Zullen we maar meteen met de deur in huis vallen. Eerlijk? We hadden schrik om naar de musical-fantasyfilm Wicked te trekken in de cinema. De prent die Jon M. Chu regisseerde naar het boek van Gregory Maguire, bevat weliswaar de fabuleuze songs van Stephen Schwartz, maar hij duurt maar liefst twee uur en 40 minuten. Dat is 5 minuten minder dan de ganse West End-productie. Met dat verschil dat deze film eindigt op het punt wanneer de bezoekers van de zaalshow de pauze in gaan, net na het overweldigende ‘Defying gravity’.

Episch. Dat is Fanny and Alexander, een wereldcreatie naar Ingmar Bergmans gelijknamige film uit 1982. Ivo Van Hove weet perfect het script te vertalen naar dat voor een grand opera in de Munt. Het resultaat is verbluffend. In zijn laatste seizoen als intendant kon Peter de Caluwe zich volgens ons geen mooier cadeau wensen. Wat. Een. Wereldpremière! Waarbij de Munt nog maar eens fijntjes bewijst waarom zij en enkel zij het beste operahuis van het jaar is.

Ruim zeven jaar nadat we voor het eerst kennis maakten met Vaiana en haar vrienden, is er nu het vervolg. Of de wereld daarop zat te wachten, is maar de vraag. Want toen wij naar Kinepolis Antwerpen gingen, zagen we vooral massa’s prinsessenkroontjes en heksenhoeden. Het Wicked XXL-event bleek dus een groot succes. De interesse in Vaiana 2 een heel stuk minder. De kans is volgens ons dus klein dat Vaiana 2 tegen al die toverkracht zal kunnen opboksen. Want hoewel de 4DX-ervaring van Vaiana 2 letterlijk spetterend is, is de film dat zelf figuurlijk niet. Eigenlijk is dit het soort prent dat je eerder verwacht in de zomerperiode in de filmprogrammatie tussen een boel andere matige titels dan in het hoogseizoen van het najaar.

Komt een inspecteur naar het dorp … Het lijkt wel het begin van een tijdloze grap. En dat is ook het uitgangspunt van de satire De Revisor die de Russische auteur met Oekraïense roots Nikolaj Gogol in 1835 schreef.  Want wat er zich in dit stuk ontvouwt, tart werkelijk alle verbeelding. Opportunisme, egoïsme, hebzucht, corruptie, kapitalisme, machtsmisbruik, … je noemt het: dit toneelstuk legt het allemaal bloot en drijft er de spot mee. Of hoe een werk bijna 190 jaar later nog steeds bijzonder relevant kan zijn.

Als kind groeiden we op in een tijd waar op de televisie shows te zien waren van David Copperfield waarin hij vliegtuigen liet verdwijnen. We waren gefascineerd door Siegfried & Roy die met hun witte tijgers Las Vegas veroverden. Het waren de grote illusionisten die de meest magische trucs uithaalden. En dan kwam Hans Klok: “The Fastest Magician in the World”. Met een wereldrecord op zijn naam en een eigen, vaste show in Las Vegas groeide hij uit tot een grote naam in de internationale wereld van de topillusionisten. En deze Hans Klok streek voor de gelegenheid neer in de Stadsschouwburg van Antwerpen om het publiek mee te nemen op een magische reis doorheen de tijd. Zijn nieuwste show ‘Face The Future: A Magical Journey Through Time’ combineert kaarttrucs, tafelgoochelen, kleine acts en grote verdwijntrucs tot één grote queeste tegen het kwaad waarbij je ogen tekort komt.