40 jaar staat Bart Kaëll dit jaar op de planken hoewel hij pas in 1986 doorbrak met La Mamadora. De man uit Ename bracht dan ook zijn hits mee onder de arm naar Sint-Niklaas en zijn partner Luc Appermont (met pet op, zo denken BV’s minder hard op te vallen, maar net daardoor vallen ze net harder op) sloeg het ganse optreden gade vanuit de front of house waar niet veel eerder niemand minder dan Miguel Wiels (zonder pet) naar het concert van Aaron Blommaert had gekeken. Met dat verschil dat Luc zo nu en dan regieaanwijzingen leek te geven of op zijn minst zich vragen stelde.

Met Talk to me hebben regisseurs Danny en Michael Philippou een middelmatige bovennatuurlijke horrorfilm afgeleverd. Deze Australische prent is namelijk enigszins voorspelbaar, maar wringt zich qua script en dialogen na een tijdje ook iets te veel in vreemde bochten.

Greatest Days is een heerlijke feelgood jukeboxmusical. Dat ie vijf sterren van ons krijgt, hoeft niet te verbazen voor al wie onze site al enkele jaren volgt. Ruim 4 jaar geleden gaven we de musical The Band in Londen namelijk 4,5 ster. En wil nu net Greatest Days toch wel gebaseerd zijn op The Band zeker? Voor Take That-fans is dit absoluut een must-see. En voor mensen zoals wij gewoon een guilty pleasure. Wat het helemaal leuk maakt, is dat deze film een hilarische cameo bevat met de huidige leden van de legendarische boysband ‘Ze doen ook hun best!’ die we deze zomer nog live in Hyde Park in Londen aan het werk zagen.

Een boeiende mindfuck. Dat levert de Amerikaanse mystery actiethriller Hypnotic die Robert Rodriguez regisseerde, hij ook schreef en samen met Max Borenstein in een script goot, op.

De voorzitter van de organisatie die achter Maanrock zit, zou naar verluidt ne groene jongen zijn. Wij vermoeden echter dat ie rechts zijn portefeuille draagt. Want het stadsfestivalletje in Mechelen dat ie organiseert is helemaal niet zo eco-friendly zo blijkt. Neem nu die plastic rode poncho’s die gratis uitgedeeld werden door een fabrikant van aardappelchips. Nergens stond vermeld dat die bio-afbreekbaar waren, dus waren ze dat ook niet. Een sms’je naar de zoals steeds slecht of niet communicerende communicatieverantwoordelijke van het festival bleef alweer onbeantwoord. In die zin dat je je afvraagt waarom zij in godsnaam die functie mag blijven beoefenen als ze in haar kerntaak, namelijk communiceren met de pers, jaar na jaar zo blijft falen. Dat Maanrock Pommelien Thijs boekte voor de traditionele familiedag op zondag was des te opmerkelijker. Zeker als je er een interview van vorig jaar op naslaat waarbij de zangeres grif toegeeft haar planten in haar co-housing thuis wel eens te verwaarlozen.