Recensie Olivia ★★★★

Op Internationale Vrouwendag zetten we maar al te graag een vrouw in the picture bij Concertnews.be. Het is ons al langer ter ore gekomen dat het best wel moeilijke tijden zijn voor clubs zoals Trix, beginnende artiesten zoals Olivia en hobbyisten zoals Laura Tesoro om volk te trekken naar de zalen. Met Concertnews.be gaat alles al enkele jaren uitstekend. Vandaar dan ook dat we het een deel van onze taak vinden om zalen en artiesten te steunen wanneer ze dat het hardst nodig hebben.

Olivia Trappeniers is nog steeds een jonge vrouw van slechts 27. De muziek en teksten die ze schreef, soms met niemand minder dan Sam Bettens en Tom Lodewyckx in haar team, klinken behoorlijk internationaal. Volgende week, op 14 maart laat ze haar debuutalbum Heart-shaped scars op de wereld los. Nummers uit die plaat bracht ze in Trix voor haar fans. En sommige daarvan waren helemaal nieuw, zo bleek.

Toegegeven, we hadden onze mopjes al klaar staan hoor. Dat we voor de gelegenheid verwacht hadden dat Trix de drankkaart zou aangepast hebben en ook Fristi en chocomelk zou aanbieden. Maar een blik op de aanwezigen leerde ons al gauw dat Olivia een breed publiek weet aan te spreken, van tienermeisjes, over twintigers tot gepensioneerden. Ze waren er allemaal. En eerlijk? Met een Almdudler en een pakje paprikachips zijn we zelf al meer dan tevreden.

Het voorprogramma Archie X hebben we geskipt. Blijkt dat Charline D’hoore, de gitariste van Pommelien Thijs en Tom Lodewyckx de drijvende krachten achter dit project zijn. Uit wat we verstaan hebben van wie er toen wel al was, blijkt dat hun set dik in orde was.  

Iets na negen was het dan de beurt aan Olivia die volledig in eigen beheer haar muziek de wereld in stuurt. Daarbij valt op dat ze enerzijds wel wil breken met het verleden (lees: ze komt uit de Regi-familie en wil nu haar eigen artistieke ei leggen) maar aan de andere kant durft ze dat niet radicaal genoeg te doen.

Het resultaat is dat ze zowel Nederlandstalige nummers brengt als Engelstalige wat haar helaas geen duidelijk profiel oplevert. Het lijkt dus dat ze wel degelijk ook de ‘Kom wat dichterbij’-fans wil blijven pleasen. Maar daar wringt net het schoentje. Het is exact wat ze zelf ook zegt wanneer ze het strakke ‘Bad news’ duidt, een song die als een ode leest aan mensen die de kracht hebben om iemand uit hun leven te zetten, iets waar ze zelf meer moeite mee heeft.

Ze heeft dus moeite om te breken met het verleden maar ze wil wel. Eerlijk? Ze heeft niks te zoeken in het Vlaamse segment waar de concurrentie erg groot is met heel wat Vlaamse en Nederlandse artiesten die het soms ook nog eens samen met elkaar doen.

Olivia klinkt gewoon ook beter in het Engels maar vooral ook internationaler. Haar Engels is net als haar imago vlekkeloos. Maar ook daar merk je dat ze niet altijd voor een duidelijke richting koos. Aanvankelijk trad ze op met OT als artiestennaam, nu gebruikt ze haar voornaam. Laten we het erbij houden dat deze twintiger de voorbije jaren en nog steeds op zoek is naar haar muzikale identiteit en we het haar gunnen om te experimenteren om tot de conclusie te komen wat haar het beste ligt. We hopen dat het publiek en andere media met ons dat haar ook gunnen.

De nummers van Olivia klinken heerlijk poppy en zijn radiovriendelijk. Misschien zelfs iets té radiovriendelijk, en behoorlijk wat van haar songs hebben uitdrukkelijk vingergeknip mee in de sound steken zoals dat het geval is bij onder andere La di da, de pianoballad Not alone waarbij de fans hun smartphonelichtjes spontaan aanstaken, een stevig mee in de handen geklapt Unforgettable night en Don’t need it.

In ’Can‘t Break A Broken Heart’ zingt ze dan wel ‘I’m a bit of a mess’, dat kan je niet zeggen van haar vocale prestatie. Die is al even feilloos in het lage, midden- als het hoge register als haar presence die lieflijkheid, braafheid, vriendelijkheid en klasse uitstraalt. In die mate dat Olivia doet denken aan Angele maar qua uitstraling veel meer premium – ook te zien in haar logo – overkomt dan haar Franstalige collega. Mochten wij de baas zijn van een luxemodemerk, we zouden Olivia al lang een contract hebben aangeboden omdat ze perfect aansluit bij waarden als klasse en luxe. We kunnen haar mama dus geen ongelijk geven dat ze volgens Olivia haar dochter zou vermoorden, mocht ze een tattoo laten plaatsen zoals een fan van haar deed met een songtitel van haar.

In ’21st century’ bezingt Olivia haar haat-liefde relatie met social media. Het nummer doet aan Taylor Swift denken in haar beste periode, die toen ze heerlijke toegankelijke poppy songs uitbracht op ‘1989’. ‘Jokes on you’ laat ze het publiek dan weer massaal mee scanderen.

Olivia’s internationale sound en appeal is in verschillende songs te horen die het potentieel in zich hebben om een (radio)hit te worden. ‘Better now’ is zo’n song die perfect aansluit bij de tijdsgeest, die jonge vrouwen empowert. ‘Easier to love’ waarbij ze solo begeleid wordt door Jasper op akoestische gitaar is nog zo’n pareltje. Tom Lodewyckx en Sam Bettens schreven er mee aan. En dat zijn er maar een paar uit het handjevol mogelijke hits die wij noteerden.

Om kort te gaan: Olivia bezorgde ons in Trix een onvergetelijke avond op Internationale Vrouwendag. Een vrouw van 27 is ze al. Nu nog de ambities hoger leggen en internationaler, en we zijn er.

< Bert Hertogs >   

De setlist:

1 Intro
2 Heartbreak Baby
3 Can‘t Break A Broken Heart
4 La di da
5 Vlammen
6 Hier voor je
7 Favorite goodbye
8 Better now
9 Easier to love
10 21st Century
11 Jokes on you
12 Go now
13 Not Alone
14 Problem
15 Unforgettable Nights
16 Paper Hearts
17 Bad news
18 Ulterior Motives

Bis:

19 Kom wat dichterbij (piano versie)
20 Don‘t need it
21 Elektriciteit