Iets minder dan een jaar na Zeemaal, haar eerste voorstelling uit een trilogie, ging Sien Vanmaele op het nomadische podiumfestival Blok-Bloc dat jaarlijks zijn tenten neerzet in een van de Antwerpse wijken, in première met Landmaal. Haar publiek vroeg ze om oud brood mee te nemen. Brood dat voor alle duidelijkheid niet geconsumeerd zal worden tijdens de voorstelling die ze meemaken. Het zijn namelijk de toeschouwers van morgen die het onze voorgeschoteld krijgen. Het is best een leuke gedachte dat collega Els Van Steenberghe van Knack Focus die op vrijdag de voorstelling zal bijwonen ons oud brood van de dag ervoor dus tussen haar kiezen zal steken. En wij? Wij aten dat van de toeschouwers van de avant-première als pizzadeeg.

Fast X luidt de finale in van de Fast & The Furious franchise. Luidt, want het is dus nog niet de laatste prent. Deze actiefilm die Louis Leterrier regisseerde, eindigt dan ook met een open einde. Op het moment dat de slechterik van dienst, de genderfluïde van ballet houdende ‘Hou je van het Zwanenmeer of ben je eerder een Notenkraker-type?’ Dante Reyes (Jason Momoa) die zijn nageltjes lakt en soms voor hipsterdotjes kiest, twee tankwagens frontaal op elkaar laat inrijden. Dom Toretto (Vin Diesel) en zijn zoon Little B zitten dan in de wagen terwijl die gevaartes hun richting uit gereden komen. Overleven ze dat?

Wie last heeft van een WOKE-kramp kan maar beter ergens op een heuveltop wat gaan mediteren. Wie wel gevoel voor humor heeft, komt in het theater bij Youp van’t Heks ‘De Laatste Ronde’ volledig aan zijn trekken. Het mag dan wel de laatste keer zijn dat deze negenenzestigjarige cabaretier de Vlaamse zalen afschuimt, hij staat nog even scherp als toen hij achtenzestig was. Als vanouds is hij gevat en actueel, spaart hij geen heilige huisjes, schuwt hij de zelfspot niet en weet hij zijn publiek een spiegel voor te houden. Youp is volop in verbinding met zijn vrouwelijke kant (n.v.d.r. misschien kunnen we hier beter vermelden dat het een ‘work in progress’ is), geeft constructieve oplossingen voor de bejaardenberg, voelt zich verbonden met Angela Merkel en kan je probleemloos de etymologie van ‘hangjongeren‘ uitleggen. En vermits de vos alleen de haren verliest en niet de streken, klinkt het meermaals van “godverde gloeiende tering tyfus”. Er zijn nog zekerheden in het leven.

Vorig jaar won Stars at noon van Claire Denis de Grand prix op het festival van Cannes. Die eer deelde de prent met het Belgische Close. Denis’ zwoele erotische thriller voelt echter wat gedateerd aan. Dat komt omdat de film zich afspeelt in coronatijden in Nicaragua waar een man en een vrouw elkaar vinden omdat ze allebei willen vluchten uit hun steeds benarder wordende situatie. Zij, Trish (Margaret Qualley) doet zich voor als journaliste maar is in se een sekswerker die geen paspoort meer heeft en terug naar de VS wil. Hij, Daniel (Joe Alwyn), is een consultant in de petrochemie, maar wordt door de Costa Ricaanse politie gezocht omdat hij het land zou kunnen destabiliseren.

Na een sterk bekeken live stream rond een juridisch proces waarin hij de hoofdrol speelde en dat in zijn voordeel uitdraaide, is Johnny Depp terug waar hij het best tot zijn recht komt: in de cinema. Jaren werd ie ten onrechte gecanceld blijkt nu en wist ie moeilijk nieuwe rollen te versieren door de negatieve perceptie die zijn ex rond hem gecreëerd had. Nu schittert ie als Louis XV in Jeanne Du Barry, een film die over imago gaat, hoe iemands entourage en de publiek opinie (on)menselijk met een medemens omgaat wanneer Louis XV kiest voor Jeanne Du Barry als zijn favoriete maîtresse. Depp blijkt subliem in zijn mimiek en heeft al met al niet zo gek veel tekst. En als ie die heeft, dan spreekt ie Frans dat hem al met al nog best goed af gaat ook. Hij heeft dan ook enkele jaren een relatie gehad met Vanessa Paradis waar hij de taal van Molière mee kon bezigen.