Recensie Esta Noche ★★★★

De Spaanse zon, een tropisch eiland, een gezellig hotelletje, een oma en haar kleinzoon, een aanstaande bruid en haar gevolg, de ex van de bruid in spe, een hete barman, interessante hotelgasten, romantische grotten, roddelende kamermeisjes, cocktails en gierende hormonen: gooi al deze elementen in een blender, voeg er een flinke geut salsa en rap bij, breng ze op smaak met een gulle dosis humor, een vleugje ernst, bakken vol jong talent, een snuifje ouder talent en heel veel enthousiasme … en je hebt ‘Esta Noche’, de nieuwste musical van  The Singing Factory. In tegenstelling tot wat we van hen gewoon zijn, hebben ze bij The Singing Factory dit keer niet gekozen voor een ernstig onderwerp als kern van hun verhaal, maar hebben ze de kaart getrokken van de feelgoodmusical. Het publiek moet in de eerste plaats een fijne avond beleven en in dat opzicht slagen ze met brio.

Het verhaal wordt verteld door de twee kamermeisjes en roddeltantes van hotel Esta Noche, Elisa en Emilia. Ze nemen het publiek een jaar mee terug in de tijd naar het moment dat Miguel (Eigenlijk gewoon Michiel uit Antwerpen, maar “Miguél” klinkt authentieker.) samen met zijn zoon André beginnen aan hun eerste zomer als uitbaters van hotel Esta Noche. Jonge bruid in spe Pauline komt samen met haar zus Kato en haar drie bruidsmeisjes Sien, Clara en Oona naar het kleine, Spaanse eiland om haar vrijgezellenfeest te vieren. Ze staat immers op het punt om te trouwen met haar tikkeltje jaloerse Alex. Het toeval wil echter dat net op het moment dat de feestgangers willen inchecken haar ex-vriendje Victor aan de balie staat om de sleutel van zijn kamer op te halen. Victor, zijn ouders, broer Felix en zusje Aline komen namelijk al jaren naar dit hotel om hun zomervakantie te spenderen. Maar op zich is dat geen probleem: het eiland is immers groot genoeg om mekaar niet heel de tijd tegen het lijf te lopen … hoopt Pauline. En dan is er nog oma Lydia die met haar kleinzoon Tuur naar het eiland is gekomen om er de assen van haar overleden man uit te strooien. Wanneer Tuur vlindertjes in zijn buik voelt voor Felix, wil hij dit angstvallig achterhouden voor zijn oma. Zij is immers van een hele andere generatie. Tenslotte is er nog reisblogster Hanne die haar vakantiebestemming enkel ziet door het schermpje van haar smartphone. Kan Oona haar overhalen om haar blik op de wereld open te gooien? 

Je leest het al: alle elementen zijn aanwezig om er een romantische komedie van te maken. En dat terwijl Kato en André heel uitdrukkelijk ‘Het Leven Is Geen Rom-Com’ zingen. Componist en auteur Wanne Synnave schreef voor dit romantische duo een leuk liedje waarin alle filmcliché ’s van dit genre de revue passeren. Voor Zuri Bukuru en Sebe Buermans is het hun eerste duet in ‘Esta Noche’ en twee dingen vallen daarbij op: beiden beschikken ze over een mooie zangstem en de magie tussen hun personages werkt. Hun love-story voelt heel natuurlijk aan. 

Dat natuurlijke is trouwens een gevoel dat heel deze musical doordrenkt. De dialogen die Wanne Synnave scriptte, bevatten bij momenten heel wat humor, maar blijven te allen tijden realistisch. Ook de regie van Ivan Pecnik voelt heel organisch aan. Zelfs wanner er plots een keyboard achter de toog van de poolbar blijkt te liggen, voelt het nog aan als zijnde doodnormaal. Het leverde de ideale voorwaarde voor acteur Jo Hens om als Miguel een romantisch nummer aan te snijden waarbij hij zichzelf op piano kon begeleiden. 

‘Alles wat telt’ is een heel gevoelig nummer over verloren liefde en het verlangen om de tijd terug te kunnen draaien. Jo Hens maakt er een heel intiem moment van waarbij hij naar het einde toe erg breekbaar klinkt. Regisseur Ivan Pecnik heeft ervoor gekozen om de innigheid van het nummer te accentueren door een koppeltje zachtjes te laten dansen in de verborgenheid van de schaduw of de omsluiering van een gordijn. Naar sfeerzetting toe levert dit een heel mooi moment in de musical op en een mooi contrast met bijvoorbeeld de uitgelaten partysfeer wanneer oma Lydia staat te rappen. 

Het is ongetwijfeld een van de hoogtepunten van de voorstelling wanneer Nicky Langley, amper 70 lentes jong, als een jong veulen staat te shaken en te dansen terwijl ze de wilde escapades van oma Lydia uit de jaren ’60 bezingt. De sound is de rapmuziek van de jaren ’80, de uitspattingen zijn absoluut typisch eind jaren ’60 en de fun is tijdloos. We zouden wensen dat ze dit nummer twee keer zouden brengen: één keer om goed te kunnen luisteren naar het wilde leven van hippie Lydia en één keer om volop te kunnen genieten van het dansje en de ambiance op het podium. Waar Nicky Langley eerder in ‘Breng Me Terug’ nog klonk als de breekbare, oude oma, is ze in ‘Je Eigen Leven’ één brok energie en vitaliteit. Je bent blijkbaar maar zo oud als je je voelt. 

En soms voel je je niet zo goed. Dat is ook het geval voor Pauline wanneer die haar twijfels heeft over Alex. Dit is het moment in de musical waar Ella Van Dalfsen ongelooflijk weet te schitteren. De inleving die ze in ‘Gebroken Hart’ laat horen en voelen is geweldig sterk. Je hoort het snikken in de zang om dan door te groeien naar furie en ingehouden kracht en dan de verlatenheid en eenzaamheid in het slot. Zowel vocaal als qua acteren bewijst Ella hier dat ze deze hoofdrol meer dan verdient. Ze weet haar ogenblik in het spotlicht te nemen. … En dan is daar plots Kobe De Cock die in zijn rol als Viktor uit de schaduw treedt en met enkele rake oneliners ferm weet te scoren. We krijgen hier een andere kant van zijn personage te zien en … we love it. 

Nog twee podiumbeesten die het vermelden waard zijn, zijn Axelle Lambrechts en Rosalie Custers. Beide actrices hebben dat guitige in hun uitstraling en voelen zich op de scène als een vis in het water. De manier waarop Axelle haar personage Aline gestalte geeft, is heerlijk om te zien. Daarbij valt op dat haar ogen soms harder spreken dan haar mond. De deugnieterij en het plezier zijn van haar gezicht af te lezen.  Rosalie heeft iets gelijkaardigs. Ze heeft een natuurlijke présence op het podium die automatisch sympathie oproept. Haar spel weet de aandacht van het publiek naar zich toe te trekken en haar komische timing maakt haar perfect geschikt voor de rol van Oona. Komt daar nog eens bij dat ze in ‘Vannacht’ ook nog eens bewijst dat ze mooi kan zingen. 

Goed kunnen zingen is natuurlijk handig meegenomen wanneer je in een musical meespeelt. Gelukkig kan The Singing Factory weer rekenen op een hele groep jonge talenten die al zingend, spelend en dansend het podium van het Zuiderpershuis onveilig maken. Op het ritme van de salsa maken ze er tijdens het nummer ‘Esta Noche’ één groot feest van. Een vlotte choreo en heel veel energie en goesting stralen fun en levensvreugde uit. Terwijl hun personages de zomer van hun dromen beleven, hebben de acteurs de tijd van hun leven en het publiek een geweldige avond. Wat wil een mens nog meer? 

< Sascha Siereveld > 

Cast:

Miguel: Jo Hens

Oma: Nicky Langley

Pauline: Ella Van Dalfsen

Kato: Zuri Bukuru

Sien: Yoni Van Ingelgem

Clara: Ine Heirman

Oona: Rosalie Custers

Tuur: Scout Di Bono

André: Sebe Buermans

Hanne: Emma Villays

Vader: Danny Janssens

Moeder: Leen De Graeve

Victor: Kobe De Cock

Felix: Dusty Heijnen

Aline: Axelle Lambrechts

Elisa: Joke De Vos

Emilia: Jules Heijlen 

Ensemble:

Aurelia-Luna Vittiglio, Corneel Koninckx, Eline Bortels,

Eline Lambrechts, Elyn Landrain, Fem Ververs,

Jasmijn Van der Elst, Jasmijn Vinck, Liesbeth Houtain,

Lio De Block, Martijn Sterckx, Nimay Verlinde,

Nore Vanwetswinkel, Ruben Eskens, Sophie Banken,

Talitha Muyldermans, Yenthe Van Houtven, Yorin Van Hoorde 

Creatives:

tekst en muziek: Wanne Synnave

regie: Ivan Pecnik

choreo: Kylian Campbell

arrangementen: Lucas Heytens

producent: Diederik Van Durme

koorleiding: Tinne De Groot

repetent: Ronny Plovie

regie-assistentie: Ilse Williame