In 1812 publiceerden de gebroeders Grimm het sprookje van Rapunzel. Sindsdien zijn er heel wat variaties verschenen van het verhaal van het meisje met de lange, blonde haren dat door een heks opgesloten wordt in een toren en bevrijd wordt door een prins op een wit paard. En toch weten Deep Bridge en Stany Crets in hun ‘Rapunzel de Musical’ het eeuwenoude verhaal weer relevant te maken voor de dag van vandaag door er een verfrissende plottwist aan toe te voegen die aansluit bij thema’s van vandaag. Sandrine, Helle Vanderheyden, Jasmine Jaspers en Liv Van Aelst leveren een heerlijke dosis ‘woman power’ en trakteren het publiek op fenomenaal sterke zangpartijen. Het is alleen jammer dat de oubollige muzikale arrangementen van Ad Van Dijk hun vocale krachttoer niet helemaal tot hun recht doet komen.

One song. Meer heb je niet nodig om een publiek vakkundig op te zwepen. Dat bewijst Miet Warlop in deSingel. Zelden hebben we de toeschouwers zo opgewonden de Rode Zaal weten te verlaten. De gangen richting de traphal vulden zich vol extreem positieve vibes. Geheel terecht overigens voor deze performance die vorig jaar in première ging op het Festival d’Avignon.

Two is not a solo. Dat zal wel. Maar “the biggest lasagna of words you’ve ever eaten or heard” maakt nog geen beklijvende voorstelling.

Het zag er even naar uit dat er geen plek meer was voor extreem theater in Vlaanderen tijdens de vorige subsidieronde. Zowel de dossiers van Needcompany als Troubleyn kregen een negatieve evaluatie van de beoordelingscommissie. Het was minister Jan Jambon zelf die uiteindelijk de reddingsboei – terecht – uitgooide en zo alsnog deze theatervorm wist te redden in Vlaanderen door alsnog Needcompany te voorzien van de nodige middelen. Terecht, zo blijkt op basis van Billy’s violence, de jongste productie die Victor Lauwers schreef waarin we twee generaties Lauwers aan het werk zien: Grace Ellen Barkey, Jan, Victor en Romy Louise Lauwers.

‘Ik denk dat het misschien heel mooi kan zijn daarbuiten.’ Dat zijn de woorden van Luz Hendriks (Lynn Van Royen die alweer een fenomenale acteerprestatie neerzet) tegen haar vader Pieter (alweer een magistrale prestatie van Gene Bervoets die we stilaan de Anthony Hopkins van de Lage Landen durven noemen) net voor ie gedeporteerd wordt naar een plek waar er geen drinkbaar water is, waar de survival of the fittest net als in Arcadia geldt. Pieter en zijn gezin werden namelijk opgepakt door regulator Marco Simons (Maarten Heijmans) die met een machtiging tot arrestatie zwaaide op een verlovingsfeestje van Alex Jans (Melody Klaver) en Gloria Philips (Jean Janssens).