias zoveel mogelijk moet rusten om het zo lang mogelijk vol te kunnen houden. ‘Zo lang mogelijk leven’ botst hier met ‘zo vol mogelijk leven’. 

Zoals we dat ondertussen van The Singing Factory al gewoon zijn, snijdt ook ‘Bucket List’ weer een behoorlijk serieus thema aan. En toch is de voorstelling veel minder zwaar dan je zou verwachten. Wanne Synnave heeft in het schrijven van deze musical het fijne evenwicht gevonden tussen afdoende ernst voor het thema, hoop en een gezond, relativerend gevoel voor humor. In de kern gaat ‘Bucket List’ eigenlijk over liefde: broederliefde, de liefde van een moeder voor haar lijdende kind, de liefde van Meneer Leon voor zijn vrouw, de uitgedoofde liefde tussen de ouders van Elias … maar bovenal vooral de liefde voor het leven. 

Dat positieve gevoel wordt nog eens versterkt in de sfeer van de muziek die Sam Verhoeven voor deze musical componeerde. ‘Bucket List’ kent heel veel lichte deuntjes die het gevoel van lente en openbloeien weergeven. De arrangementen met alleen piano en akoestische gitaar zorgen ervoor dat het geheel erg intiem blijft. De belangrijkste uitzondering op deze teneur is het nummer ‘Afscheid Van Je Kind’. Daarin bezingt Deborah De Ridder de turbulente emoties en het dramatische gevoel dat zich in een moedershart afspeelt wanneer ze haar kind moet afgeven. 

‘Afscheid Van Je Kind’ is een kantelmoment in de voorstelling. Het beschrijft het moment waarop de moeder zich niet langer kan verschuilen achter hopen tegen beter weten in en de realiteit van het nakende afscheid onder ogen moet zien. Het is een lied van wanhoop, twijfel en frustratie.  Dat gevoel heeft componist Sam Verhoeven passend gevat in muziek en wordt door Deborah De Ridder heel sterk overgebracht in zang en spel. En juist omdat het qua emotionele lading zo contrasteert met de andere liedjes in deze musical, komt het extra hard binnen als je het hoort. Wanne Synnaves dosering van zwaardere gevoelens werpt hier zijn vruchten af. 

Zoals je al kon lezen, ligt de focus van ‘Bucket List’ vooral op een positieve ingesteldheid en dat kan je horen en voelen tijdens ‘Zolang Je Bij Ons Bent’. Mauro Janssens bezingt de dingen die Elias en Adam nog samen kunnen doen. Het toffe aan dit lied is dat het verhaal niet stil ligt tijdens dit nummer, maar dat Mauro gewoon verder blijft spelen terwijl hij dit positieve lied zingt. Naast het feit dat hij bewijst dat hij een stevige eindnoot kan brengen als dat nodig is, zien we Mauro verder doorgroeien als musicalacteur. In zijn rol als grote broer van Elias moet Mauro een heel breed spectrum van emoties doorlopen en overbrengen. Het gaat van hoopvolle positivo naast het bed van zijn broer over de onzekere jonge kerel met angst en verdriet voor het nakende afscheid tot woede over de houding van de moeder. Mauro Janssens weet zich daarbij perfect in te leven in die verschillende dimensies van zijn personage en zet daardoor een zeer geloofwaardige Adam neer die daarbij best aardig kan zingen. 

Zeker evenveel lof komt de jonge Eméric Coene toe. Hij kruipt in de huid van de zieke Elias en is tevens ook de verteller van het verhaal. Hij weet het publiek vanaf het begin te pakken door het rechtstreeks toe te spreken en in het verhaal mee te nemen. In de uitvoering van Eméric Coene heeft de jonge Elias dan wel een terminale ziekte, hij blijft positief ingesteld en dat straalt hij ook uit. 

Met ‘Bucket List’ zet The Singing Factory een pakkende musical op de planken die in kwaliteit kan wedijveren met de grote productiehuizen zonder daarbij hun eigenheid te verliezen: kansen bieden aan jonge talenten. 

< Sascha Siereveld > 

Cast:

Elias: Eméric Coene

Meneer Leon: Jan Schepens

Moeder: Deborah De Ridder

Adam: Mauro Janssens 

Creatives:

muziek: Sam Verhoeven & Lucas Heytens

tekst: Wanne Synnave

regie: Hannes Vandersteene

arrangementen: Lucas Heytens 

muzikale leiding & keys: Alex Roosemeyers

gitaar:  Casimir Ostyn

producent: Diederik Van Durme

regie-assistentie: Quinten Rasking

muzikale begeleiding kids: Tinne De Groot