Recensie Gabriel Rios feat. Jef Neve en Kobe Proesmans

Een zanger-gitarist uit Puerto Rico, een percussionist en een jazzpianist uit Vlaanderen: niet bepaald de meest voor de hand liggende muzikale combinatie. En toch leverden Gabriel Rios, Kobe Proesmans en Jef Neve een voorstelling waar deze drie disciplines op een magische wijze samenkomen in een uitzonderlijke muzikale beleving. Het resultaat van deze samenwerking was moeilijk in een bepaald muzikaal genre onder te brengen. De uitvoeringen van de liedjes hadden veeleer te maken met het oproepen van bepaalde sferen en emoties. Het publiek in Deurne heeft er in ieder geval met volle teugen van kunnen genieten en dat resulteerde in een verdiende staande ovatie aan het einde van de set.

Gabriel Rios had blijkbaar zijn dag niet helemaal. Hij was een beetje verkouden en kwam net iets te veel over als een verlegen schooljongen bij een spreekbeurt. Blijkbaar was het ook achter de coulissen opgevallen dat hij niet helemaal in optimale vorm was, want tussen het optreden en de toegiften had men hem in niet mis te verstane termen gezegd: “Your bindteksten are really terrible today!” De sympathieke Gabriel Rios verontschuldigde zich dan ook bij zijn fans en bedankte hen dat ze toch naar zijn optredens blijven komen om naar onbekende liedjes te luisteren die nog niet op CD verkrijgbaar zijn. En juist dit element had ook iets magisch: het bleef voor het publiek een ontdekkingstocht in de muzikale fantasieën van deze drie artiesten.

Op muzikaal vlak was er van de verkoudheid van Gabriel Rios amper iets te merken. Zijn unieke, sensuele stemgeluid kon het publiek zonder moeite in verroering brengen. Hij kreeg daarbij de hulp van Jef Neve op een mooie zwarte vleugelpiano.

Een mooi voorbeeld van deze samenwerking, was bijvoorbeeld het nummer ‘Diamond’. Neve opende zachtjes op piano met een lichte bluestoon terwijl een felle witte spot zijn vleugel verlichtte.  Rios pikte netjes in met zijn hoge stem en tegelijk ging ook de pianist het hogere register van zijn vleugel opzoeken. Samen in de spotlights zwol het lied rustig aan tot de spot op Gabriel uitdoofde en Jef een solo speelde die weer fijn en droevig klonk. Wanneer Gabriel Rios weer inpikte en meer kracht in zijn stem ging leggen, hoorde je ook de aanslagen van Neve harder en dreigender worden. Het samenspel tussen deze twee artiesten leverde een wonderlijke uitvoering van ‘Diamond’ op.

Dat sfeer belangrijk was, viel onder andere op tijdens ‘The dangerous return’. Kobe Proesmans liet een doffe bastoon uit het drumstel klinken terwijl Jef Neve rechtstaand achter de vleugel een dreigend repetitief stukje speelde. Daarover kwam de zachte, soms bijna fluisterende, hoge stem van Gabriel Rios. Dit alles werd geplaatst in het decor van een park dat gehuld werd in een wolk van rook en overgoten met het blauwe licht van de spots. Het resultaat was een sprookjesachtige, dreigende sfeer die perfect illustreerde waar het in deze muziek om te doen was.

En Gabriel waakte grondig over de sfeer. Toen het publiek tijdens ‘Broad day light’ niet alleen meezong, maar ook mee klapte, riep hij de toehoorders meteen tot de orde: “OK, but don’t klap.”Deze opmerking klonk eerst niet al te sympathiek, maar achteraf legde hij voorzichtig uit dat het klappen niet echt bij de sfeer van het nummer hoorde.

Het optreden bracht verder nog een mix van genres waarbij Gabriel Rios zijn Puerto Ricaanse roots niet vergat en o.a. het vrolijke ‘El raton’ bracht, Jef Neve tijdens ‘Diamonds’ nog een leuk stukje jazz mocht laten horen en Kobe Proesmans tijdens ‘You will go far’ de beat stevig onder controle hield.

De samenwerking van deze drie heren had iets bijzonder. Het feit dat het bijna allemaal onbekende nummers waren die gespeeld werden, droeg alleen maar bij aan deze magische ontdekkingstocht door verschillende stijlen en tempo’s heen. Het plaatje klopte: klank, licht en emoties waren op mekaar afgesteld en het publiek had er duidelijk van genoten. Wanneer muziek vanuit de buik komt en niet zozeer vanuit het hoofd, raakt het soms het diepste van de ziel en dan speelt de taal of de vertaling absoluut geen rol.

< Sascha Siereveld >

De setlist:

1. My cotillion
2. Voodoo chile
3. El raton
4. The things we know
5. Dauphine
6. The dangerous return
7. Broad day light
8. Gulliver
9. Straight song
10. Orion
11. Diamond
12. You will go far
13. Ausencia
14. Papo
15. Natural didaster

Bis:

1. Swing low
2. Tidal wave
3. Diamonds
4. Angelhead