We smelten gewoonlijk weg bij een mooi, romantisch verhaal en al helemaal als de romance nog eens omkaderd wordt door heerlijke muziek. ‘The Bodyguard de musical’ van Stage Entertainment heeft dan ook alles om ons hartje te bekoren: een pakkende love story, de geweldige muziek van Whitney Houston en een fenomenaal sterke cast. Nyassa Alberta en Nurlaila Karim schitteren als de zusjes Rachel en Nicki Marron en bewijzen gedurende de voorstelling keer op keer dat ze over geweldig mooie stemmen beschikken. Tarikh Janssen is de derde pijler van het verhaal en blinkt dan weer uit in het ongeëvenaard vals zingen. Misschien kunnen we hier best aan toevoegen dat dit volledig opzettelijk is en heel sterk gespeeld wordt. De magie tussen de drie hoofdpersonages werkt en wordt in de regiekeuzes van Carline Brouwer optimaal uitgespeeld. Wanneer beide zussen tijdens ‘Run To You’ hun liefde voor Frank Farmer bezingen, voel je de emotie en zie je liefdesdriehoek op de scène vorm krijgen. ‘The Bodyguard de musical’ neemt je dan ook moeiteloos mee in de wereld en de emoties achter de glitter en glamour van de showbusiness en bezorgt je kippenvel tijdens Nyassa’s sensationele uitvoeringen van ‘One Moment in Time’ en ’I Will Always Love You’.

Gewone film. Buitengewone acteerprestatie van een alweer verbluffende Emma Mackey (o.a. Sex Education, Eiffel, Death on the Nile en deze zomer ook een rolletje in Barbie) geregisseerd door Frances O’Connor. Dat vat Emily, het Britse biografische drama naar het leven van Emily Brönte het best van al samen. Mackey won wat ons betreft terecht de BAFTA Rising Star Award voor haar rol.

De allereerste Indiase film ooit die filmnews.be recenseert. Dat vraagt om een woordje uitleg. Op 2 april willen we de trein nemen van Amsterdam waar we Bloedbruiloft zagen richting Brussel. U leest het goed: wij verplaatsen ons op een zo duurzaam mogelijke manier. Probleem: onze trein is geannuleerd. Dus nemen we er een naar Rotterdam en vervolgens een naar Breda onder het motto zo zuidelijk mogelijk geraken in Nederland. In Breda blijkt een drieëntwintigjarige vrouw met Indiase roots in dezelfde situatie als ons te verkeren. We beslissen last minute om mee te gaan en haar alternatieve route via Roosendaal te volgen. In de trein praten we o.a. over macro-economie, over de diamantsector, over Dubai, over Bollywood en de Indiase film. Dat ik RRR moet zien en Pathaan onder andere klinkt het. Wat opvalt is de content die zij (o.a. via streamingdiensten) consumeert veel breder gaat, en haar wereld dus veel ruimer is dan de mijne. Plots komt het in me op dat het me al een tijdje opvalt dat Kinepolis Antwerpen Indiase films programmeert wat aantoont dat er een markt voor is. Ze moedigt me aan om er een te checken want het beeld dat een prent als Slumdog Millionaire gecreëerd heeft over India en films over India mag ook genuanceerd, vindt ze. Zo kom ik bij deze titel: Gumraah, een remake in het Hindi van de Indiase film Thadam uit 2019 waarin Tamil gesproken werd, met Aditya Roy Kapur in een dubbelrol.

Een masterclass acteren en dan niet in het minst als het gaat over gezichtsexpressie. Dat levert een alweer ronduit fenomenale Willem Dafoe af in Inside. Ben Hopkins schreef het scenario. De film werd geregisseerd door Vasilis Katsoupis en onze Gene Bervoets speelt er een kleine rol in. Hij is er trouwens samen met Dafoe in te zien in sommige scènes. En of dat geweldig straffe cinema oplevert!

Air, de biografische film die Alex Convery schreef en Ben Affleck regisseerde, heeft meer met bij momenten wat langdradige content marketing van doen dan dat het een goeie 112 minuten durende film is. Zeker, de prent toont goed hoe een zakendeal gesloten wordt en welke aspecten daar bij komen kijken: rationele én emotionele. Het is Sonny Vaccaro (sublieme rol van Matt Damon) die als talentscout voor de basketbalafdeling bij Nike Michael Jordan wil tekenen. Alleen is het duidelijk dat Jordan een voorkeur heeft voor Adidas en als ie niet in zee gaat met deze Duitse multinational dat wellicht zal doen met Converse.