Je moet het Stage Magic nageven. Na een uitverkochte reeks musicalvoorstellingen van Phantom of the Opera, slaagde de Belgische promotor er ook in om het bordje ‘sold out’ boven te halen voor de flamencovoorstelling Carmen in de Stadsschouwburg in Antwerpen. Lang niet evident is dat, vinden we. Maar wel, niet meer dan verdiend. Want hoorden we de tientallen dansers in de voorstelling ritmisch met de voeten stampen en in de handen klappen volgens de handklapstijl palmas, dan nam het publiek dat gewoon over tijdens de reeks toegiften. Het gevolg? Een zinderend applaus en luid tribunegestamp van de enthousiaste toeschouwers. Klasse wordt altijd beloond.  

Op Internationale Vrouwendag zetten we maar al te graag een vrouw in the picture bij Concertnews.be. Het is ons al langer ter ore gekomen dat het best wel moeilijke tijden zijn voor clubs zoals Trix, beginnende artiesten zoals Olivia en hobbyisten zoals Laura Tesoro om volk te trekken naar de zalen. Met Concertnews.be gaat alles al enkele jaren uitstekend. Vandaar dan ook dat we het een deel van onze taak vinden om zalen en artiesten te steunen wanneer ze dat het hardst nodig hebben.

‘Ik hoop dat het bijna gedaan is’ zegt een jong meisje achter ons tegen haar mama enkele minuten voor het einde van Wanderink, een dansvoorstelling van Anastassya Savitsky die ze samen danst met Gudrun Ghesquiere terwijl ze begeleid wordt door live muziek van Tim Vanhamel en er live schilderwerk geprojecteerd wordt op het witte schuin hellend dansvlak, het podium en het doek achteraan door Marlies Vander Straeten. ‘De waarheid komt uit een kindermond’ klinkt het gezegde, al kan die soms behoorlijk ongenuanceerd en hard binnenkomen. Aan deze journalist de weinig benijdenswaardige taak om daar nuance in proberen te leggen.

Het beste van twee werelden. Misschien is dat wel de manier om ‘Spectre in Concert’ te omschrijven. Enerzijds krijg je een geweldige actiefilm te zien van de hand van Sam Mendes en met Daniel Craig in de hoofdrol. Maar anderzijds kan je gelijktijdig ook genieten van een live-opvoering van de soundtrack van Thomas Newman uitgevoerd door het Noordpool Orkest o.l.v. Anthony Gabriele. Het is daarbij soms alleen jammer dat een mens maar twee ogen heeft. Want geloof ons vrij: een symfonisch orkest zien spelen en getuige zijn van hoe muziek opgebouwd wordt, is op zich al een feest voor het oog.

Over schaamte en voortschrijdend inzicht gaat Arme tante Danni. De tekst is van de hand van Johan Petit en Janne Desmet. Die laatste speelt ook de maar liefst twee uur en twintig minuten durende monoloog die van live muziek voorzien wordt door Ephraim Cielen en Linde Carrijn. Het straffe is dat Desmet maar al te goed beseft op het einde dat haar voorstelling te lang duurt, ze zou moeten schrappen maar door haar uitstelgedrag is ze daar nog niet toe gekomen. Ze kadert dat dus perfect. De toeschouwer krijgt mee waarom, wat doet uitschijnen dat die lengte geoorloofd is. Maar de spanningsboog staat niet altijd even strak als net gewaxt schaamhaar in een kleine driehoek. Op dat vlak mag er dus vooral in gesnoeid worden, eerder dan dat er iets aan de lengte op zich hoeft te gebeuren van deze productie. Het neemt niet weg dat de toeschouwers, deStudio was tot de nok gevuld, volledig weg waren van deze voorstelling en de makers een volledige staande ovatie bezorgden.